สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆ ชาว PT
วันนี้ผมจะมาแบ่งปันประสบการณ์
การไป WAT ผมเคยไป 2 ปีนะครับ
ปี 2009 และ 2010
อยากจะลองเขียนในมุมของตัวเอง
อาจจะรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง
เผื่อจะเป็นประโยชน์แก่น้องๆรุ่นต่อไป
+ ปีแรกได้ไปที่ เพนซิลเวเนีย
เลือกไปกับเอเจนซี่บริษัทนึง
ไปกับกลุ่มเพื่อนรวมกัน 6 คน
เป็นชาย 1 หญิง 5
ที่พัก สภาพแรกที่เจอ คือ ช็อค
จนเพื่อนๆต้องเดินหาที่พักใหม่กันเลย
แต่ด้วยความที่ แถวนั้นคล้ายจะเป็นชานเมือง
แต่ก็ยังมี ร้านซักรีด มินิมาร์ทในปั๊มน้ำมัน
ฟู๊ดไลออนใกล้ๆ ร้านอาหารจีน ร้านพิซซ่า
วอลล์มาร์ทห่างออกไป 1 ชม. สำหรับเดินไป
แต่แล้วก็ต้องพักที่เดิม
ก็ช่วยกันทำความสะอาดครั้งใหญ่
คือ ที่พักจะมีนักศึกษาจากประเทศอื่น
มาพักน่าจะตลอด ความสะอาดเลยมีน้อย
ทำงานที่ร้าน Roy Roger's
ทำงานในครัวและจิปาถะครับ
ทำสลัด แซนวิช แร๊พมันฝรั่ง หั่นมะเขือเทศ
เตรียมของหลายๆอย่าง บางทีก็ล้างห้องน้ำ
เคยเจอหนนึง วาง ... ตั้งแต่ทางเดินจนถึง
ในห้องน้ำ สีเหลืองเลย
แต่งานหลักเลย คือ ทอดไก่
จากการค้นหาข้อมูล เหมือนฟาสต์ฟู๊ดร้านนี้
จะขึ้นชื่อเรื่อง burgur roast beef
- เพื่อคนไทยที่ไปด้วยกัน ก็มีหลายแบบ
จริงๆเรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่คนละคณะ
คนนึงชอบแอบ ตอกบัตรเข้าทำงานก่อนเวลางาน
และ ตอกบัตรเลิกงานช้ากว่าเวลาเลิกงาน
เพื่อที่เวลาเงินค่าแรงออก จะได้มากกว่าเพื่อนๆ
อยู่เสมอๆ และ ในบ้านจะมี เครื่องซักผ้าและ
เครื่องอบผ้า แต่เสียแล้ว วันนึงเพื่อนคนนี้แอบงัด
ช่องหยอดเหรียญ ( เข้าใจว่า วัยรุ่น )
อีกครั้งนึง เวลาเลิกงาน ที่ทำงานจะสามารถให้
กดน้ำกลับมากินบ้านได้คนละแก้ว
เพื่อนคนเดิม ก็กดกลับมาแก้วใหญ่
แต่ตลอดทางไม่ยกดื่มเลย
สรุป กดน้ำยาล้างจานกลับมาใช้ที่บ้าน 55
อีกครั้งนึงก็ แอบขโมยทิชชู่ม้วนใหญ่
ที่ไว้ในห้องน้ำกลับมาอีก
เพื่อนบางคน พอเจอวัยรุ่นฝรั่งบางคน
ก็ปิ๊งปั๊งกัน สรุปได้ใจความว่า
ไปนั่งรถเล่นกัน สองต่อสอง
แล้วนางคนนึงก็ไป เป่า... ให้วัยรุ่นฝรั่ง
วันรุ่งขึ้น วัยรุ่นฝรั่งมาโม้ให้ฟังทั้งร้าน
เพื่อนบางคนไปก็ประหยัดสุดๆ
เก็บ อดออม ทุกอย่าง จำได้ว่า
พวกเราลางานไปเที่ยว มหานครนิวยอร์ก
เธออคนนี้ก็ไม่ไป ของฝากที่ซื้อกลับประเทศไทย
เธอคนนี้ ซื้อ คอนเฟรกกล่องเดียวถ้าจำไม่ผิด
- ส่วนเพื่อนฝรั่ง ส่วนมากอายุไม่ถึง 18 ปี
แต่มีบุหรี่ดูดกันทุกคน
ถ้าจำไม่ผิดกฎหมาย จำกัดอายุการซื้อไว้ที่ 18
แต่ผมอายุเกินแล้ว เลยกลายเป็นเด็กซื้อบุหรี่
ไปโดยปริยาย และ บางครั้ง เพื่อนฝรั่ง
ก็จะพาไป วอลล์มาร์ทเพื่อเอาเช็คค่าแรงไปขึ้นเงิน
พาไปกินไอศกรีมโฮมเมดแถวนั้น
- ก่อนจะกลับมี กลุ่มนักศึกษาคนจีนมา
จึงทำให้พวกเราต้องแอบเบียดที่นอนกัน
เพราะ นักเรียนจีนก็มา 5 คน
วันหยุดก็พาไปแนะนำสถานที่ต่างๆ
ไปเจอร้านอาหารจีน เจ้าของคนจีน
คุยกันถูกใจเลย
- ส่วนนายจ้าง เนื่องจากมีคนนึงบ้านเค้าอยู่ใกล้
กับที่พักของพวกเรา จึงได้ไปกินอาหารเย็น
ที่บ้านเค้า ได้เจอสัตว์เลี้ยง คือ งู
และ หมาที่สามารถกระโดดขึ้นไปเกือบ
ถึงเพดานชั้น 2 ได้เพื่องับ ขวดน้ำที่เสียบไว้ลงมา
อาหารก็ธรรมดา อาหารแช่แข็ง
- สิ่งที่ถูกใจอีกอย่างนึง คือ
ร้านขายเครื่องดื่ม ซึ่งมี น้ำอัดลม เบียร์ เหล้า
ต่างๆนาๆ เยอะมากๆ จนตาลาย
- สิ่งที่ได้เรียนรู้ พบเจอ อย่างนึงที่จำขึ้นใจเลย
คือ โดนตำรวจเรียกให้หยุดรถ
เนื่องจากเวลาเลิกงาน บางทีเจ้านาย
จะให้วัยรุ่นฝรั่งในร้านไปส่ง
วันนั้น วัยรุ่นฝรั่งผู้หญิง ขับฝ่าไฟแดง
ในเวลาไม่ถึง 10 วินาที มีรถตำรวจโผล่
ออกมาทันที จากซอกตึก
พอจอดรถ ฉากเหมือนในหนังเลย
ให้คนขับวางมือบนพวงมาลัย
ระหว่างที่ตำรวจเดินมา มือจับปืนไว้ข้างนึงตลอด
สรุปโดย ticket 100 เหรียญ
นางบ่นใหญ่เลย
ก็ถือว่า ตื่นเต้นดี ก็โดนเรียกตรวจพาสปอร์ตกันไป
และก็ปล่อยให้ขับต่อไป
+ ปีที่สองไป รัฐ เมน
ปีนี้ที่พักคือดีมาก เพราะเป็นโรงแรม
แถมโชคดีแถวนั้นมี ร้านอาหารไทย
และสนามบาส แต่ วอลล์มาร์ทก็อยู่ไกลเหมือนเดิม
แต่ในระยะทางเท่ากันมี เอ้าท์เล็ท
เป็นอะไรที่ถูกใจเด็กไทยมาก
เพราะปีนั้น เด็กไทยที่ไปทำงานมีเกือบ 25 คน
เรียกได้ว่าสนุกสนาน ไม่เหงาเลย
ส่วนมากจะเป็นผู้หญิง ก็ไปช็อปปิ้ง
กระเป๋า COACH กันมา พอสักพักก็ไป Refund
- เพื่อนชาวฟิลิปปินส์ น่าจะมาช่วงเวลาเดียวกัน
ก็ได้ไปเล่นบาสเกตบอลด้วยกัน
พาไปกินร้านอาหารไทย
และ แถวนั้นมีครอบครัวชาวฟิลิปปินส์ซึ่งคล้ายๆ
มาเฟียคนนึง มีวันนึงทางโรงแรมห้ามคนนอก
เดินขึ้นโรงแรม แต่ชาวฟิลิปปินส์คนนึงเดินขึ้นไป
ปรากฏว่าทะเลาะกัน ด่า ฟั... กันใหญ่
ที่สำคัญ ชาวฟิลิปปินส์ผู้ชายคนนี้
ข้อนิ้วขาดไปข้อนึงและมีรอยสักเยอะมาก
แต่สนิทกัน เพราะ เล่นบาสเกตบอลด้วยกัน
- อีกครั้งที่โดนตำรวจเรียก 555
เรื่องของเรื่อง ก็แค่ไปเดินเล่นในเมือง
เป็นกลุ่มคนแปลกหน้า เดินดูของไปเรื่อยๆ
เจ้าของร้านสงสัยว่าเป็น ขโมย
เลยเรียกตำรวจมา ฉากเหมือนในหนังเลยครับ
แอบกดล็อคประตูขังไว้ในร้าน บอกว่าให้รอ รอ
ตำรวจมาโดน ตรวจค้น แต่ก็ไม่ได้ขโมยอะไร
เด็กไทยคนนึง ร้องไห้เลย
- ครอบครัวร้านอาหารไทย
พวกเราก็วนเวียนกันไปกินกระเพรา กับ ผัดไท
กันบ่อยครั้ง แต่ตอนจะกลับประเทศไทย
ลองขอ พี่เจ้าของร้านคนไทยไปค้างที่บ้านเค้า
เค้าก็อนุญาติ บ้านใหญ่โตเลยครับ
ได้นอนกันในห้องชั้นใต้ดิน ซึ่งตกแต่งไว้อย่างดี
แต่อากาศชื้นไปหน่อย พอถึงเวลากลับจริงๆ
ไฟล์ทที่บินยกเลิก ก็ได้พี่เจ้าของร้านอาหารไทย
ขับรถพาไปส่ง ที่ขึ้นรถทัวร์
ขับไปส่งทั้งหมด 4 รอบ
ต้องขอบพระคุณ ครอบครัวพี่ตี๋ มากๆ 🙏
- จริงๆมีเรื่องราวอีกมากมาย
ไว้จะมาเขียนต่อนะครับ
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นั้นด้วย
[CR] work and travel ในความทรงจำ ..
วันนี้ผมจะมาแบ่งปันประสบการณ์
การไป WAT ผมเคยไป 2 ปีนะครับ
ปี 2009 และ 2010
อยากจะลองเขียนในมุมของตัวเอง
อาจจะรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง
เผื่อจะเป็นประโยชน์แก่น้องๆรุ่นต่อไป
+ ปีแรกได้ไปที่ เพนซิลเวเนีย
เลือกไปกับเอเจนซี่บริษัทนึง
ไปกับกลุ่มเพื่อนรวมกัน 6 คน
เป็นชาย 1 หญิง 5
ที่พัก สภาพแรกที่เจอ คือ ช็อค
จนเพื่อนๆต้องเดินหาที่พักใหม่กันเลย
แต่ด้วยความที่ แถวนั้นคล้ายจะเป็นชานเมือง
แต่ก็ยังมี ร้านซักรีด มินิมาร์ทในปั๊มน้ำมัน
ฟู๊ดไลออนใกล้ๆ ร้านอาหารจีน ร้านพิซซ่า
วอลล์มาร์ทห่างออกไป 1 ชม. สำหรับเดินไป
แต่แล้วก็ต้องพักที่เดิม
ก็ช่วยกันทำความสะอาดครั้งใหญ่
คือ ที่พักจะมีนักศึกษาจากประเทศอื่น
มาพักน่าจะตลอด ความสะอาดเลยมีน้อย
ทำงานที่ร้าน Roy Roger's
ทำงานในครัวและจิปาถะครับ
ทำสลัด แซนวิช แร๊พมันฝรั่ง หั่นมะเขือเทศ
เตรียมของหลายๆอย่าง บางทีก็ล้างห้องน้ำ
เคยเจอหนนึง วาง ... ตั้งแต่ทางเดินจนถึง
ในห้องน้ำ สีเหลืองเลย
แต่งานหลักเลย คือ ทอดไก่
จากการค้นหาข้อมูล เหมือนฟาสต์ฟู๊ดร้านนี้
จะขึ้นชื่อเรื่อง burgur roast beef
- เพื่อคนไทยที่ไปด้วยกัน ก็มีหลายแบบ
จริงๆเรียนอยู่ที่เดียวกัน แต่คนละคณะ
คนนึงชอบแอบ ตอกบัตรเข้าทำงานก่อนเวลางาน
และ ตอกบัตรเลิกงานช้ากว่าเวลาเลิกงาน
เพื่อที่เวลาเงินค่าแรงออก จะได้มากกว่าเพื่อนๆ
อยู่เสมอๆ และ ในบ้านจะมี เครื่องซักผ้าและ
เครื่องอบผ้า แต่เสียแล้ว วันนึงเพื่อนคนนี้แอบงัด
ช่องหยอดเหรียญ ( เข้าใจว่า วัยรุ่น )
อีกครั้งนึง เวลาเลิกงาน ที่ทำงานจะสามารถให้
กดน้ำกลับมากินบ้านได้คนละแก้ว
เพื่อนคนเดิม ก็กดกลับมาแก้วใหญ่
แต่ตลอดทางไม่ยกดื่มเลย
สรุป กดน้ำยาล้างจานกลับมาใช้ที่บ้าน 55
อีกครั้งนึงก็ แอบขโมยทิชชู่ม้วนใหญ่
ที่ไว้ในห้องน้ำกลับมาอีก
เพื่อนบางคน พอเจอวัยรุ่นฝรั่งบางคน
ก็ปิ๊งปั๊งกัน สรุปได้ใจความว่า
ไปนั่งรถเล่นกัน สองต่อสอง
แล้วนางคนนึงก็ไป เป่า... ให้วัยรุ่นฝรั่ง
วันรุ่งขึ้น วัยรุ่นฝรั่งมาโม้ให้ฟังทั้งร้าน
เพื่อนบางคนไปก็ประหยัดสุดๆ
เก็บ อดออม ทุกอย่าง จำได้ว่า
พวกเราลางานไปเที่ยว มหานครนิวยอร์ก
เธออคนนี้ก็ไม่ไป ของฝากที่ซื้อกลับประเทศไทย
เธอคนนี้ ซื้อ คอนเฟรกกล่องเดียวถ้าจำไม่ผิด
- ส่วนเพื่อนฝรั่ง ส่วนมากอายุไม่ถึง 18 ปี
แต่มีบุหรี่ดูดกันทุกคน
ถ้าจำไม่ผิดกฎหมาย จำกัดอายุการซื้อไว้ที่ 18
แต่ผมอายุเกินแล้ว เลยกลายเป็นเด็กซื้อบุหรี่
ไปโดยปริยาย และ บางครั้ง เพื่อนฝรั่ง
ก็จะพาไป วอลล์มาร์ทเพื่อเอาเช็คค่าแรงไปขึ้นเงิน
พาไปกินไอศกรีมโฮมเมดแถวนั้น
- ก่อนจะกลับมี กลุ่มนักศึกษาคนจีนมา
จึงทำให้พวกเราต้องแอบเบียดที่นอนกัน
เพราะ นักเรียนจีนก็มา 5 คน
วันหยุดก็พาไปแนะนำสถานที่ต่างๆ
ไปเจอร้านอาหารจีน เจ้าของคนจีน
คุยกันถูกใจเลย
- ส่วนนายจ้าง เนื่องจากมีคนนึงบ้านเค้าอยู่ใกล้
กับที่พักของพวกเรา จึงได้ไปกินอาหารเย็น
ที่บ้านเค้า ได้เจอสัตว์เลี้ยง คือ งู
และ หมาที่สามารถกระโดดขึ้นไปเกือบ
ถึงเพดานชั้น 2 ได้เพื่องับ ขวดน้ำที่เสียบไว้ลงมา
อาหารก็ธรรมดา อาหารแช่แข็ง
- สิ่งที่ถูกใจอีกอย่างนึง คือ
ร้านขายเครื่องดื่ม ซึ่งมี น้ำอัดลม เบียร์ เหล้า
ต่างๆนาๆ เยอะมากๆ จนตาลาย
- สิ่งที่ได้เรียนรู้ พบเจอ อย่างนึงที่จำขึ้นใจเลย
คือ โดนตำรวจเรียกให้หยุดรถ
เนื่องจากเวลาเลิกงาน บางทีเจ้านาย
จะให้วัยรุ่นฝรั่งในร้านไปส่ง
