ขอพื้นที่นิดนึงได้ไหมคะทุกท่านนนน📣📣
รบกวนผู้ใจดีช่วยเป็นไลฟ์โค้ชให้หน่อยได้ไหมคะ😆
เรื่องมีอยู่ว่า
" เพื่อนกลุ่มเก่าสมัยเรียนจะแยกเป็นสองประเภทคือ คนน่าเบื่อน่ารำคาญ กับคนไม่สนใจความรู้สึกใครเลย ซึ่งเราเป็นคนตรงกลาง เวลาอีกคนรำคาญนินทาอีกคนเราก็จะคอยทรีทเพื่อนอีกคนเพราะไม่อยากให้น้อยใจไม่อยากให้เหงา และแน่นอนว่าเวลาไปไหนมาไหนเพื่อนกลุ่มไม่สนใจไรก็จะให้เราเป็นคนชวนเพื่อนน่าเบื่อ พอถึงวันที่เราแยกย้ายกันไปโต เรายังคงคิดถึงเพื่อนเสมอ แต่หลายๆครั้ง พวกเขานัดเจอกัน อยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกันไม่มีเรา และไม่มีแม้คำชวนหรือคำถามใดๆ ทั้งที่เราก็อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาเลย เราน้อยใจแต่ไม่พูดอะไรค่ะ เคยแอบถามแอบนอยด์ใส่ เขาก็เหมือนไม่รู้อิโหน่อิเหน่5555 เรามีเพื่อนน้อยและจะแคร์เพื่อนทุกคนมาก ตอนนี้เราโตขึ้นจนลืมเรื่องพวกนี้ไปเลย "
เราอยากถามทุกคนว่ามีความรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้คะ ทั้งวัยมัธยมที่ยังอยู่กับเพื่อน หรือวัยผู้ใหญ่ ไม่ต้องเข้าข้างเราหรือไม่ต้องเข้าข้างใครก็ได้ค่ะ หรือจะสวมบทในมุมของเพื่อนเราก็ได้ เราอยากเปิดใจ
มีเพื่อนแบบนี้ต้องทำยังไงดี??
รบกวนผู้ใจดีช่วยเป็นไลฟ์โค้ชให้หน่อยได้ไหมคะ😆
เรื่องมีอยู่ว่า
" เพื่อนกลุ่มเก่าสมัยเรียนจะแยกเป็นสองประเภทคือ คนน่าเบื่อน่ารำคาญ กับคนไม่สนใจความรู้สึกใครเลย ซึ่งเราเป็นคนตรงกลาง เวลาอีกคนรำคาญนินทาอีกคนเราก็จะคอยทรีทเพื่อนอีกคนเพราะไม่อยากให้น้อยใจไม่อยากให้เหงา และแน่นอนว่าเวลาไปไหนมาไหนเพื่อนกลุ่มไม่สนใจไรก็จะให้เราเป็นคนชวนเพื่อนน่าเบื่อ พอถึงวันที่เราแยกย้ายกันไปโต เรายังคงคิดถึงเพื่อนเสมอ แต่หลายๆครั้ง พวกเขานัดเจอกัน อยู่ด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกันไม่มีเรา และไม่มีแม้คำชวนหรือคำถามใดๆ ทั้งที่เราก็อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาเลย เราน้อยใจแต่ไม่พูดอะไรค่ะ เคยแอบถามแอบนอยด์ใส่ เขาก็เหมือนไม่รู้อิโหน่อิเหน่5555 เรามีเพื่อนน้อยและจะแคร์เพื่อนทุกคนมาก ตอนนี้เราโตขึ้นจนลืมเรื่องพวกนี้ไปเลย "
เราอยากถามทุกคนว่ามีความรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้คะ ทั้งวัยมัธยมที่ยังอยู่กับเพื่อน หรือวัยผู้ใหญ่ ไม่ต้องเข้าข้างเราหรือไม่ต้องเข้าข้างใครก็ได้ค่ะ หรือจะสวมบทในมุมของเพื่อนเราก็ได้ เราอยากเปิดใจ