เรื่องราวความรักของเรา เกิดขึ้นตั้งแต่ อายุ 18 ตอนนั้นเราเรียนปวช.ปี 3 และ ได้ออกไปฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ไปเจอผู้ชายฝึกงาน อีก 2 คนซึ่งเขาเป็นเพื่อนกัน ชื่อนาย ก. และนาย ข. นาย ก. ได้เข้ามาจีบเรา แล้วเราก็ได้ตกลงคบกัน โดยที่มีนาย ข. เป็นคนเชื่อมความสัมพันธ์ คุยกันไปได้ประมาณ 3 เดือน นาย ก. ก็เริ่มเปลี่ยนไป ไม่ค่อยว่างคุย ไม่ค่อยมากินข้าวพร้อมกัน ไม่ค่อยเดินมาส่งที่รถ มีแต่นาย ข. มาทำแทนทุกอย่าง เราก็เลยเริ่มสนิทกับนายข.มากขึ้น จนเป็นเพื่อนสนิทกัน ผ่านไป 6 เดือน หลังจากฝึกงานเสร็จ ต่างคนต่างกลับไปเรียน โดยที่เรายังคบกับนาย ก.อยู่ คบกันได้ อีก 2 เดือน นาย ก.ก็ยังทำตัวแบบเดิม ไม่ดูแล ไม่สนใจ ไม่ว่างคุย และก็จะให้นาย ข.มาทำแทนในทุกๆเรื่อง เช่น มารับกลับบ้าน วันลอยกระทง ก็ให้นาย ข.พาไปลอยกระทง วันวาเลนไทน์ ก็ฝากดอกไม้นาย ข.มาให้เรา วันเกิด ก็ฝากของขวัญมาให้ ที่ผ่านมา เราเข้าใจแบบนั้นมาโดยตลอด
จนวันนึง เราได้รับรู้ว่า นาย ก. มีผู้หญิงคนอื่น เราก็เลยเลิกคบกับนาย ก. แล้วเราก็ไปต่อว่านาย ข. นายขอสารภาพทุกอย่าง ว่าแอบชอบเรา ของทุกอย่างที่นาย ก.ฝากมา มันคือของนาย ข. ที่ตั้งใจให้เรา ตอนนั้น เราเลยตัดสินใจคบกับนาย ข. ด้วยเหตุผลอะไร ไม่รู้ คบกันจนเรียนจบ ปวช.
พอเรียนจบเราได้กลับไปทำงานที่บริษัทแห่งนั้น แต่นาย ข.ยังเรียนอยู่ ปวส.ปี 2 เราไม่คิดเลยว่าการกลับไปทำงานที่บริษัทแห่งนั้นจะทำให้ เรื่องเรามันแย่ลง
เพราะเราไปเจอกับนาย ก. นาย ก.ก็ทำงานที่บริษัทแห่งนั้นเหมือนกัน หลังจากนั้น เราก็เริ่มคุยกับนาย ก. มากขึ้น จากที่คุยเฉพาะเวลาเจอกัน ก็กลายเป็นคุยโทรศัพท์ แล้วก็แอบคบกัน แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นความลับ พอนาย ข.เรียน ปวส.จบ นาย ข. ก็ได้กลับมาทำงานที่เดียวกับเรา และนาย ก. เรื่องราวมันเลยถูกเปิดเผย เพราะนาย ก. พยายามจะแสดงตัวให้นายข.ได้รับรู้ เวลาเจอนาย ข. อยู่กับเรา นาย ก. ก็จะทำท่าทีเป็นห่วงเป็นใย ดูแลเอาใจใส่เรา ทำให้นาย ข.รู้สึกผิดสังเกต จนวันนึง นาย ข.แอบเล่นโทรศัพท์เรา ไปเจอข้อความ เบอร์โทรเข้าโทรออก เลยกลายเป็น เรื่องที่ต้องเคลียร์กัน ตอนนั้นนาย ก. และ นาย ข. ให้เราเลือก แล้วเราก็ตัดสินใจเลือกนาย ข. เพราะว่านาย ข.ดูแลเรามาตลอด และไม่เคยทำให้เราเสียใจ ถึงแม้ว่าเราจะรู้สึกกับนาย ข.แค่เพื่อนก็ตาม ยอมรับว่ามาคบกับนาย ข.เพราะสงสาร และนาย ข. ก็เป็นคนดี
