สวัสดีครับ...
ในที่สุด สัปดาห์สุดท้าย สำหรับเกมถุงมือ ซีซั่นสุดท้าย ภายใต้การดำเนินงานของผม ก็มาถึง...และจะไม่มีอีกต่อไป
หลังจากได้รวบรวมคะแนนในเกม ที่ผ่านมา ของซีซั่นนี้ ก็ปรากฏรายชื่อ ผู้ที่เข้ามาในเกม รวมทั้ง เจ้าของผลงาน (เจ้าของถุงมือ) ดังนี้
ทุกท่านที่ปรากฏชื่อในตารางคะแนนข้างบนนี้
ไม่ว่าท่านจะเป็นเจ้าของถุงมือ...ส่งผลงานมาให้กรรมการกี่ครั้งก็ตาม หรือท่านเป็นผู้ร่วมตอบกระทู้ มากน้อยเท่าไรก็ตาม
ก็นับว่า ท่านได้มีส่วน ช่วยประคับประคอง ให้เกมถุงมือซีซั่นสุดท้ายนี้ ดำเนินมาได้
ขอขอบคุณทุกๆ ท่าน เป็นอย่างสูง ครับ
เอาละ...มาเริ่มถุงมือแรกกันครับ
เรื่องแรกนี้ เป็นแนวสยองขวัญ อีกครั้ง
เมื่อชายหนุ่มคนหนึ่งจำเป็นต้องหาห้องพักเพื่อทำงานให้เสร็จ เขาหาที่พักไม่ได้ จนกระทั่งมาเจอโรงแรมแห่งหนึ่ง เมื่อขอห้องพัก ทางโรงแรมบอกห้องเต็มหมดไม่มีห้องว่าง แต่เขาก็ขอร้องวิงวอนขยั้นขยอ ในที่สุดทางโรงแรมให้ห้องๆ หนึ่งแก่เขาจนได้
ว่ากันว่าถ้าเราไปขอห้องพักที่โรงแรมไหนแล้วเขาบอกว่า เต็ม ไม่ว่าง ไม่ควร "ตื๊อ" ร้องขอ เอาจนได้!
เพราะว่า ร้อยทั้งร้อย ห้องที่ได้ จะเป็น "ห้องพิเศษ" ไม่ธรรมดา แน่นอน!
"ขอห้องว่างห้องนึงครับ เอาชั้นล่าง ถ้ามี"
สมชาย พูดกับพนักงานรีเซ็พชั่นหน้าเคาเตอร์ของโรงแรมระดับสี่ดาวแห่งหนึ่ง
"ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า ตอนนี้ห้องเต็มหมดค่ะ" พนักงานสาวตอบ
"ไม่มีเหลือซักห้องเลยหรือครับ ผมหาที่พักไม่ได้จริงๆ จำเป็นต้องทำงานในคืนนี้ด้วย ช่วยหน่อยได้มั้ยครับ"
"เต็มหมดจริงๆค่ะคุณลูกค้า ขออภัยจริงๆค่ะ ช่วงนี้ไฮซีซั่น คนจองห้องล่วงหน้าเต็มตั้งแต่เดือนที่แล้ว"
"โธ่ ช่วยผมหน่อยเถอะครับ เอาห้องแบบไหนก็ได้ ห้องเก่าหรือห้องที่ไม่ค่อยได้ใช้ก็ได้ นะครับขอร้อง"
สมชาย อ้อนวอน ดูสีหน้าและแววตา น่าสงสาร
พนักงานมองหน้ากันสองสามคน ในที่สุด คนหนึ่งตัดสินใจ บอกกับคนที่สมชายพูดด้วย
"เอาห้องนั้นละกัน"
..........................
013 คือห้องที่สมชายได้
เป็นห้องกลางเก่ากลางใหม่ ดูเผินๆ ก็เหมือนห้องที่ยังใหม่
สมชายวางกระเป๋าใบใหญ่ไว้กับพื้น แล้วถอดเสื้อผ้า เข้าห้องน้ำ
เหนื่อย ตัวก็เหนียวหนับ ต้องอาบน้ำให้สดชื่นเสียหน่อย
เปิดก๊อกน้ำร้อนน้ำเย็น ผสมให้อุ่นพอดีกับที่ต้องการ แล้วลงไปนอนแช่ในอ่าง
น้ำอุ่น สบาย กำลังเคลิ้มๆ จะหลับ
จู่ๆ อุณหภูมิของน้ำ ก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น ร้อนขึ้นๆ จนถึงขั้น ลวก
"เฮ้ยย.."
