ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนนึง
เรียนจบ ม.ปลาย สายวิทย์-คณิต มาได้ 3 ปีแล้ว
ผลการเรียนของผมคือแย่มากกกก.. แต่ก็จบมาได้
นิสัย เป็นคนจีบใครไม่เป็น รักสันโดษ
ในชีวิตเคยมีแฟน 2-3 คน แต่คบไปแล้วรู้สึกว่าผมอยากอยู่เป็นโสดมากกว่า รักอิสระ
แฮร่.........งั้นเข้าเรื่องเลยล่ะกัน
3 ปีก่อน ผมแอดมิชชั่นติดมหาลัยแห่งหนึ่ง
แต่เรียนได้แค่ 3 เดือนก็ออก
เพราะรู้สึกว่าไม่ใช่ และตัดสินใจผิดมากที่ผมไปลงเรียนภาคพิเศษ
หลังจากที่ผมออกจากมหาลัยผมก็มาทำงาน part time ทั้งงานแคชเชียร์ กับเสิร์ฟอาหาร
ที่ผ่านมาผมไม่สามารถไปทำงานในโรงงานนิคมอุตสาหกรรมได้เพราะยังไม่ได้เกณฑ์ทหาร
ตอนนี้ผมเกณฑ์ทหารไปแล้วเมื่อเมษาที่ผ่านมา ได้ใบดำ
จริงๆผมอยากเรียนมหาลัยมาก เพราะผมเห็นเพื่อนตอน ม.ปลาย มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ ไปเที่ยว เฮฮาสังสรรค์กับเพื่อนแล้วโพสต์ลงบน fb ig
ผมเห็นแล้วรู้สึกอิจฉา
แต่ผมกลับไม่มีโอกาส
แม่ผมมีลูก 2 คน อายุก็พึ่ง 40 จะหาทำงานดีๆก็ยากแล้ว แม่ทำงานหาเงินคนเดียว
ตั้งแต่ผมออกจากมหาลัยมา ก็ไม่ได้ขอเงินแม่ใช้อีกเลย
เพื่อนผมตอน ม.ปลาย ห้องเดียวกันคนนึง ผู้หญิง นางไม่ได้เรียนต่อ พอจบ ม.ปลาย
นางก็ไปทำงานในนิคมฯแห่งหนึ่งในชลบุรี
นางบอก เงินเดือน+โอที+ค่ากะ(กลางคืน)+ค่าอาหาร+ค่าเดืนทาง+เบี้ยขยัน
รวมๆเดือนนึง 16k-18k-20k ในไลน์ผลิต (ยังไม่รวมโบนัสนะ)
ปัจจุบันนี้นางถอยไอโฟน ออกมอไซค์ ส่งเงินให้พ่อแม่ได้สบาย
ผมเห็นคนแถวบ้านผม เรียนจบแค่ ม.3 ม.6 ไปทำงานในนิคมฯ มีเงินเก็บเหลือเฟือ
ออกรถยนต์ สร้างบ้านหลังดีๆ บางคนก็เอาเงินเก็บจากการทำงานโรงงานมาลงทุนเป็นนายตัวเอง
ผมเข้าไปดูในกลุ่มเฟสหางานทำในนิคมฯต่างๆ ของไลน์ผลิต รายรับต่อเดือนพอๆกับชนชั้นกลางเลย
ผมเลยคิดว่าจะตัดสินใจไม่เรียนต่อ ทำงานโรงงานเลยดีไหม
ยอมทำงานขายแรงงานไปก่อน เก็บเงินสักก้อนใหญ่ๆ แล้วค่อยมาลงทุนเป็นนายตัวเอง
อยากจะเปิดร้านตัดผม ไม่ก็ขายอาหารตามสั่ง
ถ้าผมไม่ได้เรียนต่อจะดูแย่ไหมครับ
นี่คิดอยู่ว่าจะเรียน มสธ ดีไหม แต่ก็กลัวจะเรียนไม่ไหว หรือจะลงสัมฤทธิบัตรรุ่นละ 1 ชุดวิชา กว่าจะจบก็ใช้เวลา 6 ปี