มีอยู่วันหนึ่ง พ่อกับแม่ไปเจอว่าเรากับนาย ข. อยู่ด้วยกัน พ่อกับแม่เลยให้นาย ข. มาแต่งงานกับเรา กลายเป็นจุดเริ่มต้น ของชีวิตคู่
ผ่านมา 5 ปี นาย ข.เก็บเงินทุกบาท มาขอเราแต่งงาน วันนั้นเราดีใจมาก เราเริ่มรักนาย ข. แล้วเพราะนายขอมีความพยายามและเป็นคนดีมาก งานแต่งงานผ่านพ้นไปด้วยดี ทุกอย่างดูดีและเพอร์เฟคไปหมด มีแต่คนอิจฉา หลังจากแต่งงาน เรากับนาย ข.ก็เริ่มสน้างครอบครัว ออกรถเก็บเงินช่วยกันสร้างชีวิตครอบครัวที่ดีขึ้น โดยที่ไม่รู้เลยว่าเรากำลังถูกหักหลัง
*หลังจากแต่งงานได้ 1 ปี ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เรา 2 คนรักกันมาก แต่ชีวิตเหมือนพายุพัดเข้ามา ตูมเดียวและออกไป
* ต้องบอกก่อนเลยว่าปกติ เราไม่เคย หยิบจับของที่เป็นของส่วนตัวของสามี ให้เกียรติให้พื้นที่ว่างของกันและกัน มาโดยตลอด โดยไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
* วันนั้นหลังเลิกงาน สามีให้เราหยิบโทรศัพท์ให้เขา โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเขาไม่ได้ล็อคหน้าจอ แล้วเราก็เห็นมีแชทคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรากดเข้าไปอ่านเพราะอะไรไม่รู้ เราได้รับรู้ความจริงทุกอย่าง จากการสนทนาของเขาทั้งสองคน เพราะเขาไม่เคยลบออกเลย ด้วยความที่เขาคงไว้ใจเราด้วยแหละ เรานั่งอ่านทุกอย่าง นาทีนั้นมันจุก มันพูดไม่ออก ไม่ได้ร้องไห้ แต่ทำอะไรไม่ถูก จนสามีสงสัย เลยเดินเข้ามาดู เราก็ยื่นโทรศัพท์ให้ แล้วถามว่า มีอะไรจะบอกหนูไหม ตั้งแต่แต่งงานกันมา เราไม่เคยพูดคำนี้ เขารู้ตัว เขานั่งคุกเข่ากับพื้น เขาขอโทษเรา บอกให้เราตบเขา ให้เราด่าเขา ทำยังไงกับเขาก็ได้ แต่เราทำไม่ได้ เราได้แต่นั่งเงียบ ทุกอย่างมันดับ มันจุกอยู่ในอก เพราะคนที่เราคิดว่าดีที่สุด ทำร้ายเราได้อย่างเลือดเย็นที่สุด กับผู้หญิงคนที่เรียกว่าเพื่อนรัก เราไว้ใจ ไม่คิดว่าจะโดนหักหลัง เขาสองคนมีอะไรกัน ตั้งแต่ก่อนแต่งงานกับเราอีก ตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่า เราเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย หรือเราเป็นเมียน้อย เพราะเรามาก่อน แต่เขามีอะไรกันก่อนเรา
* ผ่านมา 1 วัน เราตั้งสติได้ เลยนัดกันมาคุย 3 คน ผู้หญิงคนนั้นก็ร้องไห้แล้วก็ขอโทษเรา บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ตอนแรกเราคิดว่าเราอยากจะตบหน้าผู้หญิงคนนั้นให้สมกับความเจ็บช้ำ แต่พอเขาร้องไห้เราก็ทำเขาไม่ลง เพราะความที่เป็นเพื่อนกัน เราร้องไห้แล้วก็ขอร้องให้เขาออกไปจากชีวิตของเราทั้ง 2 คน เขารับปาก และยินดีที่จะออกไป เราก็เหมือนจะสบายใจขึ้นมานิดนึง
ผ่านไปได้ 1 ปี มันก็เกิดเรื่องเดิมซ้ำอีก กับคนเดิม คนที่เราเรียกว่าเพื่อน เราเลยให้สามีลาออกจากบริษัท เพื่อตัดปัญหาไม่ให้เขาได้เจอกัน แต่มันก็เหมือนกับ เราแค่กันเขาให้ไกล้กัน แต่มันก็ไม่เกินความพยายามของเขาทั้ง 2 คน เขายังแอบคบกันและแอบคุยกัน มาตลอด เราเลยให้แฟนเราไปเรียนตำรวจ เพื่อที่จะได้อยู่โรงเรียนประจำ เรื่องราวมันยังไม่จบแค่นั้น
ไปเรียนตำรวจได้ 1 เดือน ถึงวันเปิดเยี่ยม เราและครอบครัวสามี ได้เดินทางไปเยี่ยมสามีที่สระบุรี เราถือกระเป๋าของแม่แฟน แต่เหมือนชะตาฟ้าลิขิต เราทำกระเป๋าของแม่แฟนร่วง เจอรูปถ่ายของผู้หญิงคนนั้นอยู่ในกระเป๋าของแม่ เราก็เลยเก็บไว้ในกางเกงเรา แล้วไม่พูดอะไร พอเดินไปถึงตัวสามี เขาก็ถามแม่ว่า ของที่ให้เอามาอยู่ไหนแม่ก็รื้อดูในกระเป๋าแต่หาไม่เจอ เขาเลยไม่ได้รูปถ่ายไป วันนั้นเราไม่พูดอะไร เพราะคิดแค่ว่าเรามีเวลาเจอกันแค่ครึ่งวัน และก็รักและคิดถึงเขาเลยไม่อยากให้มันเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น เราเก็บความรู้สึกไว้ในใจอยู่คนเดียวแล้วทุกอย่างมันก็ผ่านไป
หลังจากวันนั้น เรานอนอยู่ที่บ้านแค่หลับตาแต่ยังไม่ได้หลับสนิท ได้ยินแม่คุยโทรศัพท์ กับสามี ว่าหยิบรูปไปให้แล้วแต่ไม่รู้อยู่ไหน มันเลยทำให้เรารู้ว่า แม่สามีก็รับรู้เรื่องนี้ ทำให้เราเสียใจและเจ็บแค้นใจมาก เราตั้งใจที่จะเอาคืนผู้ชายคนนี
**มาอ่านตอนต่อไปนะคะว่าเราเอาคืนยังไง
ความรักที่มีแต่ความช้ำใจของคุณเป็นแบบไหนคะ
จนวันนึง เราได้รับรู้ว่า นาย ก. มีผู้หญิงคนอื่น เราก็เลยเลิกคบกับนาย ก. แล้วเราก็ไปต่อว่านาย ข. นายขอสารภาพทุกอย่าง ว่าแอบชอบเรา ของทุกอย่างที่นาย ก.ฝากมา มันคือของนาย ข. ที่ตั้งใจให้เรา ตอนนั้น เราเลยตัดสินใจคบกับนาย ข. ด้วยเหตุผลอะไร ไม่รู้ คบกันจนเรียนจบ ปวช.
พอเรียนจบเราได้กลับไปทำงานที่บริษัทแห่งนั้น แต่นาย ข.ยังเรียนอยู่ ปวส.ปี 2 เราไม่คิดเลยว่าการกลับไปทำงานที่บริษัทแห่งนั้นจะทำให้ เรื่องเรามันแย่ลง
เพราะเราไปเจอกับนาย ก. นาย ก.ก็ทำงานที่บริษัทแห่งนั้นเหมือนกัน หลังจากนั้น เราก็เริ่มคุยกับนาย ก. มากขึ้น จากที่คุยเฉพาะเวลาเจอกัน ก็กลายเป็นคุยโทรศัพท์ แล้วก็แอบคบกัน แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นความลับ พอนาย ข.เรียน ปวส.จบ นาย ข. ก็ได้กลับมาทำงานที่เดียวกับเรา และนาย ก. เรื่องราวมันเลยถูกเปิดเผย เพราะนาย ก. พยายามจะแสดงตัวให้นายข.ได้รับรู้ เวลาเจอนาย ข. อยู่กับเรา นาย ก. ก็จะทำท่าทีเป็นห่วงเป็นใย ดูแลเอาใจใส่เรา ทำให้นาย ข.รู้สึกผิดสังเกต จนวันนึง นาย ข.แอบเล่นโทรศัพท์เรา ไปเจอข้อความ เบอร์โทรเข้าโทรออก เลยกลายเป็น เรื่องที่ต้องเคลียร์กัน ตอนนั้นนาย ก. และ นาย ข. ให้เราเลือก แล้วเราก็ตัดสินใจเลือกนาย ข. เพราะว่านาย ข.ดูแลเรามาตลอด และไม่เคยทำให้เราเสียใจ ถึงแม้ว่าเราจะรู้สึกกับนาย ข.แค่เพื่อนก็ตาม ยอมรับว่ามาคบกับนาย ข.เพราะสงสาร และนาย ข. ก็เป็นคนดี
มีอยู่วันหนึ่ง พ่อกับแม่ไปเจอว่าเรากับนาย ข. อยู่ด้วยกัน พ่อกับแม่เลยให้นาย ข. มาแต่งงานกับเรา กลายเป็นจุดเริ่มต้น ของชีวิตคู่
ผ่านมา 5 ปี นาย ข.เก็บเงินทุกบาท มาขอเราแต่งงาน วันนั้นเราดีใจมาก เราเริ่มรักนาย ข. แล้วเพราะนายขอมีความพยายามและเป็นคนดีมาก งานแต่งงานผ่านพ้นไปด้วยดี ทุกอย่างดูดีและเพอร์เฟคไปหมด มีแต่คนอิจฉา หลังจากแต่งงาน เรากับนาย ข.ก็เริ่มสน้างครอบครัว ออกรถเก็บเงินช่วยกันสร้างชีวิตครอบครัวที่ดีขึ้น โดยที่ไม่รู้เลยว่าเรากำลังถูกหักหลัง
*หลังจากแต่งงานได้ 1 ปี ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เรา 2 คนรักกันมาก แต่ชีวิตเหมือนพายุพัดเข้ามา ตูมเดียวและออกไป
* ต้องบอกก่อนเลยว่าปกติ เราไม่เคย หยิบจับของที่เป็นของส่วนตัวของสามี ให้เกียรติให้พื้นที่ว่างของกันและกัน มาโดยตลอด โดยไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
* วันนั้นหลังเลิกงาน สามีให้เราหยิบโทรศัพท์ให้เขา โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเขาไม่ได้ล็อคหน้าจอ แล้วเราก็เห็นมีแชทคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรากดเข้าไปอ่านเพราะอะไรไม่รู้ เราได้รับรู้ความจริงทุกอย่าง จากการสนทนาของเขาทั้งสองคน เพราะเขาไม่เคยลบออกเลย ด้วยความที่เขาคงไว้ใจเราด้วยแหละ เรานั่งอ่านทุกอย่าง นาทีนั้นมันจุก มันพูดไม่ออก ไม่ได้ร้องไห้ แต่ทำอะไรไม่ถูก จนสามีสงสัย