สมชายทะลึ่งพรวดลุกขึ้น ยื่นมือปิดก๊อกน้ำร้อน
อุณหภูมิของน้ำลดลง ค่อยยังชั่วหน่อย สงสัย ก๊อกน้ำร้อนคงไม่ค่อยดี
รีบถูสบู่ สระผม ให้เสร็จๆ ไปดีกว่า ยังต้องทำงานอีกมากในคืนนี้
การถูสบู่ อย่างหนึ่งที่ยาก คือถูหลังตัวเอง
เพราะมือเอื้อมไม่ทั่วถึง เว้นเสียแต่ มีไม้ถูหลัง ติดฟองน้ำ
แต่ทางโรงแรมก็ไม่ได้จัดหาไว้ให้ ดังนั้นสมชายจึงต้องใช้มือเท่านั้น
ถูไปตามมีตามเกิด เอาเท่าที่จะเอื้อมมือไปถึงได้
หยุดชะงักอย่างปัจจุบันทันด่วน เมื่อรู้สึกมีอีกมือหนึ่ง ช่วยถูกลางหลัง
"เฮ้ยย"
เขาร้องอีกครั้ง หันไปรอบตัว...ไม่มีใคร
หรือว่าเราคิดไปเอง... สมชายนึก
ล้างสบู่เสร็จเรียบร้อย ต่อไป สระผม
แชมพูที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้ กลิ่นหอมดี ใช้ได้
สมชายเทแชมพูลงบนฝ่ามือ ปริมาณพอเหมาะ แล้วเริ่มละเลงไปทั่วเส้นผมบนกระหม่อม สระ ขยี้
กำลังสระและขยี้ไปมาบริเวณด้านหลังศีรษะลงไปถึงท้ายทอย สมชายหยุดชะงักอีกครั้ง
และอีกครั้ง...ที่รู้สึก มีอีกหนึ่งมือ ช่วยเกากลางกระหม่อม
ครากกก....
"เฮ้ยๆๆ"
สมชายกระโดดโหยงเลยทีนี้ แหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบน
ไม่มีอะไรนี่หว่า
คงเป็นมือเราเองแหละ กำลังเพลินๆ เลยน่าจะลืมตัว
เขาหาเหตุผลให้ตัวเอง
ล้างศีรษะเสร็จเรียบร้อย แปรงฟันอย่างรวดเร็วแล้วรีบคว้าผ้าขนหนูนุ่ง ออกจากห้องน้ำ
เช็ดเนื้อเช็ดตัว ใส่ชุดนอน เปิดกระเป๋าดึงโน้ตบุ๊คออกมาเพื่อเริ่มทำงานที่ค้างคาให้เสร็จ
กำลังพิมพ์งานอย่างใจจดใจจ่อ เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น
กริ๊งงง ๆ ๆ ๆ
เขาลุกขึ้น ยกหู รับสาย จึงรู้ว่าทางฟร้อนท์โทรมา เป็นเสียงผู้ชาย
"พี่ครับ ไม่ทราบ จะรับประทานน้องผู้หญิง ซักคนมั้ยครับ"
ฮ้า...มีเสนอบริการแบบนี้ด้วยเหรอ
"มีด้วยเหรอครับ ก็ได้ จัดมา แจ่มๆ แต่แพงมากไม่เอานะ"
"อ๋อไม่แพงหรอกครับพี่ และราคาตกลงกับน้อง คุยกันได้ครับ"
"โอเค"
"อีกสักครู่ น้องจะมาหาที่หน้าห้องนะครับ"
แล้วนายนั่นก็วางหูไป
เออดีว่ะ จะได้มีเพื่อน คลายเครียดอีกต่างหาก
ห้านาทีต่อมา สมชายก็ได้เปิดประตู รับสาวสวยหมวยอึ๋มนางหนึ่งเข้ามาในห้อง
สเป็คโดนใจ
