สวัสดีค่ะ ตั้งกระทู้มาออกแนวระบายหน่อยๆบวกกับปรึกษาไปด้วยนะคะ อาจจะเขียนวนๆหรือไม่รู้เรื่องก็เป็นกระทู้แรกนะคะ
เราเรียนจบวิศวที่ม.รัฐมีชื่อแห่งหนึ่ง เกรด 3 กว่า อังกฤษได้นิดหน่อย จีนมีพื้นฐาน กำลังหางานทำ ซึ่งงานทางวิศวะที่จะตรงกับสาย
ก็พวกการผลิต กระบวนการผลิต QC QA software บ้าง ต่างๆในโรงงาน ก็ใช้ความรู้ที่เรียนมาประกอบกันอยู่แล้ว ประเด็นคือ เรารู้สึกทรมานกับการเลือกงานแต่ละตำแหน่งที่จะสมัครค่ะ ไม่รู้ว่าใช้คำเว่อไปไหม แต่รู้สึกไม่ชอบ ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ดี และคิดว่าอาจจะไม่ความสุขในการทำงานเลย อาจจะคิดว่าจบมาเกรดก็ดี มีภาษา หรือปสกทำงานในม.พอใช้ แต่วันนี้รู้สึกเลยว่าเกรดแค่ตัวเลขจริงๆ เพราะเราทำอะไรไม่เป็นเลย จะให้ทำอะไรก็คงไม่ได้หัวเร็ว หรือมีเซ้นในการทำงานในด้านนี้ พวกความกล้าตัดสินใจ มั่นใจ กระตือรือร้น(ในด้านงานนี้) เวลาสัมภาษณ์ก็ต้องทำเป็นว่าเรามั่นใจ โน่นนี่ทำเอง แต่ควมจริงก็ปรึกษาเพื่อน ให้เพื่อนช่วยทำทั้งนั้น ไม่ได้ทำอะไรได้เอง100 ทั้งหมด อยากจะปรึกษาค่ะว่าควรจะทำไงดีเกี่ยวกับการจัดการความคิดหรือชีวิตต่อๆไป รู้สึกว่าจะต้องก้าวไปเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องติดสินใจอะไรเยอะแยะ ไม่มั่นใจในตัวเองมากๆเลยค่ะ
ขอคุณค่ะ
อยู่ในช่วงรอยต่อของชีวิต กำลังเรียนจบหางาน ขออนุญาตถามหาแนวคิดค่ะ
เราเรียนจบวิศวที่ม.รัฐมีชื่อแห่งหนึ่ง เกรด 3 กว่า อังกฤษได้นิดหน่อย จีนมีพื้นฐาน กำลังหางานทำ ซึ่งงานทางวิศวะที่จะตรงกับสาย
ก็พวกการผลิต กระบวนการผลิต QC QA software บ้าง ต่างๆในโรงงาน ก็ใช้ความรู้ที่เรียนมาประกอบกันอยู่แล้ว ประเด็นคือ เรารู้สึกทรมานกับการเลือกงานแต่ละตำแหน่งที่จะสมัครค่ะ ไม่รู้ว่าใช้คำเว่อไปไหม แต่รู้สึกไม่ชอบ ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้ดี และคิดว่าอาจจะไม่ความสุขในการทำงานเลย อาจจะคิดว่าจบมาเกรดก็ดี มีภาษา หรือปสกทำงานในม.พอใช้ แต่วันนี้รู้สึกเลยว่าเกรดแค่ตัวเลขจริงๆ เพราะเราทำอะไรไม่เป็นเลย จะให้ทำอะไรก็คงไม่ได้หัวเร็ว หรือมีเซ้นในการทำงานในด้านนี้ พวกความกล้าตัดสินใจ มั่นใจ กระตือรือร้น(ในด้านงานนี้) เวลาสัมภาษณ์ก็ต้องทำเป็นว่าเรามั่นใจ โน่นนี่ทำเอง แต่ควมจริงก็ปรึกษาเพื่อน ให้เพื่อนช่วยทำทั้งนั้น ไม่ได้ทำอะไรได้เอง100 ทั้งหมด อยากจะปรึกษาค่ะว่าควรจะทำไงดีเกี่ยวกับการจัดการความคิดหรือชีวิตต่อๆไป รู้สึกว่าจะต้องก้าวไปเป็นผู้ใหญ่ที่ต้องติดสินใจอะไรเยอะแยะ ไม่มั่นใจในตัวเองมากๆเลยค่ะ
ขอคุณค่ะ