ผมคนหนึงที่เป็นที่เก็บตัว ชอบคิดอะไรคนคิดเดียว บางทีผมอาจจะชอบอยู่ในโลกความฝันมากกว่าอยู่ในโลกความเป็นจริงก็ได้ แต่ความฝันครั้งนี้มันเป็นเรื่องที่โครตแปลกผมรู้สึกเหมือนอยู่ตรงนั้นจริงๆ ผมไม่รู้ว่าผมเกี่ยวข้องอะไรหรือคนที่ผมฝันอยากสื่ออะไรกับผมกันแน่ !!
ปกติผมเป็นคนนอนเช้าตื่นกลางคืน เป็นแบบนี้มาเป็นเดือนและ แต่อยู่ๆวันนี้ก็รู้สึกง่วงขึ้นมาโดยแบบไม่เคยง่วงแบบนี้มาก่อน แล้วความฝันที่แปลกก็เริ่มขึ้น ตื่นขึ้นมาในโลกความฝันก็เจอ รถคันหนึงดูเหมือนด้วยเป็นรถคันเก่าสีเหลืองกำลังขับรถไปบ้านหลังหนึง บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้เป็นบ้านที่ใหญ่มากอยู่ไกล้กับน้ำตกดูภายนอกสวยเป็นบ้านที่น่าอยู่มาก แต่ภายในดูโหล่งหลังคาสูงเป็นบ้านชั่นเดียว มีพวงมาลัยแล้วก็เชือกสั้นๆห่อยอยู่ตรงหน้าต่าง ผมเดินตามพี่คนที่ขับรถคันสีเหลืองเข้ามาในบ้าน แล้วพี่คนนั้นก็หายไปเร็วมาก ตัวผมยื่นอยู่ตรงกลางบ้านสักพักก็มีผู้ชายสองคนผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาหาผมแล้วทักทายเรียกชื่อผมเหมือนคนรู้จักกันสนิทกันมาก เข้ามาถามผมว่า(สบายดีไหมเป็นไงมั้งมาตั้งแต่เมื่อไรแล้วรู้ได้ไงว่าบ้านพวกเราอยู่หลังนี้) แล้วอยู่ๆ มีลมเย็นๆ เข้ามาประทะกับแขนผมแล้วสิ่งที่แปลกคืนผมสัมภัสความรู้สึกสึกนั้นจริงๆ การทักทายแบบตบไหล่โดนตัวการจับมือ แล้วเราก็ได้หนังกินข้าวกันแล้วก็มีเพื่อนคนหนึงพูดกับผมขึ้นมาว่า (เมย์ตายแล้วน่ะเค้ามาหาพวกเราทุกคืนเลย) แล้วเพื่อนอีกสามคนก็พยามไม่ให้เพื่อนคนที่สี่เหล่าให้ผมฟังต่อ แล้วอยู่ๆภาพก็ตัดมาตอนกลางคืนพวกเราห้าคนนอนอยู่กลางบ้านผมนอนอยู่ริมสุด อากาศในตอนนั้นรู้สึกหนาวมาก อยู่ๆก็มีเสียงเหมือนคนเดินอยู่ข้างล่างเดินแบบช้าๆ เดิน.. หยุด.. แบบนี้ประมาณสามครั้ง มีเพื่อนคนหนึงพูดขึ้นมาว่า(มาแล้วสิน่ะ) ตอนนั้นผมรู่สึกได้ทันทีเลยว่าผมกลัวผีมากกลัวจนเพื่อนอีกคนเข้ามานอนกอดผมแน่นแล้วพูดกับผมว่า(ไม่เป็นไรน่ะเดียวมันก็ผ่านไปมันเป็นแบบนี้ทุกคืนและอย่ากลัวน่ะเมย์คืนเพื่อนพวกเรา) ผมตัดสิ้นใจเปิดผ้าห่มออก เพื่อนทุกคนนอนชิดกันมาก แล้วก็ได้เห็น เหมือนกับมีคนเอากระไดพาดไว้ตรงหน้าต่างพยายามจะขึ้นมาตรงหน้าต่างแล้วสิ่งที่ได้เห็นก็คือ ร่างผู้หญิงกำลังปีนขึ้นมาเรื่อยๆ ขึ้นมาพร้อมกับเชือกเส้นหนึง แล้วเธอก็ผูกคอดิ้นจนตายที่หน้าต่างของบ้าน แล้วอยู่ฟ้าก็ผ่าตรงหน้าต่าง เธอคนนั้นก็หายไป เหลือแต่เชือกเส้นนั้นกับพวงมาลัย ห่อยอยู่ตรงนั้น ผมลุกขึ้นยืนแล้วเหมือนเหตุการณ์ก่อนที่เธอจะตายก็ได้ปรากฎขึ้นมาเหมือนภาพย้อนอดีด
