แม่เคยรักฉันบ้างไหม

สวัสดีครับพี่ๆ ผมจะมาเล่าเกี่ยวกับครอบครัวของผม ครบผัวของผมมีพี่1คนแล้วก็ผม ผมเป็นลูกคนที่2 ที่บ้านผมรักพี่สาวมาก ผมที่เป็นลูกชาย ไม่ค่อยได้อะไรเหมือนพี่สาว ผมแอบน้อยใจนะครับว่า ที่บ้านรักพี่สาวมากกว่าผมหรือเปล่านะ  แต่ผมก็พยายามบอกตัวเองว่าไม่หรอก ผมเป็นคนขี้น้อยใจ ร้องไห้บ่อย ชอบร้องไห้คนเดียว แม่ของผมบอกว่าผม โง่ไม่ได้ความ ด่าสารพัด ผมก็คิดในใจว่า ถัาลูกสาวแม่ดีจริงจะท้องก่อนแต่งหรอ แต่ก็นั้นแหละครับ ผมเองก็ได้ แค่คิด ผมเลือกที่จะเงียบแล้วไม่ตอบโต้อะไร แม่ผมเป็นคนที่ตามใจพี่สาวมาก พี่สาวอยากได้แอร์ก็ติดให้ แต่ผมนอนพัดลมไปชิวๆ เหตุผลที่เค้ามีคือ ถ้าติดให้ผมจะเปลืองค่าไฟ  มีครั้งนึก ผมปวดท้องนอนตัวงออยู่บนที่นอน เค้าเห็นผมไม่ลุกไปกินข้าว เค้าเดินมาบอกว่าทำไมไม่ไปกินข้าว ผมก็บอกว่า ปวดท้องลุกไม่ไหว เค้าก็บอก สำออย ผมป่วยไข้ขึ้นเค้าก็เดินมาด่าแล้วบอก ว่า เป็นอะไรมาก็ลำบากพวกกู ลำบากคนในบ้าน [ผมเริ่มไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วสิ]
แม่รักลูกลำเอียงใช่ไหมครับผมไปหาหมอ ผมใช้เงินตัวเองนี้แหละครับจ่ายค่ายา เมื่อช่วง มีนาคม ผมจบ ม.3 พี่บ้านไม่มีใครยินดีกับผมสักคน ไม่มีใครมาบ ก็ยินดีไม่มีของขวัญสักชิ้น แต่เมื่อต้นพฤษภาคม พี่ผมต้องไปรับวุฒิวันจบ ที่บ้านเตรียมตัวกันพร้อมมากพร้อมไปยินดี เตรียมของขวัญผมอิจฉาพี่สาวผมจัง ที่ใครๆก็รัก จนถึงทุกวันนี้ผมท้อกับตัวเอง ไม่รู้จะหันไปเล่าให้ใครฟังดี เกิดเป็นผมมัน
ลำบากขนาดนี้เลยหรอ  😀 ทุกวันนี้ไม่มีวันไหนที่ไม่นอนร้องไห้ ผมบอกกับตัวเองว่าให้สู้ สู้จนกว่าจะมีวันที่ตัวเองไม่ต้องพึ่งใครอีกแล้ว