วันนั้น วัยรุ่นฝรั่งผู้หญิง ขับฝ่าไฟแดง
ในเวลาไม่ถึง 10 วินาที มีรถตำรวจโผล่
ออกมาทันที จากซอกตึก
พอจอดรถ ฉากเหมือนในหนังเลย
ให้คนขับวางมือบนพวงมาลัย
ระหว่างที่ตำรวจเดินมา มือจับปืนไว้ข้างนึงตลอด
สรุปโดย ticket 100 เหรียญ
นางบ่นใหญ่เลย
ก็ถือว่า ตื่นเต้นดี ก็โดนเรียกตรวจพาสปอร์ตกันไป
และก็ปล่อยให้ขับต่อไป
+ ปีที่สองไป รัฐ เมน
ปีนี้ที่พักคือดีมาก เพราะเป็นโรงแรม
แถมโชคดีแถวนั้นมี ร้านอาหารไทย
และสนามบาส แต่ วอลล์มาร์ทก็อยู่ไกลเหมือนเดิม
แต่ในระยะทางเท่ากันมี เอ้าท์เล็ท
เป็นอะไรที่ถูกใจเด็กไทยมาก
เพราะปีนั้น เด็กไทยที่ไปทำงานมีเกือบ 25 คน
เรียกได้ว่าสนุกสนาน ไม่เหงาเลย
ส่วนมากจะเป็นผู้หญิง ก็ไปช็อปปิ้ง
กระเป๋า COACH กันมา พอสักพักก็ไป Refund
- เพื่อนชาวฟิลิปปินส์ น่าจะมาช่วงเวลาเดียวกัน
ก็ได้ไปเล่นบาสเกตบอลด้วยกัน
พาไปกินร้านอาหารไทย
และ แถวนั้นมีครอบครัวชาวฟิลิปปินส์ซึ่งคล้ายๆ
มาเฟียคนนึง มีวันนึงทางโรงแรมห้ามคนนอก
เดินขึ้นโรงแรม แต่ชาวฟิลิปปินส์คนนึงเดินขึ้นไป
ปรากฏว่าทะเลาะกัน ด่า ฟั... กันใหญ่
ที่สำคัญ ชาวฟิลิปปินส์ผู้ชายคนนี้
ข้อนิ้วขาดไปข้อนึงและมีรอยสักเยอะมาก
แต่สนิทกัน เพราะ เล่นบาสเกตบอลด้วยกัน
- อีกครั้งที่โดนตำรวจเรียก 555
เรื่องของเรื่อง ก็แค่ไปเดินเล่นในเมือง
เป็นกลุ่มคนแปลกหน้า เดินดูของไปเรื่อยๆ
เจ้าของร้านสงสัยว่าเป็น ขโมย
เลยเรียกตำรวจมา ฉากเหมือนในหนังเลยครับ
แอบกดล็อคประตูขังไว้ในร้าน บอกว่าให้รอ รอ
ตำรวจมาโดน ตรวจค้น แต่ก็ไม่ได้ขโมยอะไร
เด็กไทยคนนึง ร้องไห้เลย
- ครอบครัวร้านอาหารไทย
พวกเราก็วนเวียนกันไปกินกระเพรา กับ ผัดไท
กันบ่อยครั้ง แต่ตอนจะกลับประเทศไทย
ลองขอ พี่เจ้าของร้านคนไทยไปค้างที่บ้านเค้า
เค้าก็อนุญาติ บ้านใหญ่โตเลยครับ
ได้นอนกันในห้องชั้นใต้ดิน ซึ่งตกแต่งไว้อย่างดี
แต่อากาศชื้นไปหน่อย พอถึงเวลากลับจริงๆ
ไฟล์ทที่บินยกเลิก ก็ได้พี่เจ้าของร้านอาหารไทย
ขับรถพาไปส่ง ที่ขึ้นรถทัวร์
ขับไปส่งทั้งหมด 4 รอบ
ต้องขอบพระคุณ ครอบครัวพี่ตี๋ มากๆ 🙏
- จริงๆมีเรื่องราวอีกมากมาย
ไว้จะมาเขียนต่อนะครับ
ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นั้นด้วย
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้