"น้องชื่ออะไรจ๊ะ"
"หนูชื่อเจนค่ะ แล้วพี่ล่ะคะ"
"ชื่อสมชายครับ"
แนะนำตัวกันแล้วก็พูดคุยกันเรื่อยเปื่อยเล็กน้อย ลงท้ายชวนกันดื่มเบียร์ซึ่งมีอยู่ในตู้เย็น จบด้วยกิจกรรมอย่างว่า
พอเสร็จกิจ นอนคุยกันต่อบนเตียงเพลินๆ
มีเสียงเคาะประตู และตามมาด้วยเสียงทุบอย่างแรงและเสียงดุๆ ของชายคนหนึ่งจากหน้าห้อง
ก๊อก ๆ ๆ ... โครม ๆ ๆ
"เปิดประตู เปิดประตูโว้ย"
หญิงสาวรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวม สมชายก็เช่นกัน สวมกางเกงชุดนอนแล้วรีบเดินไปส่องดูตาแมว
"มองหาพ่อ ม. เรอะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้"
เจอทั้งชายหน้าตาดุ และด่าพ่อ ทุบประตูซ้ำๆ อีก สมชายก็โมโห เปิดประตูและโต้ตอบ
"มีอะไรก็พูดจากันดีๆ ก็ได้พี่ชาย ทำไมต้องด่าพ่อล่อแม่กันด้วย"
"ไม่ต้องพูดมาก" ชายคนนั้นตะคอกแล้วผลักเขาหงายหลังล้มกลิ้งกลับเข้ามาในห้องด้วยพลกำลังแรงเหลือเชื่อ
"พี่ก้อง อย่าทำอะไรเขานะ และไปซะ อย่ามายุ่งกับพวกเรา" หญิงสาวร้องห้ามและรีบมายืนขวางหน้า
"อ้อ ปกป้องชายชู้อย่างนั้นเหรอ อีเวร ดีละงั้น ตายเสียทั้งคู่เถอะ"
พูดขาดคำ ชายผู้นั้นชักปืนซึ่งเหน็บไว้ที่เอว เล็งมาที่หญิงสาว
เปรี้ยง !
กระสุนเจาะกลางหน้าผาก สาวชื่อเจนล้มหงายผลึ่งตายทันที
"ไอ้ แกทำอะไรลงไป" สมชายตะโกนด่า
"ม.อีกคน ไอ้ลูกหมา" ชายคนนั้นด่าตอบและเล็งปืนมายังเขา ยิงอีกนัด
เปรี้ยง!
"โอ๊ยย"
สมชายผงะ เซแซ่ดๆ ล้มลง มีความรู้สึกว่าเจ็บปวด รู้สึกว่าลูกกระสุนทะลุผ่านร่างของตัวเอง ได้ยินเสียง วิ๊ง เต็มสองรูหู
แต่เขายังไม่ตาย และเมื่อมองไปที่ชายคนนั้น สมชายต้องตะลึงตัวชา
ชายคนนั้น ซึ่งคงจะเป็นสามีหรือแฟนของเจนอมปากกระบอกปืนแล้วลั่นไกครั้งที่สาม
เปรี้ยง!
กระสุนทะลุออกทางกระหม่อม เลือดและสมองกระฉูด ล้มตึง
สมชายใจเต้นรัว มือคลำดูบริเวณหน้าอกของตัวเอง และคลำไปทั่ว
ไม่มีบาดแผลใดๆ ?
เขาไม่ได้ถูกยิง
"เฮ้ยย อะไรกันวะ" เขาโวยวายขณะนั่งกับพื้น รีบลุกขึ้นคว้าโน้ตบุ๊คใส่กระเป๋าแล้วหิ้วกระเป๋ากระโดดข้ามศพออกจากห้อง
กำลังตั้งท่าเตรียมวิ่ง ต้องชะงักกึก ได้ยินเสียงใสๆ เย็นๆ มาจากข้างหลัง
"จะรีบไปไหนพี่ชาย มานอนกับหนูอีกซักยกสิคะ.."
