ทำยังไงให้พ่อกับแม่ซัพพอร์ต

ตามหัวข้อเลยค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ17 หนูมีอนาคตที่มุ่งมั่นมากๆที่จะเข้าไปเรียนมหาลัยดังๆคณะในฝันที่อยากเข้า หนูเป็นเด็กที่ไม่เก่งอะไร แต่หนูเข้าสายวิทย์-คณิตได้ ในอนาคตหนูมีความฝันว่าหนูอยากเรียนสายวิทย์-สุขภาพ ในที่นี้หนูก็ไม่สามารถพูดออกไปได้เต็มปากว่าหนูอยากเรียนหมอ เพราะหนูเป็นเด็กที่ไม่เก่ง แต่ก็หัวกลางๆ ตอนนี้ หนูมีความฝันที่จะเก็บกิจกรรมทำportfolio แต่หนูไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย เพราะหนูเป็นเด็กที่ไม่กล้าเเสดงออก จนหนูขึ้นม.5หนูก็เริ่มรู้สึกว่าหนูควรเก็บกิจกรรมอย่างจริงจัง หนูตั้งใจอย่างมากเพื่อให้สำเร็จในตอนม.5หนูสามารถ ลงจิตอาสารพ.ดังได้ หนูดีใจสุดๆเลยเพราะหนูอยากไปมากๆ (หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดเเต่ไม่ได้ไกลจาก กทม.มากสักเท่าไหร่ ) หนูได้ไปบอกแม่ว่าหนูสมัคร หนูขอไปได้มั้ย แม่กลับพูดขึ้นมาว่า เอาเวลาทั้งหมดไปตั้งใจเรียนให้มันได้ก่อน ยังไม่เก่งอะไรเลยสักอย่าง ยังอยากจะไป อยากเรียนอะไรยังไม่รู้เลย หนูได้ตอบไปว่าหนูรู้ว่าหนูอยากเรียนอะไร หนูก็ตอบสายวิทย์-สุขภาพ ถ้าหนูตอบอะไรสูงๆไปแม่ต้องว่าหนูเเน่ๆ แล้ววแม่ก็ขำแล้วก็บอกว่าไร้ประโยชน์ไม่มีอะไรที่ทำได้สักอย่าง อยากจะไป แล้ววแม่ก็ไม่คุยกับหนูอีกเลย หนูเสียใจมาก ปกติหนูจะโดนแบบบนี้ประจำที่ครอบครัวไม่เคยsupport แต่ครั้งนี้หนูเสียใจมากๆ หนูบอกแม่หนูว่าที่หนูกำลังทำมันคืออนาคตของหนูเลย แม่ก็ด่าหนูทุกคำพูด หนูทำได้แต่ร้องไห้ พอต่อมาหนูตั้งใจที่จะสอบ สอวน.มากๆ เพราะถ้าหนูสอบติดหนูมีความหวังมากๆหนูกลับคิดว่าครอบครัวจะ support หนูแต่กลับไม่เลยค่ะ หนูตั้งใจที่จะลงเรียนพิเศษ หนูเลยไปบอกแม่ตรงๆว่าหนูอยากเรียนมากๆหนูอยากสอบติด (คอร์สนี้ราคา4,000) แม่ดันว่าหนูด้วยถ้อยคำรุนเเรง คำพูดเหมือนเดิมเลยค่ะ แต่แม่บอกกับหนูว่ายังเรียนไม่เก่งเลยอย่ามาไร้สาระ ยังเก่งได้ไม่เท่ากุเลย
 อย่ามาไร้สาระ หนูรู้สึกเเตกสลายมากๆ หนูรู้สึกผิดหวังกับตัวเองทุกอย่าง หนูไม่ได้ตั้งใจที่จะเรียนไม่เก่งเลยนะคะ หนูก็มีวิชาที่ถนัดแต่หนูก็ไม่เก่งทุกวิชาอยู่ดีหนูท้อมากหนูเหนื่อยมาก