คือเราไม่ไหวอะ เราขอพูดหน่อยนะ ขอพูดหน่อยเถอะนะ.....คือแบบตอนเช้าเรานั่งกินข้าวกับพ่ออยู่แล้วทีนี้พ่อก็พูดแบบเปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่นว่า เนี่ยทำไมทำกับข้าวลูกคนนั้นทำได้ทำไมลูกทำไม่ได้เราต้องทำได้ทุกอย่างสิต้องทำได้เหมือนลูกคนนั้นคนนี้เราก็เลยพูดว่า ก็แล้วแต่เขาสิ หนูไม่ได้สนใจเรื่องคนอื่นขนาดนั้น เขาจะทำอะไรได้จะทำได้แถบทุกอย่าง มันก็เรื่องของเขาหนูไม่จำเป็นต้องไปสนใจเลย แล้วพ่อก็พูดว่า เวลาพ่อพูดให้เงียบแล้วก็ฟังไม่ต้องเถียงสวน แล้วก็เริ่มพูดว่าสมัยพ่อยังเด็กพ่อไม่ได้เป็นแบบนี้นะ ต้องทำได้ทุกอย่างตอนเด็กๆพ่อมีความฝันเยอะเลยมีหลายอย่างที่พ่ออยากเป็น แล้วหนูล่ะมีความฝันไหม ซึ่งเราก็ไม่ค่อยกล้าพูดเรื่องอะไรกับพ่อเท่าไหร่ ปกติจะคุยแต่กับแม่ แต่ตอนนั้นแม่นั่งอยู่ด้วยแม่ก็บอกเราว่า ก็บอกพ่อไปสิว่าตัวเองมีความฝันอะไรเหมือนที่เคยบอกแม่ เราก็เลยบอกความฝันว่าเราอยากเป็นอะไรตอนโตขึ้นแล้วเราก็บอกว่า "หนูอยากจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศพาพ่อกับแม่ย้ายครอบครัวเราไปอยู่ไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้ว"แล้วพ่อเราก็พูดขึ้นมาว่า.....ไม่ๆถ้าหนูจะเอาความคิดเสื้อแดงมาแบบนี้พ่อไม่เอา คือเหมือนกำลังจะบอกเราว่าแบบ เราจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศเพราะรัฐบาลอะไรประมาณนี้(คือเราไม่ค่อยรู้เรื่องมากถ้าอธิบายไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคะเพราะเราเสียใจมากตอนนี้) แล้วเราก็บอกว่าไม่ใช่คือหนูอยากย้ายไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็กๆแล้ว หนูแค่อยากไปอยู่ในที่ ที่หนูฝันตั้งแต่เด็ก แล้วพ่อเราก็ยังไม่เข้าใจแล้วก็บอกว่ามีเงินหรอ......คำนี้คือเราเสียใจมากไม่รู้ทำไมแต่เราเสียใจมาก แล้วหลังจากนั้นเราก็พูดบอกไปว่า หนูไม่มีหรอกไม่มีอยู่แล้ว แต่หนูก็พยายามหาเงินเพื่อเก็บพยายามทำงานเพื่อให้ได้เงินไง พ่อเราก็บอกว่าก็นั่นแหละทำงานให้มันมีก่อนจะมาบอกว่าจะพาพ่อกับแม่ไป แล้วถ้าจะมาใช้ความคิดเสื้อแดงคือพ่อไม่ได้อยากไปด้วย พ่อเราพูดแบบนี้ เราก็เลยบอกไม่เป็นไรถ้าพ่อไม่อยากไปกับหนูก็ไม่ต้องหนูไม่ได้บังคับอยากอยู่ก็อยู่ ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป เราก็เลยคิดอยู่กับตัวเองว่าสรุปมีคนที่อยากจะซัพพอร์ทความฝันเราจริงๆไหมอะ คือแบบทำไมต้องโยงเข้าเรื่องการเมืองด้วย แต่เราก็ยอมรับว่าเราอยากไปเพราะรัฐบาลชุดนี้ด้วน แต่อีกเหตุผลคือ มันก็เป็นความฝันของเราตั้งแต่เด็กๆที่อยากจะไปอยู่ต่างประเทศ เราอยากที่ตะตามหา"Perfect places"เพื่อจะอยู่อย่างสงบตื่นมาไม่ต้องเจอเรื่องปวดหัว แต่ทำไมพีอต้องพูดแบบนี้ คือ.....เราคิดมาตลอดว่าต้องมีคนซัพพอร์ทเราอะ หรือไม่อย่างน้อยก็ให้มันได้เป็นฝันของเรา มันก็เป็นแค่ความฝันที่เราอยากทำให้ได้ แต่ถ้าพูดกันขนาดนี้มันบั่นทอนจิตใจเรา เหมือนฝันเรากำลังทลายลง อย่างน้อยก็ให้มันเป็นแค่ฝันก็ได้ ไม่ต้องพูดกับเราขนาดนี้ เราพยายามมากPassionเรามีเต็มเปี่ยม แต่พอพ่อพูดกับเราแบบนี้ก็ไม่โอเคมากๆเราร้องไห้หนักมาก แม่เราก็ดูไม่ได้สนใจตรงนี้เลย....เราคิดมาตลอดว่าจะเก็บเงินให้ได้เยอะๆ แล้วพาครอบครัวไปอยู่ต่างประเทศด้วยกันแบบอบอุ่น แต่พอเราได้ยินพ่อพูดแบบนี้ เราก็คงจะไม่มีใครไปด้วยแล้วแหละ.....แล้วเราจะได้ไปจริงๆไหมนะ.....
การมีความฝันมันผิดมากหรอ......มันผิดขนาดนั้นเลยหรอ มันผิดมากเลยหรอ........