เราควรทำอย่างไรดีกับลูกศิลย์ของเรา?

สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูวันนี้เรามีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังค่ะ เรามีลูกศิลย์คนนึงที่ทางบ้านฐานะยากจนมากๆ ผู้ปกครองของเด็กและตัวของเด็กเองไม่มีโทรศัพท์มือถือใช้ในการเรียนและการติดต่อ น้องเป็นเด็กดอยค่ะ เด็กส่วนมากที่นี้เดินทางมาไกลมากเพื่อมาเรียนที่นี้ เด็กบางคนตื่นตี5 เพื่ออาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะได้เดินทางมาเรียนในตัวอำเภอ  เราสอนระดับชั้นม.ต้น ทำให้เรามาเจอเด็กผู้ชายคนหนึ่งค่ะ ที่เสื้อผ้านักเรียนของน้องออกสีเหลืองน้ำตาลแทนที่จะเป็นสีขาว แต่เเต่งตัวเรียบร้อยมากเสื้อใส่ในกางเกงตลอด น้องตั้งใจเรียนมากเป็นเด็กน่ารักและเรียบร้อยพูดเก่งชอบตอบคำถามครูในห้องเรียนหัวไวมากเข้าใจเนื้อหาได้เร็ว แต่เนื่องจากโควิดระบาดเราจึงจำเป็นต้องให้เด็กเรียนผ่านทางออนไลน์ จึงทำให้เราได้ทราบว่าเด็กคนนี้ไม่มีมือถือไว้ใช้ติดต่อค่ะ ทางพ่อแม่ก็ไม่มีโทรศัพท์ใช้ เราจึงลองไปสอบถามเพื่อนในห้องของเขาว่าเป็นจริงหรือเปล่า เพื่อนน้องก็ตอบว่าจริงแล้วบ้านน้องไกลจากเพื่อนๆมาก เวลามีอะไรที่สำคัญเพื่อนสนิทน้องจะขับรถเครื่องไปบอกน้องที่บ้าน  น้องจะติด ร เป็นประจำ เพราะน้องไม่สามารถส่งการบ้านหรืองานทางอนไลน์ได้ ซึ่งเราลำบากใจมากค่ะ จึงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาครูพี่เลี้ยง ซึ่งครูพี่เลี้ยงก็มองเห็นปัญหาและพยายามหาวิธีทางแก้ไข โดยครูให้เราทำใบงานและชีสเรียนให้เด็กไปทำที่บ้าน ซึ่งเราก็ไม่เห็นด้วยค่ะ เพราะเด็กจะเรียนภาษาได้ด้วยตัวเองได้ยังไง ถ้าเด็กเรียนด้วยตัวเองได้ก็คงไม่ต้องมีครูไว้สอนหรอก ตอนนี้เราก็คิดมากสุดๆเลยค่ะ เสียดายที่น้องเป็นเด็กเก่ง อยากให้น้องได้เรียนตามเพื่อนให้ทัน แต่เราก็เป็นนักศึกษาฝึกสอนเงินเดือนเราก็ไม่ได้ ถ้าเรามีเงินเดือนเราคงซื้อให้น้องไปแล้วค่ะ