เรื่องของเรื่องคือมีผชที่เราคุยด้วยและเราชอบเค้ามาก เรากับเค้าคุยกันมานานแล้วก็พอวันนึงก็เลิกคุยกัน แล้วก็กลับมาอีกแล้วยิ่งผ่านไปคือเรางี่เง่ากับเค้ามากแหละจนทำให้เราเลิกคุยกัน แล้ววันนึงเพื่อนของเราก็พาผชของมันมาให้เรารู้จักแล้วเราก็ได้คุยกับเค้าสักพักหยอดกันไปกันมาแล้วก็ตกลงคบกันแต่เราไม่ได้รู้สึกรักอะไรเค้า แต่เค้าดีกับเรามากๆเป็นแฟนที่ดีมากที่ตัดสินใจคบเพราะคิดว่าคบๆไปเดี๋ยวก็รักกันซึ่งมันทำให้เราอึดอัดเพราะไม่สามารถบอกรักเค้าได้เต็มปาก แต่เราก็ยังไม่ได้บอกเลิกเค้าเพราะกลัวตัวเองเสียใจมั้งกลัวตัดสินใจผิดที่เลิกกับเค้า ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิดมาก แต่ความเห็นแก่ตัวของเราเอง จนวันนึงผชคนที่เราชอบมากกลับมาอีกครั้งมันทำให้หวั่นไหวแล้วก็อยากกลับไปคุยเหมือนเดิม เราควรทำยังไงดีกับความรู้สึกนี้ควรบอกเลิกแฟน หรือ คบต่อ แต่เพื้อนบอกให้เลิกเพราะสงสารแฟนที่เราทำให้เค้าดูโง่ ซึ่งเราก็จัดสินใจจะบอกเลิกเพราะอยากให้เค้าเจอคนที่ดีกว่าเรา ไม่ควรรั้งเค้าไว้ เพราะความเห็นแก่ตัวของเราแต่มีใครเข้าใจความรู้สึกที่มันเกิดขึ้นไหมว่ามันกลัวไปหมด กลัวไปเป็นอย่างที่คิดกลัวว่าจะไม่เหลือใคร
ทำยังไงดีกับความเห็นแก่ตัวของเรา