เราสงสารแม่ตัวเองมากที่มีพี่น้องแต่ละคน คือเหมือนเห็นแม่เราเป็นธนาคาร แถมตากับยายก้ไม่เข้าข้าง หาว่ามีแต่ไม่ช่วยเหลือจุนเจือพี่น้อง ลามไปถึงด่าว่าไม่เลี้ยงดูพ่อแม่ แต่ทั้งที่จิงแล้วแม่เราช่วยเหลือจุนเจือตากับยายมาตลอด โดยการโอนเงินผ่านเค้ามีสลิปทุกครั้ง แต่เค้าไม่รู้เอาเงินไปทำอะไรจนหมด ถึงได้ปล่อยให้ตากับยายอยู่ลำบาก เงินที่เราให้ยายไว้เค้าก้เอาไปจนหมด โทรมา10ครั้ง ได้9 คือดี ไม่ได้ 1ครั้ง คือไม่ดี ไม่เคยถามว่าลำบากมั้ย มีแต่โทรมาขอตัง แต่ตัวเองนอนอยุ่บ้านเฉยๆ ไม่ทำไรไม่ทำงานทำการแต่ไปเรียกร้องความสงสารจากตายายว่าตัวเองลำบากอย่างนู้นอย่างนี้ ตัวเองลำบากต้องมาเลี้ยงดูพ่อแม่ แต่คนที่มีกับไม่ช่วยเหลือ ทั้งที่ความเป็นจิง ค่าเช่าบ้านที่อยุ่แม่เราก้เป็นคนเสียให้ เพราะเข้าใจว่าตากับยายอยู่กับเค้าทั้งที่แม่เรามีบ้านอยู่ อยากเอาเค้ามาอยู่ด้วยแต่เค้าไม่มาเพราะสงสารที่พวกเค้าลำบาก เราเข้าใจในความเป็นพ่อแม่ของตาและยายน้ะ แต่เราอยากให้เค้าให้ความเป็นธรรมแม่เราบ้าง แม่เราไม่ได้ผลิตเงินใช้เองได้ ตัวเองไปสร้างเรื่องสร้างราวจนเกือบติดคุกติดตาราง เป็นหนี้ชาวบ้านเค้าไปทั่ว มีเงินเสริมสวย ซื้อหวยได้ทุกงวด แต่บ่นว่าไม่มีเงินเลี้ยงดูพ่อแม่ ทุกวันนี้ยังขึ้นโรงขึ้นศาลเพราะไปกู้หนี้ยืมสินเค้ามาแต่ไม่มีปัญญาจะใช้คืนเค้า เงินไม่ใช่น้อยๆหลักแสนแต่ทำไมตอนยืมเค้ามาไม่รู้จักใช้เงินตรงนั้นให้เป็นประโยชน์ แต่เหมือนกู้มาแล้วสูญเปล่า แถมเป็นเรื่องเป็นราวให้ตายายเราเครียดอีก พอตายายเราเครียด ก้มาลงที่แม่เราว่าให้ช่วยเหลือเค้า มันคืออะไรอ่ะ ตอนเอามาก้ไม่ได้ใช้กับเค้า พอตอนเป็นเรื่อง จะมาให้แม่เรารับผิดชอบมันยุติธรรมแล้วเหรอ ปากบอกให้แม่เรามารับตากับยายไปอยู่ด้วย เพราะเค้าแบกรับภาระตรงนี้ไม่ไหวแล้ว ทั้งที่เรามองว่าเค้าแทบไม่มีภาระอะไรเลย ค่าเช่าบ้านแม่เราก้เสียให้ อาหารการกินไม่เคยขาด แต่เค้ากลับไปพูดกับตายายอีกแบบหนึ่งเพื่อให้ตายายอยุ่กับเค้ามันหมายความว่ายังไงอ่ะ มันเหมือนบีบกันทางอ้อมว่าถ้าตายายอยุ่กับเค้าก้ต้องเลี้ยงดูครอบครัวเค้าด้วย แม่เราไม่ได้มีเงินเป็นมหาเศรษฐีที่จะทำอย่างนั้นได้อ่ะ แม่เราไม่ได้รวยถึงขนาดจะเลี้ยงดูได้สองครอบครัว แต่ก้ยังหามาใช้จ่ายในส่วนของตายายได้ แต่ไม่ใช่เค้าจะมาให้แม่เรารับผิดชอบชีวิตครอบครัวของเค้าด้วยมันเกินไป ลูกก้ลูกเหมือนกันทำไมต้องเอาพ่อแม่ตัวเองมาใช้ประโยชน์แบบนี้ ไม่เข้าใจ ทะเลาะทุกครั้ง เรื่องเงินตลอด แม่เราไม่ค่อยสบาย เค้าไม่เคยรู้ ไม่เคยใส่ใจ เราอยากให้แม่เรามีความสุขบ้าง เราเคยพูดกับเค้าแล้วน่ะ ไม่คิดจะช่วยเหลือกันก้อย่าสร้างภาระเพิ่ม แต่นี่อะไร ไม่รุ้จักจบจักสิ้น เคยโกรธหนักๆกันมารอบนึง ถึงกับไม่คุยกันหลายปี แต่วันนึงกลับมาดีกันก้นึกว่าจะเปลี่ยนไปบ้างไม่มากก้น้อย แต่ผิด หนักกว่าเดิม เคยเป็นมั้ยที่เป็นห่วงพ่อแม่แต่ไปเยี่ยมไม่ได้ เพราะไป เค้าจะด่าว่าเอาแถมตากับยายเราก้ไม่เข้าข้าง มันเลยทำให้แม่เราเครียดไม่รู้จะแก้ไขยังไง เราก้เป็นห่วงแม่เราอีก เพื่อนๆคิดว่า เราควรแก้ปัญหานี้ยังไงหรือให้กำลังใจแม่เรายังไงดีคับ...
อาจจะยาวนิดนึงแต่ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคับ.
ขอพื้นที่ระบายและขอคำแนะนำเรื่องปัญหาโลกแตก (ญาติพี่น้อง) หน่อยคับ.
อาจจะยาวนิดนึงแต่ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคับ.