คือช่วงนี้เขารู้สึกน้อยใจครอบครัวมากค่ะ
เหตุการณ์เริ่มจาก วันนั้นเขาป่วยหนักมากจนถึงขั่นต้องนอนโรงพบาบาลแล้วว่าด้วยเขาเป็นคนป่วยเขาไม่ค่อยมีแรงในการช่วยเหลือตัวเองสักเท่าไรแม่เขาจะมาเฝ้าเขาเฉพาะตอนกลางคืนเพราะตอนกลางวันแม่เขาต้องไปทำงานแล้วคนในครอบครัวญาติหรือคนที่อยู่บ้านเดี่ยวกันไม่มีใครมาเยี่ยมมาเฝ้าเขาเลยต่างจากเขามากเวลาที่ เขาป่วยหรือเป็นไรกันมันก็เป็นเขาตลอดที่ค่อยดูแลค่อยช่วยเหลือ เขาเคยพูดออกไปว่าทำไหมตอนเขาเข้าโรงพบาบาลไม่เห็นมีใครมาเฝ้าเขาเลยน้าตอบมาว่าโตแล้วนะทั้งที่ๆน้าก็โตแล้วแต่ยังให้คนไปเฝ้า เขางงมาก แล้วเวลาเขาร้องไห้หรือเสียใจก็ชอบมาต่อว่าเขาอย่าไร้สาระปัญญาอ่อน เขาเป็นอะไรไม่เคยมีใครเพราะคนที่บ้านเขาปรึกษาอะไรไม่ได้เลย แล้วช่วงนี้เขาต้องมาอยู่กับป้า2คนเพราะว่าป้าแกป่วยแล้วแม่ก็ส่งเขามาอยู่ ป้าเขาแกเป็นคนแบบเรื่องมากอะคะแบบเจ้าระเบียบ นับวันแกยิ่งเหมือนคนบ้า ด่าเขาทุกวันเลย เวลาเขาไม่ได้ทำอะไรผิดแกก็ชอบมาว่านะมันประสาทอะไรงี้ค
แล้วก็ชอบเอาไปเปรียบว่า กูนะหารับจ้างตั้งแต่อายุ8ขวบภาษาอายุตั้ง15ปีแล้วยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองแล้วก็จะชอบพูดซ้ำๆชอบพูดทุกวัน
แล้วเรื่องเล็กๆน้อยแกก็จะชอบด่า ในใจเขาตอนแรกคิดมาตลอดเลยว่าจะไม่โกรธเพราะยังไงแกก็เป็นคนให้เงินใช้แต่แกมาพูดมาด่าทุกวันจนเขาแบบที่จะเก็บเอาไปคิดไม่ได้ เขายอมรับนะว่าเขาเคยลองกินยาทรมานตัวเองไปแล้วรอบหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ผล จนตอนนี้เขาไม่รู้จะทำไรแล้วเขานั่งร้องไห้ทุกวันทุกคำทุกการะทำฝั่งใจเขาตลอด
เขาพยามเลิกคิดแต่ก็เลิกไม่ได้
แล้วแกก็ไม่ให้เขาออกจากบ้านให้อยู่แต่บ้านทำงานช่วยแกถ้าออกไปคือจะโทรตามตลอด
เขาไม่เคยเที่ยวตอนกลางคืนเลย
เขานี้เคยทะเลาะกับเพื่อนเรื่องไม่ได้ไปทำรายงานช่วยเพราะป้าไม่ให้ไปค่ะแกชอบว่าเขาไปเที่ยวเล่น ขี้เกียจอยู่เพราะอยากออกไปข้าง
แล้วก็ไม่ว่าหนูหลายอย่างๆมากเขาขอร้องให้แม่มาพูดกับป้าว่าให้เขากับไปอยู่เถอะแม่เขาก็ไม่มาพูดให้แถมด่าเขาอีกว่าแค่โดนด่าแค่นี้จะตายหรอคือมันไม่ได้ด่าแบบวันเดียวคือเขาด่าทุกวันจนเขาทนไม่ไหว