และเสียงผู้ชายตามมา
"ยินดีให้บริการ ฮ่ะ ๆ ๆ"
เท่านั้นแหละ สมชายโกยอ้าว ร้องเอะอะโวยวายไม่เป็นภาษาคนออกจากโรงแรมไปทันที โดยมีเสียงหัวเราะของสองวิญญาณตามหลัง
/// จบ ///
💀🤡🤷ถุงมือเรื่องสั้น สมัยสุดท้าย วีคสุดท้ายถึงคราวสั่งลา เรื่องที่ 10 "131 ห้องพิเศษ" - ถุงมือ เบอร์อาถรรพณ์🤷🤡💀
ในที่สุด สัปดาห์สุดท้าย สำหรับเกมถุงมือ ซีซั่นสุดท้าย ภายใต้การดำเนินงานของผม ก็มาถึง...และจะไม่มีอีกต่อไป
หลังจากได้รวบรวมคะแนนในเกม ที่ผ่านมา ของซีซั่นนี้ ก็ปรากฏรายชื่อ ผู้ที่เข้ามาในเกม รวมทั้ง เจ้าของผลงาน (เจ้าของถุงมือ) ดังนี้
ทุกท่านที่ปรากฏชื่อในตารางคะแนนข้างบนนี้
ไม่ว่าท่านจะเป็นเจ้าของถุงมือ...ส่งผลงานมาให้กรรมการกี่ครั้งก็ตาม หรือท่านเป็นผู้ร่วมตอบกระทู้ มากน้อยเท่าไรก็ตาม
ก็นับว่า ท่านได้มีส่วน ช่วยประคับประคอง ให้เกมถุงมือซีซั่นสุดท้ายนี้ ดำเนินมาได้
ขอขอบคุณทุกๆ ท่าน เป็นอย่างสูง ครับ
เอาละ...มาเริ่มถุงมือแรกกันครับ
เรื่องแรกนี้ เป็นแนวสยองขวัญ อีกครั้ง
เมื่อชายหนุ่มคนหนึ่งจำเป็นต้องหาห้องพักเพื่อทำงานให้เสร็จ เขาหาที่พักไม่ได้ จนกระทั่งมาเจอโรงแรมแห่งหนึ่ง เมื่อขอห้องพัก ทางโรงแรมบอกห้องเต็มหมดไม่มีห้องว่าง แต่เขาก็ขอร้องวิงวอนขยั้นขยอ ในที่สุดทางโรงแรมให้ห้องๆ หนึ่งแก่เขาจนได้
ว่ากันว่าถ้าเราไปขอห้องพักที่โรงแรมไหนแล้วเขาบอกว่า เต็ม ไม่ว่าง ไม่ควร "ตื๊อ" ร้องขอ เอาจนได้!
เพราะว่า ร้อยทั้งร้อย ห้องที่ได้ จะเป็น "ห้องพิเศษ" ไม่ธรรมดา แน่นอน!
สมชาย พูดกับพนักงานรีเซ็พชั่นหน้าเคาเตอร์ของโรงแรมระดับสี่ดาวแห่งหนึ่ง
"ขอโทษด้วยค่ะคุณลูกค้า ตอนนี้ห้องเต็มหมดค่ะ" พนักงานสาวตอบ
"ไม่มีเหลือซักห้องเลยหรือครับ ผมหาที่พักไม่ได้จริงๆ จำเป็นต้องทำงานในคืนนี้ด้วย ช่วยหน่อยได้มั้ยครับ"
"เต็มหมดจริงๆค่ะคุณลูกค้า ขออภัยจริงๆค่ะ ช่วงนี้ไฮซีซั่น คนจองห้องล่วงหน้าเต็มตั้งแต่เดือนที่แล้ว"
"โธ่ ช่วยผมหน่อยเถอะครับ เอาห้องแบบไหนก็ได้ ห้องเก่าหรือห้องที่ไม่ค่อยได้ใช้ก็ได้ นะครับขอร้อง"
สมชาย อ้อนวอน ดูสีหน้าและแววตา น่าสงสาร
พนักงานมองหน้ากันสองสามคน ในที่สุด คนหนึ่งตัดสินใจ บอกกับคนที่สมชายพูดด้วย
"เอาห้องนั้นละกัน"
..........................
013 คือห้องที่สมชายได้
เป็นห้องกลางเก่ากลางใหม่ ดูเผินๆ ก็เหมือนห้องที่ยังใหม่
สมชายวางกระเป๋าใบใหญ่ไว้กับพื้น แล้วถอดเสื้อผ้า เข้าห้องน้ำ
เหนื่อย ตัวก็เหนียวหนับ ต้องอาบน้ำให้สดชื่นเสียหน่อย
เปิดก๊อกน้ำร้อนน้ำเย็น ผสมให้อุ่นพอดีกับที่ต้องการ แล้วลงไปนอนแช่ในอ่าง
น้ำอุ่น สบาย กำลังเคลิ้มๆ จะหลับ
จู่ๆ อุณหภูมิของน้ำ ก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้น ร้อนขึ้นๆ จนถึงขั้น ลวก
"เฮ้ยย.."
