คือ เรามีงานอดิเรกที่ชอบคือ ดูหนัง ดูซีรีส์และอ่านหนังสือนิยาย คือชอบมากและมักจะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในห้วงเวลานั้นบ่อยๆ แบบอินมากๆนะคะ อินจนบางครั้งก็มีอาการ PSD อย่างหนัก มันทั้งหน่วง เศร้า และหนักอึ้งที่หัวใจ มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ห่างหายจากการดูหนังและซีรีส์ไป แต่พอต่อมาเราเป็นโรคซึมเศร้าอย่างหนัก ไปหาหมอ ตอนนั้นเราทั้งทำร้ายตัวเองและคิดฆ่าตัวตาย แต่พอได้เข้าไปดูหนังในโรงภาพยนตร์ก็ทำให้ความรู้สึกแบบนั้นมันหายไปช่วงหนึ่งหมอก็เลยแนะนำว่าให้หาหนังดูอะไรประมาณนี้แต่พอดูหนัง หรือซีรีส์ก็จะรู้สึกอินมากจนเกินไปทุกที และมันก็เป็นความรู้สึกที่แย่มาก เราไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย ที่จริงก็เป็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ตอนป.6 ติดละครเรื่องหนึ่งมาก เรื่องเพลงรักบ้านนา ตอนหนังจบ เรานอนร้องไห้ทั้งคืน ประเด็นคือตอนนี้เรารู้สึกแบบนี้เลยอยากระบายนะคะ ใครที่เข้ามาอ่านก็ขอบคุณนะคะ
ติดอยู่ในห้วงของโลกมายา จนบางครั้งก็ออกมาไม่ได้