ครอบครัวไม่เข้าใจทำไงดีคะคือปรึกษาไรไม่ได้เลยตอนนี้เหมือนตัวคนเดียวเลย
เหตุการณ์เริ่มจาก วันนั้นเขาป่วยหนักมากจนถึงขั่นต้องนอนโรงพบาบาลแล้วว่าด้วยเขาเป็นคนป่วยเขาไม่ค่อยมีแรงในการช่วยเหลือตัวเองสักเท่าไรแม่เขาจะมาเฝ้าเขาเฉพาะตอนกลางคืนเพราะตอนกลางวันแม่เขาต้องไปทำงานแล้วคนในครอบครัวญาติหรือคนที่อยู่บ้านเดี่ยวกันไม่มีใครมาเยี่ยมมาเฝ้าเขาเลยต่างจากเขามากเวลาที่ เขาป่วยหรือเป็นไรกันมันก็เป็นเขาตลอดที่ค่อยดูแลค่อยช่วยเหลือ เขาเคยพูดออกไปว่าทำไหมตอนเขาเข้าโรงพบาบาลไม่เห็นมีใครมาเฝ้าเขาเลยน้าตอบมาว่าโตแล้วนะทั้งที่ๆน้าก็โตแล้วแต่ยังให้คนไปเฝ้า เขางงมาก แล้วเวลาเขาร้องไห้หรือเสียใจก็ชอบมาต่อว่าเขาอย่าไร้สาระปัญญาอ่อน เขาเป็นอะไรไม่เคยมีใครเพราะคนที่บ้านเขาปรึกษาอะไรไม่ได้เลย แล้วช่วงนี้เขาต้องมาอยู่กับป้า2คนเพราะว่าป้าแกป่วยแล้วแม่ก็ส่งเขามาอยู่ ป้าเขาแกเป็นคนแบบเรื่องมากอะคะแบบเจ้าระเบียบ นับวันแกยิ่งเหมือนคนบ้า ด่าเขาทุกวันเลย เวลาเขาไม่ได้ทำอะไรผิดแกก็ชอบมาว่านะมันประสาทอะไรงี้ค
แล้วก็ชอบเอาไปเปรียบว่า กูนะหารับจ้างตั้งแต่อายุ8ขวบภาษาอายุตั้ง15ปีแล้วยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองแล้วก็จะชอบพูดซ้ำๆชอบพูดทุกวัน
แล้วเรื่องเล็กๆน้อยแกก็จะชอบด่า ในใจเขาตอนแรกคิดมาตลอดเลยว่าจะไม่โกรธเพราะยังไงแกก็เป็นคนให้เงินใช้แต่แกมาพูดมาด่าทุกวันจนเขาแบบที่จะเก็บเอาไปคิดไม่ได้ เขายอมรับนะว่าเขาเคยลองกินยาทรมานตัวเองไปแล้วรอบหนึ่งแต่ก็ไม่ได้ผล จนตอนนี้เขาไม่รู้จะทำไรแล้วเขานั่งร้องไห้ทุกวันทุกคำทุกการะทำฝั่งใจเขาตลอด
เขาพยามเลิกคิดแต่ก็เลิกไม่ได้
แล้วแกก็ไม่ให้เขาออกจากบ้านให้อยู่แต่บ้านทำงานช่วยแกถ้าออกไปคือจะโทรตามตลอด
เขาไม่เคยเที่ยวตอนกลางคืนเลย
เขานี้เคยทะเลาะกับเพื่อนเรื่องไม่ได้ไปทำรายงานช่วยเพราะป้าไม่ให้ไปค่ะแกชอบว่าเขาไปเที่ยวเล่น ขี้เกียจอยู่เพราะอยากออกไปข้าง
แล้วก็ไม่ว่าหนูหลายอย่างๆมากเขาขอร้องให้แม่มาพูดกับป้าว่าให้เขากับไปอยู่เถอะแม่เขาก็ไม่มาพูดให้แถมด่าเขาอีกว่าแค่โดนด่าแค่นี้จะตายหรอคือมันไม่ได้ด่าแบบวันเดียวคือเขาด่าทุกวันจนเขาทนไม่ไหว