มีใครพอจะรู้บ้างว่าในบ้านมีที่ซ้อนอะไรบ้าง ที่ไม่ใช่เปิดเพดานหรือที่ลับในผนังอะไรอย่างงี้

คือเราเป็นสาววาย เรามีมังงะกับนิยายวายที่ซื้อมาด้วยเงินของตัวเอง เป็นเงินเก็บแหละ คือเราซื้อมาก็เยอะพอสมควร แม่เราไม่อนุญาตให้อ่านอะไรแบบนี้เพราะแม่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมรับอะไรแบบนี้เท่าไหร่ อีกอย่างแม่เราก็เคร่งศาสนาพุทธมาก จะทำอะไรก็ต้องขอครูบาอาจารณ์หรือถามคนที่เชื่ออะไรแบบนี้ ต้องดูดวงดูอะไร  แค่หนังสือปกติ ก็เก็บไม่ได้ บอกมีจิตวิญญาณนู่นนี่ เราเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่แต่แม่เราเคร่งมาก ถ้าแม่เรารู้ว่ามีนิยายวาย มังงะวายอะไรแบบนี้คงโดนทิ้งและด่าแน่ เพราะเมื่อปีที่แล้วโดนแม่จับได้ที่ซื้อของมาจากซีรี่ย์วายที่เราชอบ โดนบังคับให้หยิบทิ้งถังขยะนอกบ้านด้วยตัวเอง รู้สึกไม่โอเคเลย คือแบบอย่างน้อยก็ขอให้เราอธิบายก่อนได้มั้ย คือถึงกับต้องทิ้งเลยหรอ เราเลยต้องซ่อนนิยายเราไว้ตลอด 3-4 ปีที่ผ่านมา เราซ่อนไว้ในห้องรับแขกในตู้เก็บหมอนเพราะไม่ค่อยมีใครมาบ้านเท่าไหร่เลยไม่มีใครไปยุ่ง เราก็ไม่มีห้องของตัวเองด้วยเพราะแม่ไม่ยอมบอกว่าอยู่คนเดียว มันไม่ดี เดี๋ยวผีกวนอะไรแบบนี้ ไม่อนุญาตให้เราไปเที่ยวกับเพื่อนด้วย ก่อนโควิดอีก เพื่อนชวนไปไหนก็ไปไม่ได้ ไปดูหนัง ไปบ้านเพื่อน ไม่ให้เลย เราก็รู้สึกไม่ได้ร่วมอะไรกับเพื่อนเลย พอวันนี้ พ่อเราอยู่ดีๆจะจัดห้องรับแขก เรานี่รีบวิ่งไปหยิบนิยายเราเลย ต้องไปหยิบมาเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า ยังดีนะที่แม่เราไม่ค่อยดูตู้เสื้อผ้า เราเลยเอาไปซ่อนแต่ได้แค่ชั่วคราว ตอนนี้พ่อบอกว่าที่เคลียร์ห้องรับแขกเพราะจะทำห้องให้เรา เราดีใจมากกกกกก เพราะจะได้มีความเป็นส่วนตัวสักที แต่...แม่เราก็มาห้าม อ้างนู่นอ้างนี่จนเราไม่ได้ห้องนั้นและพ่อไปนอนแทน แม่ก็บอกเราว่ามันจิตวิญญาณเยอะ มันไม่ดี แม่ก็บอกอีกว่านอนกับแม่ดีแล้ว โอ๊ยยย คือตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ แม่ยังเอาเราไว้ใกล้ๆอีก คือเราก็โตพอแล้วที่จะมีห้องของตัวเอง พ่อเรายังบอกเลยว่าโตแล้ว ไปมีห้องเถอะ แต่แม่เราก็ไม่ยอม คือเราจะไปไหนแม่ก็ไปด้วย แม่ไปไหนที่เป็นธุระแม่ ยังเอาเราไปด้วย ไปทำไม แล้วนิยายเนี่ย เราก็ซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้า เราไม่รู้จะซ่อนที่ไหนแล้ว ถ้าแม่เกิดเปิดตู้เรา เราก็โดน เราหาที่อื่นไม่ได้แล้ว ใต้บันไดก็เสี่ยงเพราะไม่รู้วันไหนใครจะมาเปิดหยิบกระเป๋าเดินทาง คือจริงๆพ่อรู้เรื่องนิยายแล้ว เพราะเวลาซื้อก็ไปกับพ่อ เติมเงินก็เติมกับพ่อ พ่อเราเห็นแล้วและโอเค พ่อเราเป็นคนคูลๆ ไม่อะไรมาก เปิดกว้าง ยอมรับที่เราอ่านอะไรแบบนี้ พ่อเราก็ไม่บอกแม่ด้วย เราโล่งใจ แต่ตอนนี้พ่อเราจะไปอยู่ห้องรับแขกแทนและเราก็อยู่กับแม่ เรากลัวมากเลยว่านิยายเราจะลงถังขยะและก็โดนจับได้ด้วย บ้านเราไม่มีที่ซ่อนแล้วจริงๆ