สมชายทะลึ่งพรวดลุกขึ้น ยื่นมือปิดก๊อกน้ำร้อน
อุณหภูมิของน้ำลดลง ค่อยยังชั่วหน่อย สงสัย ก๊อกน้ำร้อนคงไม่ค่อยดี
รีบถูสบู่ สระผม ให้เสร็จๆ ไปดีกว่า ยังต้องทำงานอีกมากในคืนนี้
การถูสบู่ อย่างหนึ่งที่ยาก คือถูหลังตัวเอง
เพราะมือเอื้อมไม่ทั่วถึง เว้นเสียแต่ มีไม้ถูหลัง ติดฟองน้ำ
แต่ทางโรงแรมก็ไม่ได้จัดหาไว้ให้ ดังนั้นสมชายจึงต้องใช้มือเท่านั้น
ถูไปตามมีตามเกิด เอาเท่าที่จะเอื้อมมือไปถึงได้
หยุดชะงักอย่างปัจจุบันทันด่วน เมื่อรู้สึกมีอีกมือหนึ่ง ช่วยถูกลางหลัง
"เฮ้ยย"
เขาร้องอีกครั้ง หันไปรอบตัว...ไม่มีใคร
หรือว่าเราคิดไปเอง... สมชายนึก
ล้างสบู่เสร็จเรียบร้อย ต่อไป สระผม
แชมพูที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้ กลิ่นหอมดี ใช้ได้
สมชายเทแชมพูลงบนฝ่ามือ ปริมาณพอเหมาะ แล้วเริ่มละเลงไปทั่วเส้นผมบนกระหม่อม สระ ขยี้
กำลังสระและขยี้ไปมาบริเวณด้านหลังศีรษะลงไปถึงท้ายทอย สมชายหยุดชะงักอีกครั้ง
และอีกครั้ง...ที่รู้สึก มีอีกหนึ่งมือ ช่วยเกากลางกระหม่อม
ครากกก....
"เฮ้ยๆๆ"
สมชายกระโดดโหยงเลยทีนี้ แหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบน
ไม่มีอะไรนี่หว่า
คงเป็นมือเราเองแหละ กำลังเพลินๆ เลยน่าจะลืมตัว
เขาหาเหตุผลให้ตัวเอง
ล้างศีรษะเสร็จเรียบร้อย แปรงฟันอย่างรวดเร็วแล้วรีบคว้าผ้าขนหนูนุ่ง ออกจากห้องน้ำ
เช็ดเนื้อเช็ดตัว ใส่ชุดนอน เปิดกระเป๋าดึงโน้ตบุ๊คออกมาเพื่อเริ่มทำงานที่ค้างคาให้เสร็จ
กำลังพิมพ์งานอย่างใจจดใจจ่อ เสียงโทรศัพท์ในห้องดังขึ้น
กริ๊งงง ๆ ๆ ๆ
เขาลุกขึ้น ยกหู รับสาย จึงรู้ว่าทางฟร้อนท์โทรมา เป็นเสียงผู้ชาย
"พี่ครับ ไม่ทราบ จะรับประทานน้องผู้หญิง ซักคนมั้ยครับ"
ฮ้า...มีเสนอบริการแบบนี้ด้วยเหรอ
"มีด้วยเหรอครับ ก็ได้ จัดมา แจ่มๆ แต่แพงมากไม่เอานะ"
"อ๋อไม่แพงหรอกครับพี่ และราคาตกลงกับน้อง คุยกันได้ครับ"
"โอเค"
"อีกสักครู่ น้องจะมาหาที่หน้าห้องนะครับ"
แล้วนายนั่นก็วางหูไป
เออดีว่ะ จะได้มีเพื่อน คลายเครียดอีกต่างหาก
ห้านาทีต่อมา สมชายก็ได้เปิดประตู รับสาวสวยหมวยอึ๋มนางหนึ่งเข้ามาในห้อง
สเป็คโดนใจ
"น้องชื่ออะไรจ๊ะ"
"หนูชื่อเจนค่ะ แล้วพี่ล่ะคะ"
"ชื่อสมชายครับ"