จบ ม.6 จะเรียนต่อ หรือทำงานโรงงานดี
เรียนจบ ม.ปลาย สายวิทย์-คณิต มาได้ 3 ปีแล้ว
ผลการเรียนของผมคือแย่มากกกก.. แต่ก็จบมาได้
นิสัย เป็นคนจีบใครไม่เป็น รักสันโดษ
ในชีวิตเคยมีแฟน 2-3 คน แต่คบไปแล้วรู้สึกว่าผมอยากอยู่เป็นโสดมากกว่า รักอิสระ
แฮร่.........งั้นเข้าเรื่องเลยล่ะกัน
3 ปีก่อน ผมแอดมิชชั่นติดมหาลัยแห่งหนึ่ง
แต่เรียนได้แค่ 3 เดือนก็ออก
เพราะรู้สึกว่าไม่ใช่ และตัดสินใจผิดมากที่ผมไปลงเรียนภาคพิเศษ
หลังจากที่ผมออกจากมหาลัยผมก็มาทำงาน part time ทั้งงานแคชเชียร์ กับเสิร์ฟอาหาร
ที่ผ่านมาผมไม่สามารถไปทำงานในโรงงานนิคมอุตสาหกรรมได้เพราะยังไม่ได้เกณฑ์ทหาร
ตอนนี้ผมเกณฑ์ทหารไปแล้วเมื่อเมษาที่ผ่านมา ได้ใบดำ
จริงๆผมอยากเรียนมหาลัยมาก เพราะผมเห็นเพื่อนตอน ม.ปลาย มีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ ไปเที่ยว เฮฮาสังสรรค์กับเพื่อนแล้วโพสต์ลงบน fb ig
ผมเห็นแล้วรู้สึกอิจฉา
แต่ผมกลับไม่มีโอกาส
แม่ผมมีลูก 2 คน อายุก็พึ่ง 40 จะหาทำงานดีๆก็ยากแล้ว แม่ทำงานหาเงินคนเดียว
ตั้งแต่ผมออกจากมหาลัยมา ก็ไม่ได้ขอเงินแม่ใช้อีกเลย
เพื่อนผมตอน ม.ปลาย ห้องเดียวกันคนนึง ผู้หญิง นางไม่ได้เรียนต่อ พอจบ ม.ปลาย
นางก็ไปทำงานในนิคมฯแห่งหนึ่งในชลบุรี
นางบอก เงินเดือน+โอที+ค่ากะ(กลางคืน)+ค่าอาหาร+ค่าเดืนทาง+เบี้ยขยัน
รวมๆเดือนนึง 16k-18k-20k ในไลน์ผลิต (ยังไม่รวมโบนัสนะ)
ปัจจุบันนี้นางถอยไอโฟน ออกมอไซค์ ส่งเงินให้พ่อแม่ได้สบาย
ผมเห็นคนแถวบ้านผม เรียนจบแค่ ม.3 ม.6 ไปทำงานในนิคมฯ มีเงินเก็บเหลือเฟือ
ออกรถยนต์ สร้างบ้านหลังดีๆ บางคนก็เอาเงินเก็บจากการทำงานโรงงานมาลงทุนเป็นนายตัวเอง
ผมเข้าไปดูในกลุ่มเฟสหางานทำในนิคมฯต่างๆ ของไลน์ผลิต รายรับต่อเดือนพอๆกับชนชั้นกลางเลย
ผมเลยคิดว่าจะตัดสินใจไม่เรียนต่อ ทำงานโรงงานเลยดีไหม
ยอมทำงานขายแรงงานไปก่อน เก็บเงินสักก้อนใหญ่ๆ แล้วค่อยมาลงทุนเป็นนายตัวเอง
อยากจะเปิดร้านตัดผม ไม่ก็ขายอาหารตามสั่ง
ถ้าผมไม่ได้เรียนต่อจะดูแย่ไหมครับ
นี่คิดอยู่ว่าจะเรียน มสธ ดีไหม แต่ก็กลัวจะเรียนไม่ไหว หรือจะลงสัมฤทธิบัตรรุ่นละ 1 ชุดวิชา กว่าจะจบก็ใช้เวลา 6 ปี