สวัสดีค่ะ เราทำงานที่นี่มาเกือบ 10 ปีแล้วค่ะ เราเข้ามาทำงานพร้อมกับเพื่อนอีก 2 คน ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่มาสนิทกันเพราะเข้ามาทำงานพร้อมกัน อยู่ในแผนกเดียวกัน นั่งใกล้กัน ไปทานข้าวด้วยกัน คุยปรึกษาเรื่องต่างๆกันและกัน
หลังจากทำงานมาประมาณ 3-4 ปี เรามีลูกค่ะ เลยห่างจากเพื่อนมานิดหน่อย ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการเลี้ยงลูก ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนอีก 2 คนเหมือนก่อนหน้า แต่ในที่ทำงานก็ยังพูดคุยกันปกติดีค่ะ ยังไลน์หากันบ่อยๆ อยู่ แต่ไม่ค่อยได้เม้าท์มอยนอกเวลางานมากนักเพราะวุ่นวายอยู่กับการเลี้ยงลูกค่ะ
เราคงมัวแต่โฟกัสอยู่กับเรื่องลูกเป็นหลัก เรามารู้ตัวอีกที คือเราเดินสวนกับเพื่อน 1 ใน 2 คน ข้างต้น หน้าตึกออฟฟิศ เรายิ้มให้และกำลังจะเอ่ยปากทัก แต่เพื่อนกลับเดินเลี่ยงไปอีกทางค่ะ หลังจากนั้น เพื่อนก็ไม่ค่อยคุยกับเรา (ตอนนี้เพื่อนย้ายโต๊ะไปนั่งห่างจากเราแล้ว แต่มาจากเหตุผลจากการทำงานค่ะ) เจอในห้องน้ำก็ไม่ยิ้ม ไม่คุย จุดพีคสำหรับเราอยู่ที่ เรามีเหตุให้ต้องพาลูกมาที่ทำงาน แต่เพื่อนเราไม่คุย ไม่ยิ้มกับลูกเราเลยค่ะ (ตอนนั้นลูก 2 ขวบ) ทั้งๆที่ปกติเพื่อนเป็นคนรักเด็กมาก
เราไลน์ไปถามเพื่อนว่าไม่พอใจอะไรเราหรือเปล่า เพื่อนตอบว่าไม่มีอะไรค่ะ แต่สถานการณ์ก็ตามที่เล่า ปัจจุบันเพื่อนคนนึงไม่คุยกับเราเลยมาเป็นปีแล้วค่ะ เราไลน์ไปขอโทษ (จนตอนนี้เราก็ยังไม่ทราบนะคะ ว่าเราทำอะไรให้เพื่อนโกรธ ไม่เคยยืมเงิน ไม่เคยพูดถึงเพื่อนในแง่ร้ายเลยค่ะ) แต่เพื่อนไม่อ่านเลย คิดว่าน่าจะบล๊อคเราแล้ว โทรหาเพื่อนก็ไม่รับค่ะ ส่วนเพื่อนอีกคนก็พูดคุยบ้าง นานๆที ตามมารยาท ซึ่งทั้ง 2 คนยังสนิทกันอยู่นะคะ
เราพยายามมูฟออนนะคะ แต่ทำงานที่เดียวกัน ห้องเดียวกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน จากคนเคยสนิท กลายเป็นแบบนี้ เราอึดอัดมากเลยค่ะ เราตั้งใจจะขอโทษต่อหน้าหลายครั้ง แต่เวลาเจอกันเพื่อนจะเดินเลี่ยงเราตลอด
เราควรทำอย่างไรกับสถานการณ์ดีค่ะ ควรพยายามขอโทษ หรือปล่อยไปต่างคนต่างอยู่ดี?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ
ปรึกษาเรื่องเพื่อนร่วมงานค่ะ เราควรทำอย่างไรดีคะ
หลังจากทำงานมาประมาณ 3-4 ปี เรามีลูกค่ะ เลยห่างจากเพื่อนมานิดหน่อย ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการเลี้ยงลูก ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนอีก 2 คนเหมือนก่อนหน้า แต่ในที่ทำงานก็ยังพูดคุยกันปกติดีค่ะ ยังไลน์หากันบ่อยๆ อยู่ แต่ไม่ค่อยได้เม้าท์มอยนอกเวลางานมากนักเพราะวุ่นวายอยู่กับการเลี้ยงลูกค่ะ
เราคงมัวแต่โฟกัสอยู่กับเรื่องลูกเป็นหลัก เรามารู้ตัวอีกที คือเราเดินสวนกับเพื่อน 1 ใน 2 คน ข้างต้น หน้าตึกออฟฟิศ เรายิ้มให้และกำลังจะเอ่ยปากทัก แต่เพื่อนกลับเดินเลี่ยงไปอีกทางค่ะ หลังจากนั้น เพื่อนก็ไม่ค่อยคุยกับเรา (ตอนนี้เพื่อนย้ายโต๊ะไปนั่งห่างจากเราแล้ว แต่มาจากเหตุผลจากการทำงานค่ะ) เจอในห้องน้ำก็ไม่ยิ้ม ไม่คุย จุดพีคสำหรับเราอยู่ที่ เรามีเหตุให้ต้องพาลูกมาที่ทำงาน แต่เพื่อนเราไม่คุย ไม่ยิ้มกับลูกเราเลยค่ะ (ตอนนั้นลูก 2 ขวบ) ทั้งๆที่ปกติเพื่อนเป็นคนรักเด็กมาก
เราไลน์ไปถามเพื่อนว่าไม่พอใจอะไรเราหรือเปล่า เพื่อนตอบว่าไม่มีอะไรค่ะ แต่สถานการณ์ก็ตามที่เล่า ปัจจุบันเพื่อนคนนึงไม่คุยกับเราเลยมาเป็นปีแล้วค่ะ เราไลน์ไปขอโทษ (จนตอนนี้เราก็ยังไม่ทราบนะคะ ว่าเราทำอะไรให้เพื่อนโกรธ ไม่เคยยืมเงิน ไม่เคยพูดถึงเพื่อนในแง่ร้ายเลยค่ะ) แต่เพื่อนไม่อ่านเลย คิดว่าน่าจะบล๊อคเราแล้ว โทรหาเพื่อนก็ไม่รับค่ะ ส่วนเพื่อนอีกคนก็พูดคุยบ้าง นานๆที ตามมารยาท ซึ่งทั้ง 2 คนยังสนิทกันอยู่นะคะ
เราพยายามมูฟออนนะคะ แต่ทำงานที่เดียวกัน ห้องเดียวกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน จากคนเคยสนิท กลายเป็นแบบนี้ เราอึดอัดมากเลยค่ะ เราตั้งใจจะขอโทษต่อหน้าหลายครั้ง แต่เวลาเจอกันเพื่อนจะเดินเลี่ยงเราตลอด
เราควรทำอย่างไรกับสถานการณ์ดีค่ะ ควรพยายามขอโทษ หรือปล่อยไปต่างคนต่างอยู่ดี?
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำค่ะ