ใครเคยมีปัญหากับพี่น้อฃของตัวเองบ้าง? แล้วเคยรู้สึกไม่ชอบพี่น้องตัวเองไหม? ทำยังไงไม่ให้คิดมาก?

ครอบครัวเรามี 3 คนนะคะหญิง 3    พ่อไปมีแฟนใหม่ไม่ได้ทิ้งนะคะแค่ไม่ดูแลเราเลยได้อยู่กับแม่ ส่วนลูกคนที่ 2 ไปอยู่กับอา เราเป็นลูกคนที่ 3 ส่วนมากเรามักจะมีปํญหากับกับพี่ผู้หญิง คนที่ 1 นะนางเป็นคนที่ไม่ฟังคนอื่นพูดเลย ชอบเที่ยว ไม่ค่อยช่วยงานที่บ้านมักโยนมาให้เราทำตลอด ตอนเด็กนางอยู่ ม.2-3 ได้มั้งส่วนเราอยู่ ป.4 ชอบพาเราไปซื้อของ แล้วก็ทิ้งไว้หน้าร้านเกมส์เพื่อที่ตัวเองจะได้ไปข้างนอกแล้วก็ค่อยกลับมารับ    ไม่รู้ว่าจำได้ไงแต่รู้สึกมาถึงทุกวันนี้ พอเราโตขึ้นเริ่มรู้เรื่องแหละงานบ้านทุกอย่างก็จะโยนมาที่เราเพราะไม่มีใครทำเราเคยทะเลาะกับนางนะ บอกว่าทำไม่ช่วยทำงานเลยแต่เราแพ้ตลอด เพราะนางกระโดดถีบหลังเรา ซึ่งหลายครั้งมากที่โดนพี่ตัวเองทำร้าย ตอนเด็กมันไม่กล้าฟ้องอ่ะเพราะกลัว แล้วก็จำมาถึงตอนนี้  รู้ไหมว่าอะไรเกินหลังจากที่เราโตขึ้นประมาณ ม.1-3ได้อะ ตอนนั้นนางเรียนจบแค่ ม.3 เพราะท้อง แล้วเด็กคนนั้นก็เกิดมาเป็นหน้าที่เราอีกที่ต้องดูแล เพราะนางชอบหนีไปหา ผช.สุดท้ายก็กลับมาเพราะ ผช. ไม่รับเป็นพ่อเด็ก อันนี้คือยังไม่เข็ดนะ  ระหว่างทาง ผช. ไม่รับเป็นพ่อ ก็เที่ยวไม่ดูแลลูกแล้วก็กลับมาบ้าน สุดท้ายท้องกับ ผช. คนใหม่อันนี้นางคิดได้แล้วก็คงจะหยุดแค่คนนี้แหละ สรุปมีลูก 2 คนชีวิตนางเริ่มคิดได้นะ ไม่ค่อยเที่ยว ทำงานแต่เรื่องความรับผิดชอบ ดูแลลูก อันนี้คือไม่ผ่านอะชอบทิ้งให้แม่ดูตลอด  แล้วเรื่องไม่ฟังคนอื่นก็ไม่ผ่านอีก รู้ไหมสิ่งสุดท้ายอะไรที่มันเกิดขึ้นกับเราคือเราไม่เคยมีช่วงเวลาในชีวิตวัยเด็กเลยเว้ย ต้องแอบมานั่งร้องไห้ตลอด ต้องดูแลลูกของพี่ตัวเอง ช่วยแม่ทำงานไม่ช่วยมันก็สงสาร ซึ่งมันรู้สึกทรมานหัวใจจนถึงทุกวันนี้พอเรากับมาที่บ้าน  ปัจจุบันตอนนี้เราโตแล้วนะเรียนมหาลัยอยู่หอ แต่พอกลับบ้านช่วงปิดเทอม ทุกสิ่งทุกอย่างก็เหมือนเดิม ทำไมเราถึงไม่เคยมีช่วงเวลาดีๆของชีวิตบ้าง มันอดคิดไม่ได้ ว่าทำไมมันต้องเป็นเราตลอดเลยคนที่รับความรู้สึกของคนอื่น  ทำไมตัวเองไม่เป็นคนเลวบางว่ะคนอื่นจะได้เห็นใจ คงเป็นเพราะเราไม่เข้าใจคนอื่นมากพอแหละ แต่ก็คืออยากจะรีบทำงานแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น ทุกวันนี้ใช้ชีวิตโดยการสะกดจิตตัวเองให้สู้ๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเดี๋ยวก็โตแล้วอดทนอีกนิดนะยังมีคนอื่นที่เราบากกว่าเราอีก