ขอแนะนำตัวโดยนามแฝงนะคะชื่อเด็กหญิงBนะคะปีนี้ก็อายุครบ13ืแล้วคือเรื่องมันยาวมากค่ะ
1.หนูมีปมตั้งแต่เด็กที่เคยโดนลูกพี่ลูกน้องลวนลามพยายามจะมีเพศสัมพันธ์ด้วยโดยที่ตอนนั้นBอายุไม่ถึง7ขวบเลยค่ะ แต่ตอนนั้นก็ผ่านไปโดยที่หนูจำอะไรต่อจากนั้นไม่ได้เลยค่ะ
2.ปมที่2คือตอนที่เมื่อก่อนพ่อกับแม่ทะเลาะกันแล้วแยกทางกันค่ะตอนนั้นหนูร้องไห้ทุกวันเลยค่ะจำความได้น่าจะตอน6ขวบพอดีกับปมเรื่องแรกค่ะ
3หลังจากที่หนูขึ้นป.6ครอบครัวเริ่มปรัมความเข้าใจเริ่มกลับมาอยู่ด้วยกันตอนนั้นหนูดีใจมากค่ะ
4.หนูเคยคิดว่าตัวเองเป็นเด็กเก็บกดเพราะในตอนที่พ่อแม่ทะเลาะกันพวกเขาก็ลงไม้ลงมือกับหนูด้วยอีกทั้งคนฝ่ายแม่พยายามจะเอาตัวหนูแยกไปอยู่กับเขาค่ะแต่หนูไม่ไปเพราะแม่เป็นคนอารมณ์ร้อน
5.หลังจากกลับมาอยู่ด้วยกันหนูแทบไม่รู้จักคำว่าพื้นที่ส่วนตัวเลยค่ะในทุกๆวันหรือทุกอาทิตย์จะมีวันนึงที่หนูโดนบ่นตลอดค่ะตอนแรกหนูน้อยใจเพราะตอนนั้นหนูคิดว่าหนูยังเด็กแต่แม่ที่จะมาคอยบ่นหนูทุกวันก็จะบอกว่า"ยุคแม่ลำบากกว่านี้อีก ยุคลูกอ่ะสบาย" หนูได้ฟังคำนี้หนูก็ไม่กล้าเถียงแม่หรือพูดกับคนครอบครัวสักคนและสีกครั้งเลยค่ะ
*ตอนนี้หนูขึ้นมัธยมศึกษาปีที่1แล้วค่ะคุณแม่พยายามให้หนูเรียนพิเศษแต่หนูก็ไม่กล้า ปฎิเสธแม้แต่ออกความคิดเห็นว่าไม่อยากเรียนหนูก็ไม่กล้าค่ะ
ใน13ปีที่หนูเกิดมา ไม่มีวันไหนที่หนูได้อยู่แบบที่หนูต้องการเลยค่ะ หนูแค่อยากมีเวลาส่วนตัว ทั้งแม่ก็มานอนกับหนูทุกคืน ทั้งพี่ชายที่พยายามพูดกับแม่เรื่องหนูแต่พี่ชายกลับมาลุกล้ำความส่วนตัวหนูโดยการเข้ามาในห้องนอนของหนูบางครั้งก็เข้ามาโดยไม่บอกไม่กล่าวอีกทั้งยังมาพ่นคำสอนให้หนูอีก
หนูทนไม่ไหวกับครอบครัวหนูแล้วแต่หนูก็ยังคิดว่าสักวันหนูต้องเป็น อิสระ บ้าง หนูเหนื่อย ขอกำลังใจทีนะคะ😭หนูคิดว่าที่เจอมันไม่ใช่เรื่องที่หนูควรจะเจอ
ถ้าเข้ามาอ่านแล้วไม่เข้าใจก็ขออภัยนะคะไม่เคยคิดจะมาเล่าหรือระบายเลย ขอบคุณเว็บพันทิปมาดค่ะ
ขอกำลังใจหน่อยค่ะ ไม่ไหวแล้ว
1.หนูมีปมตั้งแต่เด็กที่เคยโดนลูกพี่ลูกน้องลวนลามพยายามจะมีเพศสัมพันธ์ด้วยโดยที่ตอนนั้นBอายุไม่ถึง7ขวบเลยค่ะ แต่ตอนนั้นก็ผ่านไปโดยที่หนูจำอะไรต่อจากนั้นไม่ได้เลยค่ะ
2.ปมที่2คือตอนที่เมื่อก่อนพ่อกับแม่ทะเลาะกันแล้วแยกทางกันค่ะตอนนั้นหนูร้องไห้ทุกวันเลยค่ะจำความได้น่าจะตอน6ขวบพอดีกับปมเรื่องแรกค่ะ
3หลังจากที่หนูขึ้นป.6ครอบครัวเริ่มปรัมความเข้าใจเริ่มกลับมาอยู่ด้วยกันตอนนั้นหนูดีใจมากค่ะ
4.หนูเคยคิดว่าตัวเองเป็นเด็กเก็บกดเพราะในตอนที่พ่อแม่ทะเลาะกันพวกเขาก็ลงไม้ลงมือกับหนูด้วยอีกทั้งคนฝ่ายแม่พยายามจะเอาตัวหนูแยกไปอยู่กับเขาค่ะแต่หนูไม่ไปเพราะแม่เป็นคนอารมณ์ร้อน
5.หลังจากกลับมาอยู่ด้วยกันหนูแทบไม่รู้จักคำว่าพื้นที่ส่วนตัวเลยค่ะในทุกๆวันหรือทุกอาทิตย์จะมีวันนึงที่หนูโดนบ่นตลอดค่ะตอนแรกหนูน้อยใจเพราะตอนนั้นหนูคิดว่าหนูยังเด็กแต่แม่ที่จะมาคอยบ่นหนูทุกวันก็จะบอกว่า"ยุคแม่ลำบากกว่านี้อีก ยุคลูกอ่ะสบาย" หนูได้ฟังคำนี้หนูก็ไม่กล้าเถียงแม่หรือพูดกับคนครอบครัวสักคนและสีกครั้งเลยค่ะ
*ตอนนี้หนูขึ้นมัธยมศึกษาปีที่1แล้วค่ะคุณแม่พยายามให้หนูเรียนพิเศษแต่หนูก็ไม่กล้า ปฎิเสธแม้แต่ออกความคิดเห็นว่าไม่อยากเรียนหนูก็ไม่กล้าค่ะ
ใน13ปีที่หนูเกิดมา ไม่มีวันไหนที่หนูได้อยู่แบบที่หนูต้องการเลยค่ะ หนูแค่อยากมีเวลาส่วนตัว ทั้งแม่ก็มานอนกับหนูทุกคืน ทั้งพี่ชายที่พยายามพูดกับแม่เรื่องหนูแต่พี่ชายกลับมาลุกล้ำความส่วนตัวหนูโดยการเข้ามาในห้องนอนของหนูบางครั้งก็เข้ามาโดยไม่บอกไม่กล่าวอีกทั้งยังมาพ่นคำสอนให้หนูอีก
หนูทนไม่ไหวกับครอบครัวหนูแล้วแต่หนูก็ยังคิดว่าสักวันหนูต้องเป็น อิสระ บ้าง หนูเหนื่อย ขอกำลังใจทีนะคะ😭หนูคิดว่าที่เจอมันไม่ใช่เรื่องที่หนูควรจะเจอ
ถ้าเข้ามาอ่านแล้วไม่เข้าใจก็ขออภัยนะคะไม่เคยคิดจะมาเล่าหรือระบายเลย ขอบคุณเว็บพันทิปมาดค่ะ