เรารู้จักกันฝ่าย ช 7-8เดือน แต่ไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้ จนรู้ว่าเขามีคนคุยที่คุยกันมาหลายปี ซึ่งตัวเขาเองบอกกับเราว่า ฝ่าย ญ ไม่เปิดเผยชัดเจน พอฝ่ายญ รู้ว่ามีเรา เขาก็พยายามเปิดเผยว่าคบกับฝ่าย ช ซึ่งเราพยายามตัดใจโดยการไปเริ่มต้นใหม่กับคนคุยเก่าจนมีความสัมพันธ์เกินเลยแต่ป้องกันคือกินยาคุมฉุกเฉิน แต่ก็คบกันไม่นานก็เลิกรากัน จนกระทั่งเรามูฟออนไม่ได้กลับไปคุยกับ ฝ่าย ช ซึ่งไม่ได้ป้องกันอะไรเลย จนเราท้อง เราบอกฝ่าย ชไป เขากลับบอกให้รอเขาก่อน เราไม่รู้ว่าเขาให้เรารออะไร ทางครอบครัวเราให้เอาออกแต่เราก็ไม่ยอมยื้อเวลาให้ฝ่ายช รีบตัดสินใจแต่ก็ไม่ แม่เราก็ใจร้อนโทรไปคุยกับฝ่าย ช เองว่าจะเอาลูกออกต้องใช้เงิน ซึงฝ่ายช ก็ยอมโอนเงินมาให้ ตอนนั้นเราเสียใจมากที่เขายินยอมที่จะให้เอาออกยอมรับว่าตอนนั้นคิดมาก อีกใจกลัวว่าลูกจะไม่มีพ่อ อีกใจก็คิดว่าจะเป็นลูกของคนคุยเก่าเพราะระยะเวลาที่มีความสัมพันธ์ใกล้เคียงกัน เราจึงบอกคนคุยเก่าซึ่งตอนนั้นเขายอมรับทันที คนคุยเก่าก็พาไปตรวจ ตัวเราเองบอกวันมาประจำเดือนผิดบอกไปว่ามีอะไรกับพ่อของลูกหลังหมดประจำเดือน ซึ่งหมอก็คาดเดาว่าเป็นของคนคุยเก่า เพราะหมอพูดว่ามีหลายเคสที่กินยาคุมฉุกเฉินแล้วท้อง เราใจร้อนจึงตัดสินใจที่จะแต่งงานกับคนคุยเก่า พออยู่ไปก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่จึงเลิก เพราะเขาเห็นแก่ตัวเรื่องเงินมากๆ อีกอย่างเรามารู้ทีหลังว่าเขาไม่ใช่พ่อของลูกเพราะเราไปเปิดแชทที่นัดกับพ่อของลูกซึ่งมันไม่ใช่ แต่เรามีในช่วงที่ตกไข่พอดี ตอนนี้เราก็เคลียร์ ขอโทษกับคนคุยเก่าแล้ว ต่างคนต่างมีข้อผิดพลาด ส่วนพ่อของลูกเราก็กลับไปแต่งงานกับคนคุยเก่าโดยให้เหตุผลที่ว่า ที่เขาเลือกเพราะฝ่าย ญ รู้ว่าเขาให้อะไรไม่ได้มากแต่ก็เลือกที่ยังอยู่ ผิดที่เรา เราใจร้อนและทำให้เรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้ เรายอมรับว่าเราผิด แต่เราจะเลิกนึกถึง คิดเขายังไงดีคะ
ขอวิธีเลิกคิดถึงพ่อของลูกหน่อยค่ะ