เครียดชีวิตตกอับ เหนื่อย ท้อแท้ ตัวคนเดียว

มีใครเป็นเหมือนผมไหม มีครอบครัวที่พร้อม คือ มีพ่อแม่อยู่ด้วยกัน ฐานะปานกลางค่อนไปทางจน แต่ผมกลับรู้สึกโดดเดี่ยว ผมเรียนอยู่ มหาลัย ปี3 แล้วตอนนี้ ผมได้ทุนยากจนของ มอ ตั้งแต่ปี 1 เดือนละ 3000 บาท  9 เดือน ผมมีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง แต่ไม่ได้มากมาย ผมขอเริ่มเล่าชีวิตผมเลยละกัน ผมมีปมฝังใจมั้ง ตั้งแต่ จบม.ต้น ผมก็ไปเรียนต่อ มปลาย รร แห่งหนึ่ง รรดีมาก ผมอยู่หอใน รร เพราะมันไกลบ้าน ฟรีค่าเทอม ที่เลือกเรียนเพราะจะได้ช่วยพ่อแม่ประหยัดเงินไปอีก  ผมเรียนวิทย์-คณิต ผมถือว่าเรียนดี ท็อป 5 ของห้องเลย ก็ได้ทุนทุกปี พอจบ ก็เริ่มมีปากเสียงกับพ่อแม่ เรื่องเรียนต่อมหาลัย พ่อ ไม่ให้เรียน บอกให้ไปหางานทำ แม่บอกถ้าจะเรียนให้ไปเรียนต่อ ปวส ช่วงนั้นเครียดมาก เพราะอยากเรียนต่อ มหาลัยจริงๆ ทะเลาะกับพ่อแม่หนักมาก จนมีพี่ ลูกพี่ลูกน้องเขามาพูดกล่อมให้พ่อแม่ยอมให้ผมเรียนมหาลัย แม่ค่อนข้างที่จะเข้าใจขึ้นมา แต่พ่อ ปิดหูปิดตา บอกว่า ยังไงผมก็เรียนไม่รอด และไม่ให้เงินสักบาท ให้แม่ส่งคนเดียว ผมร้องไห้แต่ไม่เป็นไร กยศ ก็พอมีช่วยอยู่ พอผมติดมหาลัย คณะวิศวะ-ไฟฟ้า ปี 1 อยู่หอใน พอเริ่ม ปี2 ก็ต้องออกมาอยู่หอนอก ตอนนั้นอยู่หอเดือน 2200 ถ้าบวกค่าน้ำค่าไฟ ก็ 2400-2500+ เงินทุนที่ผมได้จากมหาลัย + ค่าครองชีพกยศ ก็นำมาจ่ายค่าหอ ที่พอเหลือก็ใช้กินใช้จ่าย ซื้อหนังสือบ้าง ชีทบ้าง แทบจะไม่มีกิน มีเก็บ ตอนนั้นแม่โอนมาให้ ขอบอกตรงๆ เดือนนึง 2000 บาท ผมยัง งง ผมอยู่ได้ยังไง จนตอนปี2กลางๆ แม่เริ่มไม่มีเงิน และเริ่มไม่ให้เงิน เพราะเห็นว่าเรามีเงินทุน+กยศ เราเครียดมาก เอาจริง ๆ มันไม่พอ ค่าหอ ค่ากิน ไหนจะต้องซื้อของให้น้องรหัส ตามที่คณะ ทำไว้ ซื้อของใช้ส่วนตัว ที่มันหมดและจำเป็น ผมเครียดผมเลยตัดสินใจย้ายหอ มาหอ เดือน 1500 บาท สภาพก็ ฝนยังรั่วหลังคาเลยคับ 😂 ผมอดทน ไปหางานพาทไทม์ ชั่วโมง 30 บาทคับ วันนึง ทำงานตั้งแต่เช้ากลับ เที่ยงคืนบ้าง เพื่อแลก ชม กับ เงิน ให้มันคุ้มคับ พอทำไป ก็พอมีพอเก็บนิดหน่อย ใช้อีกนิดหน่อย แม่ให้ นานๆๆๆๆครั้ง 500 1000 นานนๆให้นะคับ ตอนนี้ไม่ให้เลยคับ พ่อไม่ให้สักบาทเลยคับ และผมไม่ขอเงินพ่อตั้งแต่ม4 เพราะตอนนั้นมีเรื่องนึงที่ ผมต้องกลับไปเรียน รร มปลาย แม่ไม่มีเงินให้และบอกให้ผมไปขอเงินพ่อบ้าง ผมเลยไปขอ พ่อถอดเสื้อขว้างใส่หน้าผม บอกว่าไม่มี ไปขอแม่สิ พ่อมีลูกอีกคนคับ กับเมียเก่า พี่เขาดีมาก เรียนจบแล้ว พ่อก็ชวนไปเที่ยวหาพี่เขา สิ่งที่ผมเห็นคือ พ่อยื่นเงินให้พี่ 1000 บาท พี่บอกว่าไม่เอาเก็บไว้ให้น้องเถอะน้องเรียนอยู่ ผมแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นคับ จริงเสียใจมาก แต่ไม่ได้เกลียดพี่นะ แต่ผมรู้สึกทำไมพ่อถึงเกลียดผมขนาดนี้ เวลาเมาก็ชอบทะเลาะกับแม่ พาลมาหาผม ทำร้ายข้าวของ จนผมต้องเก็บสิ่งของของผมไปไว้ในห้องหมด อย่างถ้วยรางวัล ที่ผมไปแข่งวิ่งมาได้ ได้เงินมา 3000 แม่ก็เอาไปหมด พ่อเมาทะเลาะกับแม่ ก็เอาของผมขว้าง พังหมด ผมนำสติ้กเกอร์เลิกเหล้ามาติดประตูบ้าน พ่อก็โมโห ทำร้ายประตู โมโหใส่แม่ใส่ผม ดุด่า ใช้คำพูดรุนแรง กับผม ผมเสียใจ ผมเกลียดพ่อ และก็จดจำฝังใจมาจนถึงทุกวันนี้ พอทำงานพาทไทม์ไปสักพัก พี่ที่เขาประจำอยู่ก่อนหน้า เขาป่วยอาการดีขึ้น เขาก็กลับมาทำงานคับ ผมเลยต้องหยุดทำพาทไทม์ไป เครียดมากคับ รถมอเตอร์ไซค์ที่มี ก็ซื้อมือสองมาคับ พังบ่อยมาก 😂 เงินก็เริ่มถดถอยอีกครั้ง ช่วงปิดเทอม ผมไปหาสมัครงานแถวบ้าน ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือเปล่า มีแต่เขารับแบบประจำคับ อย่างเพื่อนผม ไปที่เดียวกัน มันบอกมีเส้นสาย มันก็ได้ทำจริงๆคับ ส่วนผมนะหรอ ง๋อยเลยคับ นานๆจะมีงานมาให้ทำ แถวบ้าน ปิดเทอม ค่าหอก็ต้องจ่ายคับ เงินก็เริ่มหมดลง พอใกล้เปิดเทอม กลับมาอยู่หอ ได้กลับไปทำพาทไทม์อีกครั้ง พอมีเงินบ้าง แต่พอพี่ที่ประจำเขากลับมา นั่นแล่ะคับ ผมก็ต้องออก และผมก็เรียนหนักมากกๆ ถึงพี่ที่ประจำไม่กลับมา ผมก็ไม่ได้ไป เพราะเรียน ๆๆๆๆ เครียดมาก กลัวเกรดตก ถ้าเกรดตกผมก็จะไม่ได้เงินทุนอีก ผมเลยวาดรูปขาย ก็ได้เงินนิดหน่อยคับ เงินเก็บไว้ส่วนที่ผมจะนำไปจัดฟันผมมีปมคับ ชอบโดนล้อว่าฟันเหยิน เขาหัวเราะสนุกกันใหญ่ แต่ผมอาย ผมต้องกลับมาร้องไห้ที่ห้องคนเดียวตลอดเวลาโดนล้อ ผมเลยนำเงินที่สะสมจะจัดฟัน นำไปทำฟันคับว่าจะเก็บไว้ผ่อนเดือนๆ และยืมเงินของแม่มา เพราะถ้าขอไม่ให้คับ มันมีโปรโมชั่น จัดฟันครั้งแรกจ่าย 4500 จากนั้นก็ผ่อนคับ และขอแม่ให้ช่วยจ่ายค่าหอได้ไหมผมจะนำเงินของผมที่มีใช้จ่ายกินเองและไปผ่อนจัดฟัน สรุป ไม่ได้คับ ตอนนี้ผมจัดฟันมาได้เกือบจะเดือนนึงละคับ
ตอนนี้แม่โทรมาทวง ไม่หยุดเลยคับ เดือนหน้าก็ต้องเปลี่ยนยาง เงินที่มีเก็บผมบอกตรงๆ ผมนำมาใช้หมดแล้ว เพราะช่วงไม่ได้ทำงาน ผมไม่มีเงินเลยคับ ที่ผ่านมาค่าหออีก แล้วผมค้างจ่ายค่าหอ มา 2 เดือนละคับ ผมเครียดมาก เงินที่ทำงานพาทไทม์ก่อนหน้า ผมบอกขอรวบ ชั่วโมงเอาเป็นเดือน ผมส่งเวลา ชม ให้เขาไปแล้ว เขาก็ยังไม่ให้เงินผมเลย ตอนนี้ ผมจะทำยังไงดี ผมคิดอะไรไม่ออกเลย จะไปยกเลิกจัดฟันดีไหม ผมท้อมาก แล้วผมจะเอาที่ไหนมากิน มาจ่ายค่าหอ มาให้แม่ ผมมีแฟน เธอก็นอกใจ ผมจน ผมไม่ดีหรือเปล่า ผมทำอะไรไม่ดีกับเธอผมอยากรู้จริงๆ เธอเลยนอกใจ ก็ลงเอย เลิกกัน ผมเครียดมาก ผมร้องไห้ ทุกวัน นอนไม่หลับ ผมเป็นไมเกรนอีก ผมอยากพูดกับแม่บ้าง ผมอยากโทรหา ผมอยากโทรอยากคุยอยากให้แม่ถามเป็นห่วงผมบ้าง ผมอยากกอดแม่บ้าง ผมอยากให้พ่อสนใจผมบ้าง พ่อไม่เคยโทรหาผมเลย เงินผมคืนให้อยู่แล้ว ปกติผมก็ไม่เคยขอมาใช้เลยถ้าไมาจำเป็นจริงๆ ทุกครั้งแม่ชอบใช้อารมณ์ ไม่ฟังผมพูด ผมอยากตาย แค่ผมไม่กล้าพอ หายไปจากโลกนี้เสียให้ได้ ขนาดพิมข้อความนี้ผมยังร้องไห้ ผมแค่อยากระบายคับ ทำไม ผมรู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน หันไปทางไหนก็ตันหมด ถ้าผมพิมผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยคับ