สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวันสองวันก่อนเองมันเริ่มจากที่เรามีแฟน(อายุยังน้อยแต่เราก็รู้จักขอบเขต พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายรู้)เราทะเลาะกันมาเรื่อยๆ แล้วในที่สุดเมื่อเมื่อวันก่อนก็เลิกกันไป รู้สึกดาวน์มากดิ่งไปหมด แล้วมันตรงกับช่วงที่สอบพอดีเมื่อวานเราก็ไปสอบ ผลออกมาก็ไม่ได้อย่างที่หวัง(ตอนม.ต้นเราอยู่ห้องคิงค่ะ)แล้วเราเป็นคนคาดหวังกับทุกเรื่องมากๆ พอไม่ได้เหมือนที่หวังก็ดิ่งเลยค่ะ เหมือนอกหักซ้อนอกหัก แล้วเราก็ไม่ได้อยู่ห้องกับเพื่อนอีก เหมือนเริ่มต้นใหม่ทุกอย่างในชีวิตม.ปลาย ตอนนี้เราไม่โอเคมากๆ เราเป็นธรรมดาแล้วในชีวิตเราเรื่องที่ภูมิใจที่สุดก็คือการเรียนของเราพอผลมันออกมาแบบนี้ เราเหมือนไม่มีเรื่องที่ภูมิใจในชีวิตนี้แล้วค่ะ พังไปหมดแล้ว เหมือนคนธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรดีเลย แล้ว2-3เดือนหลังเราเครียดมากหลายๆเรื่องจนน้ำหนักลดมา5กิโล(จากปกติเป็นคนผอมอยู่แล้ว) แล้วเมื่อวานกับวันนี้กินข้าวได้วันละมื้อ มื้อละคำสองคำ ไม่รู้สึกอยากอาหาร หมดอะไรตายอยากในชีวิต
แต่ก็มีพ่อกับแม่ให้กำลังใจตลอด เราก็ถามเขาอยู่เรื่อยๆว่าผิดหวังมั้ย ผิดหวังในตัวเรามั้ย เขาก็บอกว่าเรียนห้องไหนก็เหมือนกันไม่เป็นไรหรอก แต่เป็นเราที่รู้สึกเองว่าเราทำให้ตัวเราเองผิดหวัง แล้ววันนี้ก็ต้องไปเจอเพื่อนใหม่(เราเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่ง ตอนม.ต้นไม่มีเพื่อนเป็นกลุ่ม มีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว) เราไม่อยากคุยกับใคร แล้วนึกทีไรก็น้อยใจตัวเองว่าทำไมเราทำได้แค่นี้ จากปกติที่เคยมีชื่ออยู่ต้นๆ แล้วแบบ....เหมือนไม่มีเรื่องดีในชีวิตอีกแล้วค่ะ เราจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราไม่ไหวแล้วเราเป็นลูกคนเดียวด้วย ไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง แต่ก็อยู่เรื่อย ผิดหวังอยู่เรื่อยทุกเรื่องเลย แล้วก็ต้องมูฟออนจากความรักอีก รักครั้งแรกด้วย ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกยังไงดีค่ะ อยากให้พี่ๆหรือเพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อย เราไม่อยากปรึกษาแม่ เห็นหน้าแม่ทีไรก็อยากร้องไห้แล้ว
เริ่มต้นใหม่ชีวิตม.ปลาย รู้สึกหมดหวังกับชีวิต
แต่ก็มีพ่อกับแม่ให้กำลังใจตลอด เราก็ถามเขาอยู่เรื่อยๆว่าผิดหวังมั้ย ผิดหวังในตัวเรามั้ย เขาก็บอกว่าเรียนห้องไหนก็เหมือนกันไม่เป็นไรหรอก แต่เป็นเราที่รู้สึกเองว่าเราทำให้ตัวเราเองผิดหวัง แล้ววันนี้ก็ต้องไปเจอเพื่อนใหม่(เราเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เก่ง ตอนม.ต้นไม่มีเพื่อนเป็นกลุ่ม มีเพื่อนสนิทแค่คนเดียว) เราไม่อยากคุยกับใคร แล้วนึกทีไรก็น้อยใจตัวเองว่าทำไมเราทำได้แค่นี้ จากปกติที่เคยมีชื่ออยู่ต้นๆ แล้วแบบ....เหมือนไม่มีเรื่องดีในชีวิตอีกแล้วค่ะ เราจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราไม่ไหวแล้วเราเป็นลูกคนเดียวด้วย ไม่อยากทำให้เขาผิดหวัง แต่ก็อยู่เรื่อย ผิดหวังอยู่เรื่อยทุกเรื่องเลย แล้วก็ต้องมูฟออนจากความรักอีก รักครั้งแรกด้วย ไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกยังไงดีค่ะ อยากให้พี่ๆหรือเพื่อนๆช่วยแนะนำหน่อย เราไม่อยากปรึกษาแม่ เห็นหน้าแม่ทีไรก็อยากร้องไห้แล้ว