เป็นความฝันตั้งแต่เด็กแล้วครับ ผมชอบภาษาอังกฤษตั้งแต่ไม่ได้ศึกษาแบบจริง แต่ช่วงครึ่งปีพยายามศึกษาอยู่ครับ ผมจบป.ตรี แต่ผมออกมาไม่ได้เป็นพนักงานบริษัทผมชอบอาชีพ ค้าขาย กับ ส่งอาหารเป็นงานเสริม ตากแดดตัวดำๆอาชีพมันไม่มั่นคง แต่เงินมันโอเคในระดับที่รับได้  ประเดน อาชีพอย่างผมโดนคนสังคม(ส่วนมาก) ขนาดพ่อผมยังว่าไม่มีอนาคตงานพวกนี้ไม่หางานประจำทำ มันเลยทำให้ผมคิดว่า ถ้าอยากมีครอบครัวอนาคต อนาคตแบบนี้จะคบคนต่างชาติได้ไหม ตอนนี้ที่ผมคิด คือผมไม่ได้ตั้งใจจะวิ่งส่งอาหารตลาดชีวิต  หาอะไรทำขายจุกจิกไปเรื่อยครับ กับ ตั้งใจที่จะต้องทำอะไรให้มันมั่นคงเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง ตอนนี้มอง คนต่างชาติ(เช่นสาวฝรั่งดูความเป็นไปได้แถบไม่มีเลยที่จะมีโอากาสได้คบ มองเขาแล้วแบบไม่กล้าเทียบเลยคุณภาพชีวิต งาน อนาคต ความมั่นคง ไม่อยากพามาลำบาก ไม่มีค่อยมีเวลาดูแลตัวเอง  แบบเขาดูดีแล้วเราแบบคล้ายๆคนรับเหมาก่อสร้าง (ไม่ได้ว่าคนรับเหมานะแต่คือรูปร่างลักษณะคล้ายๆผิวตากแดดน้ำตาลคล้ำๆเราคล้ายแบบนั้น ยก *ตย.*) อยากปรึกษาว่าถ้าเป็นพี่ๆจะวางแผนยังไงครับ ปมรู้แต่ว่าวันนี้ก็ต้องตั้งใจทำงานๆไปเรื่อยๆ ยังหยิบจับอะไรไม่ค่อยถูกทาง ตอนนี้ผมคิดว่าถ้ายังไม่มั่นคงก็ไม่อยากรับใครเข้ามาลำบาก คิดว่าเขาคงไม่ทน กับคนที่ไม่มีงานหรือเงินที่มั่นคงหรือตายตัว ผมอยากให้คนที่เข้ามา มีความสุขในระดับที่ไม่ต้องลำบาก