เช้าวันนึง เตี้ย ชายหนุ่มวัย 37 ได้รับเสียงโทรศัพท์บ้าน ที่เขายังไม่ยกเลิก ในยุคที่ ใครๆก็ใช้มือถือ เขาคิดว่า ถ้าดาวเทียมล่ม เขาจะใช้โทรศัพท์บ้านไปตามคนมาช่วยเขาได้ เพราะเขาบ้านไกลจากหมู่บ้านตัวเมืองคนเดียว บนเขาที่ชื่อว่า เอฟเวอร์เร้ด ( แดงตลอด )
เขาคลำๆตามเสียงโทรศัพท์ จนหยิบหูขึ้นมาได้ ก็ส่งเสียง อืออออ...( คล้ายๆ กระบือออกลูกตอนเช้าๆ )
เสียงรุ่นน้องที่บริษัท พูดมาตามสาย อ้าว พี่ยังไม่ตื่นหรือครับ
อือ.... เสียงรุ่นพี่ ตอบรับแบบเข้าใจกัน
รุ่นน้อง : พี่ๆ คือ พี่นกเขาสงสัยจะไม่อยากอยู่แล้วละครับ
รุ่นพี่ : หือ อะไรเหรอ
รุ่นน้อง : ก็เขาไม่อยากอยู่แล้ว เขาเลยตายไปแล้วครับพี่ นี่ผมเพิ่งรู้เมื่อคืนไม่กล้าโทรบอกเห็นว่าดึกแล้ว เลยโทรมาบอกพี่ตอนเช้า
รุ่นพี่ : นกที่สวยๆน่ะนะ เฮ้ย เขาเป็นอะไรตาย
รุ่นน้อง : ผูกคอตายพี่ แต่อย่าถามว่าใช้เงื่อนแบบไหนนะ ผมไม่ได้ชัณสูตรศพเอง
รุ่นพี่ : อือ แล้วอยู่วัดไหน สวดกี่วัน
จากนั้น รายละเอียดจากรุ่นน้องก็สู่รุ่นพี่ พร้อมนัดกันไปเจอกันที่วัด เพราะ นก ก็เคยทำงานด้วยกัน แม้จะไม่สนิทมาก เพราะเธอเป็นคนค่อนข้าง ปาร์ตี้เกิร์ล สายเที่ยว แต่ก็นัดไปฟังพระสวดที่ศพเธอ ประสาคนเคยทำงานด้วยกัน
ณ งานศพ เตี้ย ชายหนุ่มไปถึงก่อนใคร เขาจุดธูปไหว้พระ นั่งรอด้านหน้าศาลา ลมพัดเย็นสบาย มีคนทยอยกันมาจำนวนไม่มาก รู้จักบ้าง ไม่รุ้จักบ้าง ก็เข้ามาทักทายพูดคุยกัน รวมถึง รุ่นน้องที่โทรไปแจ้งข่าวนกเสียชีวิต และแล้ว รถ SUV สีขาวก็เลี้ยวเข้าบริเวณศาลา หญิงสาววัย 37 นางหนึ่งเดินลงมาจากฝั่งคนขับ รูปร่างสูงสง่า ใส่ชุดดำพอพรางรูปร่างที่มีลูกแล้วไว้พอให้หนุ่มๆมองตามได้ ผิวคล้ำตามสไตล์สาวใต้ เธอเดินเข้ามาในงาน มีคนเข้าไปพูดคุย และแล้ว สายตาเธอก็มาสบตากับ เตี้ย ชายหนุ่มผู้ที่นั่งอยุ่หน้าศาลา
หญิงสาวเบิกตากว้างขึ้น เหมือนเธอไม่คิดว่าจะเจอ ไอ้เตี้ย คนนี้ เตี้ยมองแล้วพยักหน้าขึ้น แล้วยิ้มให้ หญิงสาวทำท่าจะเดินไปหา แต่มีคนของเจ้าภาพมาเชิญให้ สาวเจ้าเข้าไปจุดธูปก่อน และแล้วเธอก็รีบออกมา และเดินเข้าไปหา เตี้ย ซึ่งยืนขึ้นมาต่อหน้าเธอ หญิงสาวสูง 170 ยืนต่อหน้า หนุ่มชื่อเล่นเตี้ย แต่สูง 177 สองคนสูงสูสีกัน ในส้นสูงของสาวสวย ทั้งสองสนทนาอย่างสนิทสนมแม้ไม่ได้เจอกันมากว่า สิบปีแล้ว ทั้งสองรู้จัก นก เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะมาฟังพระสวดคืนเดียวกัน
สาวเจ้ามีลูกแล้ว 2 คน ซึ่งไม่มีอะไรแปลกใจสำหรับเตี้ย เพราะเธอคือแฟนเก่าเขา และเขาก็เข้าใจว่า สิบกว่าปีที่ไม่เจอกัน มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยังโสด ในขณะที่เขาก็แต่งงานไปแล้ว มีลูก 1 คน มีภรรยารอที่บ้าน แต่เป็นสาวเหนือ ผิวขาว ตัวเล็กๆสูงไม่ถึง 160 ตรงข้ามกับแฟนเก่าเขาแบบเหมือนอยู่กันคนละแผนกหากแยกสเปคแล้ว ทั้งสองคุยกันพอควร ก่อนแลกเบอร์กัน แล้วเลิกจากงานศพนกแล้ว ทั้งสองก็แยกย้าย
หญิงสาวหมั่นโทรหา เตี้ย ทักไลน์ ส่งสวัสดีประจำ ขณะที่เตี้ย ก็ ทักกลับด้วยความคิดในใจบางอย่าง จนเขาหยุดตอบไลน์เธอไป หญิงสาวทักมาว่าทำไมหายไป และ โทรหา แต่ เตี้ย ไม่รับสาย เขาไม่รู้ว่าสามีเธอคือใคร ทำไมลูกสองแล้วยังจะติดต่อเขาได้ตลอดเวลา
ไม่รู้เหตุผล ไม่รู้ความเป็นมา เขาตัดสินใจ ให้เรื่องในอดีต จบลงไปแบบมีภาพจำที่ดีๆต่อกัน ขณะที่ หญิงสาวก็เริ่มเงียบหายไป
ความจริงแล้ว แฟนเก่าคนนี้คือ รักแรกของเขา และเป็นความทรงจำดีๆอยู่ แต่เขาก็แยกแยะได้ว่า เวลาล่วงเลยมานานแล้ว เปรียบเหมือนเขากับเธอพบกัน ยามตะวันรุ่ง แต่บัดนี้ ตะวันตกดินใกล้ค่ำแล้วในชีวิตของพวกเขา ต่างคนต่างไป สานสายใยต่อจะเสียหายต่อครอบครัว เขาจึงขอจำภาพดีๆของอดีตไว้ และไม่ติดต่อเธออีกเลย และเขาก็ไม่ได้เล่าเรื่องที่เจอเธอให้กับภรรยาฟัง เขาคงเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ ตลอดไป แค่นั้นเอง
ขอจดจำ ลำนำความ ตามอดีต
ที่เคยขีด กรีดวาด ปราถนา
อันวันคืน ชื่นนัก ปักอุรา
ภาพมายา งามหนักหนา คราคณึง
ยามเมื่อถึง เวลา พาพลัดพราก
ก็ขอจาก ทรามวัย ใจคิดถึง
ต่างคนต่าง มีทางไป ไร้ฉุดดึง
ขอคิดถึง คณึงฝัน เพียงนั้นพอ
---------------------------------
นิรันดร ( กะเขามั่ง )
เขาคลำๆตามเสียงโทรศัพท์ จนหยิบหูขึ้นมาได้ ก็ส่งเสียง อืออออ...( คล้ายๆ กระบือออกลูกตอนเช้าๆ )
เสียงรุ่นน้องที่บริษัท พูดมาตามสาย อ้าว พี่ยังไม่ตื่นหรือครับ
อือ.... เสียงรุ่นพี่ ตอบรับแบบเข้าใจกัน
รุ่นน้อง : พี่ๆ คือ พี่นกเขาสงสัยจะไม่อยากอยู่แล้วละครับ
รุ่นพี่ : หือ อะไรเหรอ
รุ่นน้อง : ก็เขาไม่อยากอยู่แล้ว เขาเลยตายไปแล้วครับพี่ นี่ผมเพิ่งรู้เมื่อคืนไม่กล้าโทรบอกเห็นว่าดึกแล้ว เลยโทรมาบอกพี่ตอนเช้า
รุ่นพี่ : นกที่สวยๆน่ะนะ เฮ้ย เขาเป็นอะไรตาย
รุ่นน้อง : ผูกคอตายพี่ แต่อย่าถามว่าใช้เงื่อนแบบไหนนะ ผมไม่ได้ชัณสูตรศพเอง
รุ่นพี่ : อือ แล้วอยู่วัดไหน สวดกี่วัน
จากนั้น รายละเอียดจากรุ่นน้องก็สู่รุ่นพี่ พร้อมนัดกันไปเจอกันที่วัด เพราะ นก ก็เคยทำงานด้วยกัน แม้จะไม่สนิทมาก เพราะเธอเป็นคนค่อนข้าง ปาร์ตี้เกิร์ล สายเที่ยว แต่ก็นัดไปฟังพระสวดที่ศพเธอ ประสาคนเคยทำงานด้วยกัน
ณ งานศพ เตี้ย ชายหนุ่มไปถึงก่อนใคร เขาจุดธูปไหว้พระ นั่งรอด้านหน้าศาลา ลมพัดเย็นสบาย มีคนทยอยกันมาจำนวนไม่มาก รู้จักบ้าง ไม่รุ้จักบ้าง ก็เข้ามาทักทายพูดคุยกัน รวมถึง รุ่นน้องที่โทรไปแจ้งข่าวนกเสียชีวิต และแล้ว รถ SUV สีขาวก็เลี้ยวเข้าบริเวณศาลา หญิงสาววัย 37 นางหนึ่งเดินลงมาจากฝั่งคนขับ รูปร่างสูงสง่า ใส่ชุดดำพอพรางรูปร่างที่มีลูกแล้วไว้พอให้หนุ่มๆมองตามได้ ผิวคล้ำตามสไตล์สาวใต้ เธอเดินเข้ามาในงาน มีคนเข้าไปพูดคุย และแล้ว สายตาเธอก็มาสบตากับ เตี้ย ชายหนุ่มผู้ที่นั่งอยุ่หน้าศาลา
หญิงสาวเบิกตากว้างขึ้น เหมือนเธอไม่คิดว่าจะเจอ ไอ้เตี้ย คนนี้ เตี้ยมองแล้วพยักหน้าขึ้น แล้วยิ้มให้ หญิงสาวทำท่าจะเดินไปหา แต่มีคนของเจ้าภาพมาเชิญให้ สาวเจ้าเข้าไปจุดธูปก่อน และแล้วเธอก็รีบออกมา และเดินเข้าไปหา เตี้ย ซึ่งยืนขึ้นมาต่อหน้าเธอ หญิงสาวสูง 170 ยืนต่อหน้า หนุ่มชื่อเล่นเตี้ย แต่สูง 177 สองคนสูงสูสีกัน ในส้นสูงของสาวสวย ทั้งสองสนทนาอย่างสนิทสนมแม้ไม่ได้เจอกันมากว่า สิบปีแล้ว ทั้งสองรู้จัก นก เหมือนกัน แต่ไม่คิดว่าจะมาฟังพระสวดคืนเดียวกัน
สาวเจ้ามีลูกแล้ว 2 คน ซึ่งไม่มีอะไรแปลกใจสำหรับเตี้ย เพราะเธอคือแฟนเก่าเขา และเขาก็เข้าใจว่า สิบกว่าปีที่ไม่เจอกัน มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะยังโสด ในขณะที่เขาก็แต่งงานไปแล้ว มีลูก 1 คน มีภรรยารอที่บ้าน แต่เป็นสาวเหนือ ผิวขาว ตัวเล็กๆสูงไม่ถึง 160 ตรงข้ามกับแฟนเก่าเขาแบบเหมือนอยู่กันคนละแผนกหากแยกสเปคแล้ว ทั้งสองคุยกันพอควร ก่อนแลกเบอร์กัน แล้วเลิกจากงานศพนกแล้ว ทั้งสองก็แยกย้าย
หญิงสาวหมั่นโทรหา เตี้ย ทักไลน์ ส่งสวัสดีประจำ ขณะที่เตี้ย ก็ ทักกลับด้วยความคิดในใจบางอย่าง จนเขาหยุดตอบไลน์เธอไป หญิงสาวทักมาว่าทำไมหายไป และ โทรหา แต่ เตี้ย ไม่รับสาย เขาไม่รู้ว่าสามีเธอคือใคร ทำไมลูกสองแล้วยังจะติดต่อเขาได้ตลอดเวลา
ไม่รู้เหตุผล ไม่รู้ความเป็นมา เขาตัดสินใจ ให้เรื่องในอดีต จบลงไปแบบมีภาพจำที่ดีๆต่อกัน ขณะที่ หญิงสาวก็เริ่มเงียบหายไป
ความจริงแล้ว แฟนเก่าคนนี้คือ รักแรกของเขา และเป็นความทรงจำดีๆอยู่ แต่เขาก็แยกแยะได้ว่า เวลาล่วงเลยมานานแล้ว เปรียบเหมือนเขากับเธอพบกัน ยามตะวันรุ่ง แต่บัดนี้ ตะวันตกดินใกล้ค่ำแล้วในชีวิตของพวกเขา ต่างคนต่างไป สานสายใยต่อจะเสียหายต่อครอบครัว เขาจึงขอจำภาพดีๆของอดีตไว้ และไม่ติดต่อเธออีกเลย และเขาก็ไม่ได้เล่าเรื่องที่เจอเธอให้กับภรรยาฟัง เขาคงเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ ตลอดไป แค่นั้นเอง