เลยเดินเข้ามาดู เราก็ยื่นโทรศัพท์ให้ แล้วถามว่า มีอะไรจะบอกหนูไหม ตั้งแต่แต่งงานกันมา เราไม่เคยพูดคำนี้ เขารู้ตัว เขานั่งคุกเข่ากับพื้น เขาขอโทษเรา บอกให้เราตบเขา ให้เราด่าเขา ทำยังไงกับเขาก็ได้ แต่เราทำไม่ได้ เราได้แต่นั่งเงียบ ทุกอย่างมันดับ มันจุกอยู่ในอก เพราะคนที่เราคิดว่าดีที่สุด ทำร้ายเราได้อย่างเลือดเย็นที่สุด กับผู้หญิงคนที่เรียกว่าเพื่อนรัก เราไว้ใจ ไม่คิดว่าจะโดนหักหลัง เขาสองคนมีอะไรกัน ตั้งแต่ก่อนแต่งงานกับเราอีก ตอนนั้นเราไม่รู้เลยว่า เราเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย หรือเราเป็นเมียน้อย เพราะเรามาก่อน แต่เขามีอะไรกันก่อนเรา
* ผ่านมา 1 วัน เราตั้งสติได้ เลยนัดกันมาคุย 3 คน ผู้หญิงคนนั้นก็ร้องไห้แล้วก็ขอโทษเรา บอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ตอนแรกเราคิดว่าเราอยากจะตบหน้าผู้หญิงคนนั้นให้สมกับความเจ็บช้ำ แต่พอเขาร้องไห้เราก็ทำเขาไม่ลง เพราะความที่เป็นเพื่อนกัน เราร้องไห้แล้วก็ขอร้องให้เขาออกไปจากชีวิตของเราทั้ง 2 คน เขารับปาก และยินดีที่จะออกไป เราก็เหมือนจะสบายใจขึ้นมานิดนึง
ผ่านไปได้ 1 ปี มันก็เกิดเรื่องเดิมซ้ำอีก กับคนเดิม คนที่เราเรียกว่าเพื่อน เราเลยให้สามีลาออกจากบริษัท เพื่อตัดปัญหาไม่ให้เขาได้เจอกัน แต่มันก็เหมือนกับ เราแค่กันเขาให้ไกล้กัน แต่มันก็ไม่เกินความพยายามของเขาทั้ง 2 คน เขายังแอบคบกันและแอบคุยกัน มาตลอด เราเลยให้แฟนเราไปเรียนตำรวจ เพื่อที่จะได้อยู่โรงเรียนประจำ เรื่องราวมันยังไม่จบแค่นั้น
ไปเรียนตำรวจได้ 1 เดือน ถึงวันเปิดเยี่ยม เราและครอบครัวสามี ได้เดินทางไปเยี่ยมสามีที่สระบุรี เราถือกระเป๋าของแม่แฟน แต่เหมือนชะตาฟ้าลิขิต เราทำกระเป๋าของแม่แฟนร่วง เจอรูปถ่ายของผู้หญิงคนนั้นอยู่ในกระเป๋าของแม่ เราก็เลยเก็บไว้ในกางเกงเรา แล้วไม่พูดอะไร พอเดินไปถึงตัวสามี เขาก็ถามแม่ว่า ของที่ให้เอามาอยู่ไหนแม่ก็รื้อดูในกระเป๋าแต่หาไม่เจอ เขาเลยไม่ได้รูปถ่ายไป วันนั้นเราไม่พูดอะไร เพราะคิดแค่ว่าเรามีเวลาเจอกันแค่ครึ่งวัน และก็รักและคิดถึงเขาเลยไม่อยากให้มันเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น เราเก็บความรู้สึกไว้ในใจอยู่คนเดียวแล้วทุกอย่างมันก็ผ่านไป
หลังจากวันนั้น เรานอนอยู่ที่บ้านแค่หลับตาแต่ยังไม่ได้หลับสนิท ได้ยินแม่คุยโทรศัพท์ กับสามี ว่าหยิบรูปไปให้แล้วแต่ไม่รู้อยู่ไหน มันเลยทำให้เรารู้ว่า แม่สามีก็รับรู้เรื่องนี้ ทำให้เราเสียใจและเจ็บแค้นใจมาก เราตั้งใจที่จะเอาคืนผู้ชายคนนี
**มาอ่านตอนต่อไปนะคะว่าเราเอาคืนยังไง