ช่วงนี้โควิดระบาดหนักมากทำให้คนวัยเรียนอย่างเราๆต้องปรับตัวหันมาเรียนออนไลน์กัน ทำให้เราเองคิดถึงมอและหอพักมาก เราจึงลองเขียนกระทู้เล่นๆเกี่ยวกับหอพักให้หายคิดถึง(และหายแค้น) ซึ่งเรื่องราวที่ทุกคนจะได้อ่านนี้เป็นประสบการณ์จริงทั้งหมดนะเออไม่ได้เสริมเติมแต่งใดๆนะจ๊ะ❤️❤️❤️
.
.
.
เพื่อนร่วมห้องอลเวง
เรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่กับเมท(สุ่ม)กันสองคนแล้วมีปัญหาที่โลตรคุ่นจะซีเรียส อีเมล์นางเป็นเด็กวิศวะ(ไม่เปิดเผยข้อมูลอื่นๆเด้อ) แรกๆก็ดีอยู่นางก็เกรงอกเกรงใจเราดี นิสัยก็โอเค แต่อยู่ไปได้เดือนกว่าอาการเริ่มออก วันๆนางเอาแต่นอนเล่นเกมดูอนิเมะ(ค่อนข้างจะเป็นอนิเมะโป๊ทะลึ่งๆหน่อย คาดว่าเป็นโอตะตัวยง) นางเป็นคนที่ซกมกสกปรกสุดๆ ชนิดที่ว่าถ้าได้เห็นต้องช็อค เวลานางกินข้าวนางไม่ยอมปิดปากเคี้ยวทีดังแจ็บๆ เวลานอนก็ชอบกรนเสียงดังมาก พอเราจะนอนนางก็ลุกมาปั่นงานพิมพ์คีย์บอร์ดเสียงดังลั่นห้อง สงสัยคงกลัวคนไม่รู้ว่าเป็นเด็กคอมพ์แต่ก็ไม่กล้าปลูกไม่กล้าว่าอะไร บริเวณหอพักจะเป็นสวนค่อนข้างใหญ่มีต้นไม้เยอะมาก ส่งผลให้มีสิงสาราสัตว์เข้ามาร่วมอานิสงส์ขออาสัยอยู่ในหอพักด้วย โดยเฉพาะ'ยุง' เราจึงบอกเมทเสมอว่าถ้าอาทิตย์ตกดินแล้วให้ประตูห้องให้สนิทด้วยแต่ก็นั่นแหละ เลิกดึกกลับมาประตูเปิดอ้าซ่ายังเต็มห้องอีเลี่ยหุ้ยจะเป็นไข้เลือดออกตายมั้ยเนี่ย แต่ๆๆวีรกรรมของนางยังไม่หมดแค่นั้นนะเออ มีวันหนึ่งเราออกไปข้างนอกนานกว่าปกติมากพอกลับมาเปิดประตูห้องก็ได้พบกับวีรกรรมครั้งที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดนั่นก็คือ
........................
นางช่วยตัวเองกลางห้อง!!!!!
โอ้พระเจ้าไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทุเรศทุรังทนดูไม่ได้!!!!!!
