เหตุการณ์นี้มันเริ่มจากพ่อที่ทะเลาะกับแม่เวลาเมา ชอบทำลายข้าวของ เช่น โยนโทรศัพท์บ้าง อะไรบ้าง
ไม่ใช่ว่าพึ่งมาทะเลาะกันครั้งเดียวนะคะ คือตั้งแต่เราจำความได้ พ่อกับแม่เคยทะเลาะกันรุนแรงตอนเราประมาณ7ขวบค่ะ
ตอนนี้นเราจำได้ดีเลยว่าเกิดเหตุการณ์อะไรบ้าง เรามีพี่สาว1คนค่ะ พี่บอกว่าควรชินนะเพราะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรายังไม่เกิด
หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันเรื่อยมาแต่ก็ไม่ค่อยรุนแรง ส่วนมากจะเป็นเวลาเมา แต่มีครั้งก่อนหน้านี้ค่ะ พ่อทะเลาะกับแม่รุนแรงมากมากถึงขั้นโยนโทรศัพท์แม่แตก สาเหตุมันก็มาจากว่าแม่ทำงานแล้วกลับค่ำ เราเข้าใจที่แม่กลับค่ำค่ะเพราะมันมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างแล้วที่ทำงานก็ใกล้บ้านค่ะ เดินไปก็ถึง
ครั้งนี้พ่อโยนต่อหน้าเราเลยค่ะ แต่ครั้งล่าสุดเราทะเลาะกับพ่อค่ะ พ่อทำไรไม่รู้เสียงดังปึงปัง เหมือนโยนของอะไรสักอย่าง สาเหตุมันมาจากที่ว่าพ่อเมาเหมือนเดิมค่ะ แล้วเรากับแม่นอนห้องเดียวกันแล้วทีนี้พ่อมาขอนอนด้วย ทุกคนคงเข้าใจกลิ่นเหล้าของคนเมานะคะว่ามันเหม็นมากเราแค่จะไปหาเสปย์มาดับกลิ่นเองค่ะ แต่พ่อก็คิดไปต่างๆนานาว่าเรารังเกียจ บางทีเราก็สงสารแม่นะที่ต้องมาคอยรับมือกับอะไรแบบนี้ ด้วยภาระงานก็เหนื่อยมากพอแล้ว
แต่อย่างที่เราบอกค่ะ มันเป็นมานาน จนเรารู้สึกว่าเราด้านชาและหมดความรู้สึกลงแล้ว ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกัน เราเหมือนไม่รู้สึกอะไรนะคะแต่ที่จริงจิตใจเราก็บั่นทอนลงเหมือนกัน
ปล.ใครที่มีปัญหาเดียวกันแชร์กันได้นะคะ
การที่เราเกลียดพ่อตัวเองเป็นเรื่องผิดมั้ยคะ?
ไม่ใช่ว่าพึ่งมาทะเลาะกันครั้งเดียวนะคะ คือตั้งแต่เราจำความได้ พ่อกับแม่เคยทะเลาะกันรุนแรงตอนเราประมาณ7ขวบค่ะ
ตอนนี้นเราจำได้ดีเลยว่าเกิดเหตุการณ์อะไรบ้าง เรามีพี่สาว1คนค่ะ พี่บอกว่าควรชินนะเพราะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรายังไม่เกิด
หลังจากนั้นก็ทะเลาะกันเรื่อยมาแต่ก็ไม่ค่อยรุนแรง ส่วนมากจะเป็นเวลาเมา แต่มีครั้งก่อนหน้านี้ค่ะ พ่อทะเลาะกับแม่รุนแรงมากมากถึงขั้นโยนโทรศัพท์แม่แตก สาเหตุมันก็มาจากว่าแม่ทำงานแล้วกลับค่ำ เราเข้าใจที่แม่กลับค่ำค่ะเพราะมันมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างแล้วที่ทำงานก็ใกล้บ้านค่ะ เดินไปก็ถึง
ครั้งนี้พ่อโยนต่อหน้าเราเลยค่ะ แต่ครั้งล่าสุดเราทะเลาะกับพ่อค่ะ พ่อทำไรไม่รู้เสียงดังปึงปัง เหมือนโยนของอะไรสักอย่าง สาเหตุมันมาจากที่ว่าพ่อเมาเหมือนเดิมค่ะ แล้วเรากับแม่นอนห้องเดียวกันแล้วทีนี้พ่อมาขอนอนด้วย ทุกคนคงเข้าใจกลิ่นเหล้าของคนเมานะคะว่ามันเหม็นมากเราแค่จะไปหาเสปย์มาดับกลิ่นเองค่ะ แต่พ่อก็คิดไปต่างๆนานาว่าเรารังเกียจ บางทีเราก็สงสารแม่นะที่ต้องมาคอยรับมือกับอะไรแบบนี้ ด้วยภาระงานก็เหนื่อยมากพอแล้ว
แต่อย่างที่เราบอกค่ะ มันเป็นมานาน จนเรารู้สึกว่าเราด้านชาและหมดความรู้สึกลงแล้ว ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกัน เราเหมือนไม่รู้สึกอะไรนะคะแต่ที่จริงจิตใจเราก็บั่นทอนลงเหมือนกัน
ปล.ใครที่มีปัญหาเดียวกันแชร์กันได้นะคะ