เราเพิ่งบินกลับจากแคนาดา 
ผ่านการกักตัวปลอดภัย 

เรากลับมาได้เพียง1เดือน
คุณพ่อเราปวดท้องไปตรวจโรงพยาบาล เจอต่อมน้ำเหลืองโต อาจเป็นมะเร็งน้ำเหลืองในช่องท้อง
ที่ตรวจเช็คยาก..

เราเครียดจนไม่รู้จะทำอย่างไร..
ในเวลาต่อมา ที่บ้านเราก็ไปตรวจโควิท
มันเริ่มมาจากพี่เลี้ยงเราติดจากลูกเขาที่กลับต่างจังหวัด

แล้วพี่เลี้ยงเราก็ติดตาม
แล้วก็แพร่มายังแม่เรา...

ทั้งคู่ก่อนหน้าไม่มีอาการป่วย แม่เราแค่ไอแห้ง ไม่เป็นไข้หรือหนาวสั่น ท้องเสีย ไม่เหนื่อย ไม่มีปัญหาอะไร

แต่ก็ถือว่าไปตรวจเจอช้ามากๆ 2อาทิตย์กว่าๆ
ทำให้พี่เลี้ยงเราเชื้อลงปอดสองข้าง...

ส่วนแม่เราตอนนี้ถูกกักที่hospitel มีเงาฝ้าที่ปอดซ้าย หมอเลยให้ทานยาต้านก่อนยังไม่ต้องไปโรงพยาบาล 

ผลตรวจเรา และพ่อเราออกมาไม่ติดโควิท จึงกักตัวอยู่แต่กับบ้านแยกอยู่ตอนนี้.
เราเครียดจนจะเป็นบ้า 

มันเป็นช่วงที่แย่ที่สุดของชีวิตเราจนอยากตาย
เราไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ร้องไห้ และร้องไห้ 
เหมือนทุกอย่างมาเกิดขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ทันตั้งรับตัว

แล้วเรายังต้องทำงานต่อไปและดูแลบ้าน น้อง... และพ่อที่เพิ่งไปรับกลับจาก รพ.
ทุกอย่างมันยากมากๆ

เรากลัวมะเร็งพ่อเรา
เรากลัวโควิทที่ปอดของแม่เรา
และพี่เลี้ยงที่เข้าโรงพยาบาล ระดับเหลืองในตอนนี้

ขอคำแนะนำได้ไหมคะ 
และอยากถามว่า ถ้าแม่เราเป็นแค่คอเรสเตอรอล ค่าน้ำตาลนิดหน่อยแต่ยังไม่ถือเป็นเบาหวาน
ยังไม่มีอาการหอบ  มีแต่ไอแห้งไม่หยุด แล้วยังไม่เหนื่อย แต่มีฝ้าที่ปอด และอายุ58 แม่เราจะได้กลับบ้านไหมคะ?

แล้วพี่เลี้ยงเราที่อายุ 62 ลงปอดสองข้าง ไม่มีโรคประจำตัว หรือไอ ไม่มีไข้  แต่เหนื่อยนิดหน่อยไม่มาก
จะได้กลับบ้านไหมคะ? 

เราไม่อยากโทรไปรบกวนแพทย์มาก.. จึงได้แต่รอและรอ..และภาวนา 
ขอให้ชีวิตเราอย่ามีเรื่องเลวร้ายไปมากกว่านี้

ขอคำตอบและกำลังใจด้วยนะคะ