พอนางเห็นเราปุ๊บนางก็รีบชักผ้าถุง(นางเป็นมุสลิมก็จะใส่ผ้าคล้ายๆผ้าถุงไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเรียกอะไร)นางขึ้นมาปิดทันทีแล้วหันหน้าเข้าคอมต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนเราก็ตั้งสติแป๊บนึงคิดในใจว่าชั้น
ฝันอยู่ใช่มั้ย ไม่ ไม่ ไม่ ขอร้องอย่าให้เป็นเรื่องจริง จนตื่นจากภวังค์แล้วนั่งเก้าอีกตัวเองพยายามลืมทุกสิ่งที่ได้เห็นเมื่อไม่กี่วินาที่ก่อน
ถ้าหากคุณคิดว่าเขาจะหยุดแค่นี้เพราะอายต่อการประพฤติสุดฉาวโฉ่ไร้ยางอายแล้วล่ะก็ คุณคิดผิดถนัดแล้วล่ะ เพราะวันต่อมาและต่อมาอีก นางก็ทำเหมือนเดิม จนเราสงสัยว่าทำไมนางไม่ล็อคประตูวะ???55555
ที่เด็ดสุดคือนางเล่นทำตอนเราอยู่ในห้องเลยจ้าคิดดูทำได้ไงอะ
เวลานั้นเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าและเป็นวันหยุดเด็กหอทั่ว
ไปก็คงยังไม่ตื่นกัน แต่นางกลับตื่นแต่เช้าไปนั่งที่เก้าอี้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู กันมาเช็คว่าเราหลับสนิทอยู่ไหม ที่จริงตอนั้นเราก็ตื่นแล้วอะนะ แต่อยากดูว่านางจะทำอะไรต่อไปเลยแกล้งหลับแอบดูเป็นพักๆ(ไม่ได้อยากดูเลยนะเนี่ย555) พอนางแน่ใจว่าเราหลับจริงๆ นางก็ไม่รอช้ารีบควักเห็ดน้อยของนางออกมาสาวเล่นอย่างสำราญใจไร้กังวล สีหน้านางนั้นฟินสุดๆ ไอ้เราก็ไม่อยากดูเลยปิดตาลงซะเดี๋ยวเป็นตากุ้งยิง จนกระทั่งนางเสร็จกิจแล้วนางก็เช็ดมือ แต่ๆๆๆๆๆๆๆนางเช็ดไม่สะอาดจ้า นางเดินไปจับลูกบิดประตูโดยที่น้ำของนางยังเลอะมืออยู่ด้วย โอ้โหทำไปได้เนอะ!!!
หลังจากนั้นมาเราจึงไม่กล้าจับลูกบิดประตูอีกเลย ต้องล้างด้วยน้ำยาเป็นประจำและใช้แขนบิดลูกบิดแทนมือ5555555 ลำบากแท้ สงสารผีบ้านผีเรือนต้องมาดูอะไรแบบนี้
ใครมีประสบการณ์ประมาณนี้สามารถแบ่งปันเล่าให้ฟังได้นะเออจะได้รู้ว่าไม่ได้ยืนงงในดงกล้วยแขกเดียวดายตัวคนเดียว
หอพักเดอะสตอรี่
.
.
.
เพื่อนร่วมห้องอลเวง
เรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่กับเมท(สุ่ม)กันสองคนแล้วมีปัญหาที่โลตรคุ่นจะซีเรียส อีเมล์นางเป็นเด็กวิศวะ(ไม่เปิดเผยข้อมูลอื่นๆเด้อ) แรกๆก็ดีอยู่นางก็เกรงอกเกรงใจเราดี นิสัยก็โอเค แต่อยู่ไปได้เดือนกว่าอาการเริ่มออก วันๆนางเอาแต่นอนเล่นเกมดูอนิเมะ(ค่อนข้างจะเป็นอนิเมะโป๊ทะลึ่งๆหน่อย คาดว่าเป็นโอตะตัวยง) นางเป็นคนที่ซกมกสกปรกสุดๆ ชนิดที่ว่าถ้าได้เห็นต้องช็อค เวลานางกินข้าวนางไม่ยอมปิดปากเคี้ยวทีดังแจ็บๆ เวลานอนก็ชอบกรนเสียงดังมาก พอเราจะนอนนางก็ลุกมาปั่นงานพิมพ์คีย์บอร์ดเสียงดังลั่นห้อง สงสัยคงกลัวคนไม่รู้ว่าเป็นเด็กคอมพ์แต่ก็ไม่กล้าปลูกไม่กล้าว่าอะไร บริเวณหอพักจะเป็นสวนค่อนข้างใหญ่มีต้นไม้เยอะมาก ส่งผลให้มีสิงสาราสัตว์เข้ามาร่วมอานิสงส์ขออาสัยอยู่ในหอพักด้วย โดยเฉพาะ'ยุง' เราจึงบอกเมทเสมอว่าถ้าอาทิตย์ตกดินแล้วให้ประตูห้องให้สนิทด้วยแต่ก็นั่นแหละ เลิกดึกกลับมาประตูเปิดอ้าซ่ายังเต็มห้องอีเลี่ยหุ้ยจะเป็นไข้เลือดออกตายมั้ยเนี่ย แต่ๆๆวีรกรรมของนางยังไม่หมดแค่นั้นนะเออ มีวันหนึ่งเราออกไปข้างนอกนานกว่าปกติมากพอกลับมาเปิดประตูห้องก็ได้พบกับวีรกรรมครั้งที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดนั่นก็คือ
........................
นางช่วยตัวเองกลางห้อง!!!!!
โอ้พระเจ้าไม่คิดเลยว่าชีวิตนี้จะต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทุเรศทุรังทนดูไม่ได้!!!!!!
พอนางเห็นเราปุ๊บนางก็รีบชักผ้าถุง(นางเป็นมุสลิมก็จะใส่ผ้าคล้ายๆผ้าถุงไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเรียกอะไร)นางขึ้นมาปิดทันทีแล้วหันหน้าเข้าคอมต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนเราก็ตั้งสติแป๊บนึงคิดในใจว่าชั้น
ฝันอยู่ใช่มั้ย ไม่ ไม่ ไม่ ขอร้องอย่าให้เป็นเรื่องจริง จนตื่นจากภวังค์แล้วนั่งเก้าอีกตัวเองพยายามลืมทุกสิ่งที่ได้เห็นเมื่อไม่กี่วินาที่ก่อน
ถ้าหากคุณคิดว่าเขาจะหยุดแค่นี้เพราะอายต่อการประพฤติสุดฉาวโฉ่ไร้ยางอายแล้วล่ะก็ คุณคิดผิดถนัดแล้วล่ะ เพราะวันต่อมาและต่อมาอีก นางก็ทำเหมือนเดิม จนเราสงสัยว่าทำไมนางไม่ล็อคประตูวะ???55555
ที่เด็ดสุดคือนางเล่นทำตอนเราอยู่ในห้องเลยจ้าคิดดูทำได้ไงอะ
เวลานั้นเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าและเป็นวันหยุดเด็กหอทั่ว
ไปก็คงยังไม่ตื่นกัน แต่นางกลับตื่นแต่เช้าไปนั่งที่เก้าอี้เอาโทรศัพท์ขึ้นมาดู กันมาเช็คว่าเราหลับสนิทอยู่ไหม ที่จริงตอนั้นเราก็ตื่นแล้วอะนะ แต่อยากดูว่านางจะทำอะไรต่อไปเลยแกล้งหลับแอบดูเป็นพักๆ(ไม่ได้อยากดูเลยนะเนี่ย555) พอนางแน่ใจว่าเราหลับจริงๆ นางก็ไม่รอช้ารีบควักเห็ดน้อยของนางออกมาสาวเล่นอย่างสำราญใจไร้กังวล สีหน้านางนั้นฟินสุดๆ ไอ้เราก็ไม่อยากดูเลยปิดตาลงซะเดี๋ยวเป็นตากุ้งยิง จนกระทั่งนางเสร็จกิจแล้วนางก็เช็ดมือ แต่ๆๆๆๆๆๆๆนางเช็ดไม่สะอาดจ้า นางเดินไปจับลูกบิดประตูโดยที่น้ำของนางยังเลอะมืออยู่ด้วย โอ้โหทำไปได้เนอะ!!!
หลังจากนั้นมาเราจึงไม่กล้าจับลูกบิดประตูอีกเลย ต้องล้างด้วยน้ำยาเป็นประจำและใช้แขนบิดลูกบิดแทนมือ5555555 ลำบากแท้ สงสารผีบ้านผีเรือนต้องมาดูอะไรแบบนี้
ใครมีประสบการณ์ประมาณนี้สามารถแบ่งปันเล่าให้ฟังได้นะเออจะได้รู้ว่าไม่ได้ยืนงงในดงกล้วยแขกเดียวดายตัวคนเดียว