ผีเจ้าที่แวะมาทัก

เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณ7ปีที่แล้วบนเกาะแห่งหนึ่งในภูเก็ต ฉันได้เข้าไปทำงานรับเหมาทำสระว่ายที่เกาะแห่งนั้นซึ่งขณะนั้นบนเกาะไม่มีไฟฟ้าใช้ต้องใช้เครื่องปั่นไฟคณะทำงานของเรามีคนทำงานอยู่ 8 คนเราโชคดีกว่ากลุ่มทำงานอื่นๆทีมารับเหมาทำงานเพราะดิฉันมีเพือนอาศัยอยู่บนเกาะนั้นซึ้งส่วนมากเป็นมุสลิมแต่บ้านที่ฉันไปพักเป็นชาวพุทธเพียงบ้านเดียวซึ่งพ่อแม่ของเพื่อนท่านใจดีมากเมื่อไปถึงวันแรกท่านก็ให้พวกเราพักที่เรือนสองชั้นซึ้งห่างจากตัวบ้านใหญ่พอสมควรพวกเราทั้ง 8 คนก็จัดแจงจัดเสื้อผ้าผู้หญิงมี 3 คนนอนข้างบนส่วนผู้ชายทั้ง4 คนนอนข้างล่างหลังจากจัดของเสร็จแล้วไปนั่งกับพวกผู้ชายส่วนฉันก็เก็บกวาดครัวระหว่างที่กำลังล้างจานอยู่นั้นดิฉันสังเกตุเห็นศาลเจ้าเก่าๆหลังหนึ่งซึ่งมีพวกหญ้าขึ้นรกไปหมดพอฉันทางานเสร็จแล้วดิฉันจึงทำกระทงจากใบตองซึ่งหาได้ในแถวนั้นใส่อาหารและน้ำซึ้งพอจะหาได้ในตอนนั้นเดินไปที่ศาลนั้นจัดแจงต้นหญ้าที่รกจนมองเห็นศาลนั้นเต็มตาศาลนั้นเป็นศาลเพียงตาสีแดงดูท่าอายุจะเก่ามากที่เดียวพอทำความสะอาดเสร็จดิฉันก็ถวายของเซ่นบอกท่านว่าพวกลูกมาขออาศัยที่นี้เพื่อทำงานหาเลี้ยงชีพถ้าพวกลูกทำอะไรไม่ถูกต้องก็ขอให้ท่านให้อภัยพวกลูกด้วยระหว่างที่ดิฉันอยู่ที่ตรงนั้นก็บอกไม่ถูกเหมื่อนกันแต่ก็คิดว่าคงคิดไปเองหลังจากนั้นพวกเราทั้งหมดก็พักผ่อนกันหมดเพราะพวกที่เมาก็ก็นอนหลับเป็นตายวันแรกก็ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้นพอตี5ดิฉันก็ลุกขึ้นมาจัดอาหารเช้าและสำหรับห่อไปกินตอนเที่ยงด้วยเพราะที่ทำงานห่างจากตัวบ้านหลายกิโลพอเสร็จแล้วดิฉันก็นำกล้วยบวชชีไปถวายเจ้าที่ด้วยและก็ออกไปทำงานกันกว่าจะกลับมาถึงบ้านก็รอเข้าไป 4 ทุ่มกว่าพ่อแม่เพื่อนท่านก็ทำข้าวต้มกุ้งไว้ให้ที่เกาะนั้นของทะเลสดมากพอพวกเรากินเสร็จแล้วด้วยความที่เหนื่อยกันมากพวกเพื่อนๆก็อาบน้ำเข้านอนกันหมดส่วนฉันก็ขอแช่ถ้วยชามไว้ก่อนเพราะเหนื่อยเหลื่อเกินจึงอาบน้ำแล้วขึ้นไปนอนพอขึ้นไปเพื่อนสองคนก็ยังไม่หลับเราก็เลยนอนคุยกันระหว่างนั้นไฟที่เครื่องปั่นยังไม่ดับพวกเราก็คุยกันถึงเรื่องงานระหว่างทีนอนคุยกันอยู่นั้นพวกเราทั้งสามคนก็สังเกตุว่าเหมื่อนมีคนขึ้นบันไดมาก็เลยตะโกนถามว่าใครแต่ก็เงียบเพื่อนคนหนึ่งของดิฉันก็ลุกขึ้นไปดูแต่ก็ไม่มีอะไรจึงเข้ามานอนสักพักลมก็กรรโชกแรงมากหน้าต่างก็กระแทกอย่างแรงดิฉันจึงลุกขึ้นไปปิดระหว่างนั้นดิฉันก็สังเกตุว่าข้างนอกไม่เห็นจะมีลมเลยแต่ดิฉันก็คิดว่าน่าจะเป็นเพราะช่องลมละมั่งก็เลยเข้ามุ้งนอนระหว่างที่จะเอาผ้าหุ้มๆอยู่นั้นมุ้งก็พะเยิบอย่างแรงจนเพื่อนตกใจแต่ดิฉันตกใจมากกว่าเพราะไม่รู้ว่าลมเข้ามาทางไหนระหว่างที่ตกใจกันอยู่นั้นฉันและเพื่อนก็ร้องกันเสียงหลงดังลั้นเพราะที่นอน ระหว่างขาฉันมันยุบตัวลงเหมื่อนช้างมาเหยียบแต่พวกเราก็ไม่เห็นสิ่งที่ทำให้เกิดขึ้นเสียงร้องของเราดังจนทำให้เจ้าของบ้านและพวกผู้ชายตื่นและวิ่งขึ้นมาที่บ้านของเราตะโกนเรียกแต่พวกเราก็หาได้ยินไม่เพราะกลัวกันจนทำอะไรไม่ถูกเพื่อนผู้ชายก็เลยช่วยกันพลักประตูพอพลักได้2-3ที่ก็เหมื่ีอนกับโดนทีบจนล้มระเนระนาดไปหมดหลังจากนั้นทุกอย่างก็เงียบสงบพวกผู้ชายก็เข้ามาด้วยควา่มเป็นห่วงพวกเราพอตั้งสติได้ก็เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นพวกเรากลัวกันมากเลยมานอนรวมกันรุ่งเช้าพ่อของเพื่อนเลยพาไปที่บ้านโต๊ะซึ้งเป็นผู้เฒ่าของอิสรามพอเราเข้าไปท่านก็บอกว่าเจอของดีละซิไอ้ฉันก็คิดว่าดีกะผีอะไรพอถามว่าอะไรท่านก็บอกว่าเขามาขอบใจเขาบอกว่ากล้วยบวชชีอีหนูนีอร่อยดีกูเลยมาชอบใจมันขณะนั้นโต๊ะก็เสียงเปลียนไปดิฉันกลัวมากตั้งแต่เกิดมาไมเคยพบเห็นเลยบอกไปว่ารู้แล้วจ๊ะจะทำให้อีกนะแต่ขออย่างเดียวอย่ามาอีกเลยนะจ๊ะร่างทรงนั้นหัวเราะดังน่ากลัวแล้วก็บอกว่าเออตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลยจนพวกเราจบงาน