รอยเท้าที่คุณเห็นเป็นอย่างไร

แม้นเส้นสายปลายทางยังไม่สุดต้องสะดุดขวากหนามทิ่มตำอยู่แต่ความจริงสิ่งหวังยังพร่างพรูจำต้องสู้ฟันฝ่าอย่างท้าทายดังวิหคผกผินโบยบินผ่านแหวกหมอกม่าน​เมฆาหาที่หมายฝ่าลมฝนร้อนแดดแผดเผากายหวังทำลายจิตฝันที่ม

08.00 น. ๏ ฟันฝ่า หาเพื่อนฝัน ............ ผันเฝื่อนดัน ขวัญหายกลับ เลื่อนลอย คล้อยเคลื่อนลับ .... ขับเลื่อนเกวียน วนเวียนไป ๏ หาฝัน วันฟ้าชื่น ................ ฟื้นช้าฝืน คืนขวัญใหม่ เสียขวัญ เมื่อ

0 ที่เห็นทอดยาวไกลคงใฝ่ฝัน ด้วยในชาติมีชั้นคอยกั้นขวาง ไม่รู้หนาวรู้ร้อนจึงว่อนวาง ลงแทรกกลางบทกรรมชี้นำไป 0 ปราศใบไม้สายลมและแสงแดด มีเพียงแวดล้อมขวัญกับฝันใฝ่ และเพียงหวานหอมกลั้วกับหัวใจ กับรันทดอา

ขีดเส้นทาง วางเดิน เผชิญโชค มิหวั่นโศก โลมเล้า พุ่งเข้าหา ถึงยามเหนื่อย เมื่อยนัก พักสักครา สร้างแรงกล้า ท้าตน ผจญไป จะมุ่งมั่น ฟันฝ่า ผ่าขวากหนาม สร้างนิยาม ความฝัน อันสดใส แม้ลำบาก ยากเย็น ทุกข์เข็

เปล่งปลั่งนภา ดาราล้วนต่างพราวพร่าง แสนอ้างว้าง เส้นทางยังไม่ถึงไหน หนฟากฟ้า แววตาเพ่งได้แต่ไกล ขวากหนามขวักไขว่ ระเนนพุ่มไหวรุ่มราย หยดกำลังใจ หยาดย้อยเพียงไม่กี่หยด เหมือนจะรันทด กลับทดไว้ได้หลากหล