แปลก!! คนเราฝันได้จะต้องนึกถึงอะไรก่อนนอน หรืออาจไม่ต้องคิดอะไรเลย แล้วความฝันเหล่านั้นกับกลายเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมา
ปกติผมเป็นคนนอนเช้าตื่นกลางคืน เป็นแบบนี้มาเป็นเดือนและ แต่อยู่ๆวันนี้ก็รู้สึกง่วงขึ้นมาโดยแบบไม่เคยง่วงแบบนี้มาก่อน แล้วความฝันที่แปลกก็เริ่มขึ้น ตื่นขึ้นมาในโลกความฝันก็เจอ รถคันหนึงดูเหมือนด้วยเป็นรถคันเก่าสีเหลืองกำลังขับรถไปบ้านหลังหนึง บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้เป็นบ้านที่ใหญ่มากอยู่ไกล้กับน้ำตกดูภายนอกสวยเป็นบ้านที่น่าอยู่มาก แต่ภายในดูโหล่งหลังคาสูงเป็นบ้านชั่นเดียว มีพวงมาลัยแล้วก็เชือกสั้นๆห่อยอยู่ตรงหน้าต่าง ผมเดินตามพี่คนที่ขับรถคันสีเหลืองเข้ามาในบ้าน แล้วพี่คนนั้นก็หายไปเร็วมาก ตัวผมยื่นอยู่ตรงกลางบ้านสักพักก็มีผู้ชายสองคนผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาหาผมแล้วทักทายเรียกชื่อผมเหมือนคนรู้จักกันสนิทกันมาก เข้ามาถามผมว่า(สบายดีไหมเป็นไงมั้งมาตั้งแต่เมื่อไรแล้วรู้ได้ไงว่าบ้านพวกเราอยู่หลังนี้) แล้วอยู่ๆ มีลมเย็นๆ เข้ามาประทะกับแขนผมแล้วสิ่งที่แปลกคืนผมสัมภัสความรู้สึกสึกนั้นจริงๆ การทักทายแบบตบไหล่โดนตัวการจับมือ แล้วเราก็ได้หนังกินข้าวกันแล้วก็มีเพื่อนคนหนึงพูดกับผมขึ้นมาว่า (เมย์ตายแล้วน่ะเค้ามาหาพวกเราทุกคืนเลย) แล้วเพื่อนอีกสามคนก็พยามไม่ให้เพื่อนคนที่สี่เหล่าให้ผมฟังต่อ แล้วอยู่ๆภาพก็ตัดมาตอนกลางคืนพวกเราห้าคนนอนอยู่กลางบ้านผมนอนอยู่ริมสุด อากาศในตอนนั้นรู้สึกหนาวมาก อยู่ๆก็มีเสียงเหมือนคนเดินอยู่ข้างล่างเดินแบบช้าๆ เดิน.. หยุด.. แบบนี้ประมาณสามครั้ง มีเพื่อนคนหนึงพูดขึ้นมาว่า(มาแล้วสิน่ะ) ตอนนั้นผมรู่สึกได้ทันทีเลยว่าผมกลัวผีมากกลัวจนเพื่อนอีกคนเข้ามานอนกอดผมแน่นแล้วพูดกับผมว่า(ไม่เป็นไรน่ะเดียวมันก็ผ่านไปมันเป็นแบบนี้ทุกคืนและอย่ากลัวน่ะเมย์คืนเพื่อนพวกเรา) ผมตัดสิ้นใจเปิดผ้าห่มออก เพื่อนทุกคนนอนชิดกันมาก แล้วก็ได้เห็น เหมือนกับมีคนเอากระไดพาดไว้ตรงหน้าต่างพยายามจะขึ้นมาตรงหน้าต่างแล้วสิ่งที่ได้เห็นก็คือ ร่างผู้หญิงกำลังปีนขึ้นมาเรื่อยๆ ขึ้นมาพร้อมกับเชือกเส้นหนึง แล้วเธอก็ผูกคอดิ้นจนตายที่หน้าต่างของบ้าน แล้วอยู่ฟ้าก็ผ่าตรงหน้าต่าง เธอคนนั้นก็หายไป เหลือแต่เชือกเส้นนั้นกับพวงมาลัย ห่อยอยู่ตรงนั้น ผมลุกขึ้นยืนแล้วเหมือนเหตุการณ์ก่อนที่เธอจะตายก็ได้ปรากฎขึ้นมาเหมือนภาพย้อนอดีด