ต้องเกริ่นก่อนว่า แ้วยความที่ผม เป็น dek65 หรือ เด็กที่จะได้รับการเข้ามหาลัยในปี2565 แล้วปีนี้ผมเองก็ขึ้นม.6แล้วครับ ตอนอยู่ม.5 เราเองก็ไม่ได้เครียดขนาดนี้ แต่ทุกวันนี้คือ ผมไม่อยากอ่านหนังสือ ผมกดดันตัวเอง หลายๆอย่างครับ และด้วยภาระที่หนักแน่น ทั้งตำแหน่งกรรมการนักเรียน ทั้งสภา ทั้งโครงการที่กำลังพัฒนา รวมถึงการเรียนพิเศษต่างๆ มันเยอะมากๆเลยครับ จนผมอยากหยุดพักแล้วอยู่กับตัวเอง แต่เราทำไม่ได้ เพราะถ้าเราไม่ทำ โอกาสตรงนี้ ทักอน่างที่เราทำมา คนอื่นก็สามารถแย่งที่นั่งของเราไปได้
ทุกคนอาจจะคิดว่าผมทำเยอะเกินตัว แต่จริงๆใันมีสาเหตุอยู่ครับ ผมอยากเข้ารอบพอร์ตโฟลิโอ้ให้ได้ เราเลยลงทุนลงแรงไปกับอะไรพวกนี้เยอะพอสมควร แต่ก็แลกกับการที่เป็นคนไม่ได้หลับได้นอนด้วย แต่ว่า ผมไม่แน่ใจว่าจะติดมั้ย ผมจึงต้องเรียนพิเศษเพิ่มอีกครับ
คณะที่ผมอยากเข้า คือรัฐศาสตร์ ส่วนคุณแม่บอกว่าถ้าจะติดไม่จุฬา ก็ต้องธรรมศาสตร์ครับ เลยกดดันนิดนึงเพราะว่า สองที่นี้เป็นสังคมที่ผมคิดว่า สามารถเข้าไปหาสังคมของผมได้กีที่สุด แล้วมันก็ใกล้บ้านด้วย ผมเลยมีเป้าหมายเอาไว้แค่สองที่นี้น่ะครับ แล้วด้วยทางมหาลัยรับแค่ 30-40 คน จากคนสมัคร 900-1000 คน ผมเลยกดดันตัวเองทุกวันครับ ส่วนการเรียนพิเศษที่พยายามลดลงแต่ผมทำไม่ได้ครับ เพราะ การสมัครเข้าเรียนนั้น ต้องบอกก่อนว่า มันมีสองรอบครับทุกคน ก็คือ 1. สอบตรง คือ สอบภาษาอังกฤษ -วิเคราะห์ แล้วก็สอบข้อสอบเฉพาะครับ รอบนี้รับ30คน 2. คือ ใช้คะแนนโอเน็ต gatpat และเลือกสอบวิชาภาษาครับ ส่วนผมเลือกสอบภาษาจีน ทำให้สาุปแล้ว ผมตัองเรียนคือ. อังกฤษ ติวโอเนต ติวภาษาจีน แล้วก็ติวรัฐศาสจร์ครับ มีนเไนื่อยมากๆเลย จนผมอยากออกไปใช้ชีวิตข้างนอก
แต่มันดันมีโควิกอีกน้ะสิครับ ผมอยู่ในพื้นที่สีแดง แค่ออกไปห้างใกล้ๆยังไม่ได้เลยครับ จะบอกว่า ผใน่ะทักวันนี้ไม่ได้ออกจากบ้านมา5-6 เดือนแล้วด้วยซ้ำเพราะเรียนออนไลน์100% แถมยังปิดเทอมอีก ดพื่อนก็ไม่ได้เจอ สวนสาธารณะก็ปิด ผมจะบอกว่าช่วงนี้ผมจิตใจหวั่นไหวมากๆเลยครับ
สำหรับคนที่ผ่านมาผ่านไป ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว แต่ผมน่ะอยากได้วิธีปล่อยวางใสกๆเลยครับ เครียดจัด หรือพี่รัฐศาสตร์คนไหนผ่านมาอ่านก็มาแนะนำกันได้นะ รวมถึงคนที่ผ่านจุดนี้มาแล้วด้วยครับ
พอขึ้นม.6 ก็เครียดเรื่องมหาลัยมากแล้วไม่รู้วิธีจัดการด้วยครับ
ทุกคนอาจจะคิดว่าผมทำเยอะเกินตัว แต่จริงๆใันมีสาเหตุอยู่ครับ ผมอยากเข้ารอบพอร์ตโฟลิโอ้ให้ได้ เราเลยลงทุนลงแรงไปกับอะไรพวกนี้เยอะพอสมควร แต่ก็แลกกับการที่เป็นคนไม่ได้หลับได้นอนด้วย แต่ว่า ผมไม่แน่ใจว่าจะติดมั้ย ผมจึงต้องเรียนพิเศษเพิ่มอีกครับ
คณะที่ผมอยากเข้า คือรัฐศาสตร์ ส่วนคุณแม่บอกว่าถ้าจะติดไม่จุฬา ก็ต้องธรรมศาสตร์ครับ เลยกดดันนิดนึงเพราะว่า สองที่นี้เป็นสังคมที่ผมคิดว่า สามารถเข้าไปหาสังคมของผมได้กีที่สุด แล้วมันก็ใกล้บ้านด้วย ผมเลยมีเป้าหมายเอาไว้แค่สองที่นี้น่ะครับ แล้วด้วยทางมหาลัยรับแค่ 30-40 คน จากคนสมัคร 900-1000 คน ผมเลยกดดันตัวเองทุกวันครับ ส่วนการเรียนพิเศษที่พยายามลดลงแต่ผมทำไม่ได้ครับ เพราะ การสมัครเข้าเรียนนั้น ต้องบอกก่อนว่า มันมีสองรอบครับทุกคน ก็คือ 1. สอบตรง คือ สอบภาษาอังกฤษ -วิเคราะห์ แล้วก็สอบข้อสอบเฉพาะครับ รอบนี้รับ30คน 2. คือ ใช้คะแนนโอเน็ต gatpat และเลือกสอบวิชาภาษาครับ ส่วนผมเลือกสอบภาษาจีน ทำให้สาุปแล้ว ผมตัองเรียนคือ. อังกฤษ ติวโอเนต ติวภาษาจีน แล้วก็ติวรัฐศาสจร์ครับ มีนเไนื่อยมากๆเลย จนผมอยากออกไปใช้ชีวิตข้างนอก
แต่มันดันมีโควิกอีกน้ะสิครับ ผมอยู่ในพื้นที่สีแดง แค่ออกไปห้างใกล้ๆยังไม่ได้เลยครับ จะบอกว่า ผใน่ะทักวันนี้ไม่ได้ออกจากบ้านมา5-6 เดือนแล้วด้วยซ้ำเพราะเรียนออนไลน์100% แถมยังปิดเทอมอีก ดพื่อนก็ไม่ได้เจอ สวนสาธารณะก็ปิด ผมจะบอกว่าช่วงนี้ผมจิตใจหวั่นไหวมากๆเลยครับ
สำหรับคนที่ผ่านมาผ่านไป ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว แต่ผมน่ะอยากได้วิธีปล่อยวางใสกๆเลยครับ เครียดจัด หรือพี่รัฐศาสตร์คนไหนผ่านมาอ่านก็มาแนะนำกันได้นะ รวมถึงคนที่ผ่านจุดนี้มาแล้วด้วยครับ