แนะนำตัวกันแล้วก็พูดคุยกันเรื่อยเปื่อยเล็กน้อย ลงท้ายชวนกันดื่มเบียร์ซึ่งมีอยู่ในตู้เย็น จบด้วยกิจกรรมอย่างว่า
พอเสร็จกิจ นอนคุยกันต่อบนเตียงเพลินๆ
มีเสียงเคาะประตู และตามมาด้วยเสียงทุบอย่างแรงและเสียงดุๆ ของชายคนหนึ่งจากหน้าห้อง
ก๊อก ๆ ๆ ... โครม ๆ ๆ
"เปิดประตู เปิดประตูโว้ย"
หญิงสาวรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวม สมชายก็เช่นกัน สวมกางเกงชุดนอนแล้วรีบเดินไปส่องดูตาแมว
"มองหาพ่อ ม. เรอะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้"
เจอทั้งชายหน้าตาดุ และด่าพ่อ ทุบประตูซ้ำๆ อีก สมชายก็โมโห เปิดประตูและโต้ตอบ
"มีอะไรก็พูดจากันดีๆ ก็ได้พี่ชาย ทำไมต้องด่าพ่อล่อแม่กันด้วย"
"ไม่ต้องพูดมาก" ชายคนนั้นตะคอกแล้วผลักเขาหงายหลังล้มกลิ้งกลับเข้ามาในห้องด้วยพลกำลังแรงเหลือเชื่อ
"พี่ก้อง อย่าทำอะไรเขานะ และไปซะ อย่ามายุ่งกับพวกเรา" หญิงสาวร้องห้ามและรีบมายืนขวางหน้า
"อ้อ ปกป้องชายชู้อย่างนั้นเหรอ อีเวร ดีละงั้น ตายเสียทั้งคู่เถอะ"
พูดขาดคำ ชายผู้นั้นชักปืนซึ่งเหน็บไว้ที่เอว เล็งมาที่หญิงสาว
เปรี้ยง !
กระสุนเจาะกลางหน้าผาก สาวชื่อเจนล้มหงายผลึ่งตายทันที
"ไอ้ แกทำอะไรลงไป" สมชายตะโกนด่า
"ม.อีกคน ไอ้ลูกหมา" ชายคนนั้นด่าตอบและเล็งปืนมายังเขา ยิงอีกนัด
เปรี้ยง!
"โอ๊ยย"
สมชายผงะ เซแซ่ดๆ ล้มลง มีความรู้สึกว่าเจ็บปวด รู้สึกว่าลูกกระสุนทะลุผ่านร่างของตัวเอง ได้ยินเสียง วิ๊ง เต็มสองรูหู
แต่เขายังไม่ตาย และเมื่อมองไปที่ชายคนนั้น สมชายต้องตะลึงตัวชา
ชายคนนั้น ซึ่งคงจะเป็นสามีหรือแฟนของเจนอมปากกระบอกปืนแล้วลั่นไกครั้งที่สาม
เปรี้ยง!
กระสุนทะลุออกทางกระหม่อม เลือดและสมองกระฉูด ล้มตึง
สมชายใจเต้นรัว มือคลำดูบริเวณหน้าอกของตัวเอง และคลำไปทั่ว
ไม่มีบาดแผลใดๆ ?
เขาไม่ได้ถูกยิง
"เฮ้ยย อะไรกันวะ" เขาโวยวายขณะนั่งกับพื้น รีบลุกขึ้นคว้าโน้ตบุ๊คใส่กระเป๋าแล้วหิ้วกระเป๋ากระโดดข้ามศพออกจากห้อง
กำลังตั้งท่าเตรียมวิ่ง ต้องชะงักกึก ได้ยินเสียงใสๆ เย็นๆ มาจากข้างหลัง
"จะรีบไปไหนพี่ชาย มานอนกับหนูอีกซักยกสิคะ.."
และเสียงผู้ชายตามมา
"ยินดีให้บริการ ฮ่ะ ๆ ๆ"
เท่านั้นแหละ สมชายโกยอ้าว ร้องเอะอะโวยวายไม่เป็นภาษาคนออกจากโรงแรมไปทันที โดยมีเสียงหัวเราะของสองวิญญาณตามหลัง