อยากสอบถามผู้มีความรู้ครับ ตอนนี้ผมอายุ16ปีอยู่ม.6 ปัญหาของผมก็ตามที่จั่วเลยครับ แต่ผมก็ไมอยากเขียนแบบนั้นเพราะไม่ได้หายไปทั้งหมดแต่มันเหมือน เป็นสถานที่ ที่มีต้นไม้หักๆหญ้าที่ใกล้ตายเต็มทนแล้ว สายน้ำเล็กๆ ที่พออนุมาณได้ว่ามันเป็นป่ามาก่อน ช่วงชีวิตตั้งแต่จำความได้มันลางๆขาดๆออกจากกัน แต่ความรู้ต่างๆที่สะสมมายังอยู่ครบเหมือนเดิมนะครับ และยังมีอย่างเช่นว่า ผมอยากเรียนจิตวิทยามากๆครับในตอนที่ต้องไปคุยกับครู ครูถามว่าทำไมผมอยากเรียนทางนี้ ผมสตั้นครับ ผมมั่นใจมากครับว่าผมมีเหตุผลแต่ผมลืมมันไปแล้ว ผมรู้แค่ว่าผมต้องไปทางนี้ให้ได้ แล้วเป็นเรื่องปกติครับทที่เวลามนุษย์เครียดจะนึกถึงเรื่องอดีต สังเกตได้จากหลายๆคนชอบพูดว่าอยากกลับไปเป็นเด็กเพราะว่าสมองปรับแต่งความสงจำให้หอมหวานเวลาเครียดจะได้รู้สึกดีขึ้นบ้าง แต่ผมนึกกลับไปก็เห็นแค่ภาพขาดๆลางๆแค่นั้นเอง และทุกครั้งที่พยายามนึกเรื่องต่างๆก็จะเริ่มปวดหัว ผะอืดผะอมขึ้นมา ผมควรทำไงดีครับ? วิงวอนผู้รู้มาให้ความรู้และคำตอบทีครับ
เสียความสงจำ