ทำไมคนไทยพูดเรื่องตายกับการวางแผนคนตายไม่ได้ครับ มันดูไม่ดียังไงหรอครับ ทำหยั่งกับคนเราจะหลบพ้น

บางทีคนที่รับผิดชอบเรื่องใหญ่ๆในบ้านต้องวางแผนอนาคตหลายๆอย่าง บางทีต้องคิดถึงถ้าตัวเองเสีย ถ้าคนนั้นเสีย ถ้าพ่อแม่เสียกับคนใกล้ชิด
กับคนในบ้าน กับบุพการีอะไรแบบนี้ทำไมเราถึงไม่สามารถพูดเปิดอกกันได้ครับ ยกเว้นว่าจะตอนพงาบๆจริงๆตอนสั่งเสีย  ซึ่งบางคนไม่มีสิตให้
สั่งเสียอะไรแล้ว  แต่ๆๆมันจะมีคนบางประเภท คนใกล้ชิด เครือญาติ ป้าข้างบ้านอะไรพวกนี้ชอบมาเบรค อย่าพูดคำว่าตายลูก  อย่าพูดเรื่องแบบนี้
มันจะเป็นลางไม่ดี เอ้าาาา ไม่พูดตอนเป็นๆจะให้พูดอะไรหว่า   ใครเป็นอะไรไม่ได้มาร่วมรับผิดชอบสักกะนิด  ซึ่งผมขอถามความคิดผู้หลักผู้ใหญ่
ในห้องหน่อยว่า  เมือ่ไรมันจะสมควรพูดครับ ยิ่งสถาการณืโควิคยังงี้ด้วยภัยอันตรายรอบทิศ  นอกจากไทยแล้วประเทศอื่นคุยเรื่องแบนี้กันได้ไหมครับ
เค้าใจว่าคนบางคนไม่อยากคุย เพราะไม่อยากรับความจริงว่ามันเจ็บปวดกับการจากลา  แต่ชีวิตคนเป็นมันต้องไปต่อครับ