สายสัมพันธ์แห่งหัวใจ....เรื่องสั้น

ตอนที่ 6: คืนแห่งการสารภาพ 🌙 เสียงฝนโปรยปรายลงมาเบา ๆ ในยามค่ำ หลังร้านคาเฟ่เล็ก ๆ แห่งนั้น มีนาเดินออกมาหลังจากล้างจานเสร็จ เธอเงยหน้ามองฟ้า... ลมเย็นแบบที่ไม่บ่อยนักในกรุงเทพฯ “ทำไมออกมายืนตา

หนทางที่ดูเดียวดาย ชีวิตที่ผ่านเรื่องราวมากมาย มีคุณค่ากับคนอื่น บางครั้งตัวเองกลับดูไม่มีคุณค่า มีประโยชน์เขาก็หลงไหล แต่เมื่อไม่มีใครเหลืออยู่ข้างกาย กลับรู้สึกเหมือนความหมายทั้งหมดยืนอยู่ไกลออกไป เ

มันไม่เกินจริงกับประโยคที่คนทั่วไปใช้บอกคนที่โดนทิ้ง/โดนเบื่อ "ทำตัวให้สดใส ให้มีความสุขไว้ อย่าไปเพ้อให้คนเก่าเห็น เห็นค่าในตัวเองไว้" สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงกับเราเมื่อ1-2ปีที่

ตอนที่ 10: “ความหมายของคำว่าอยู่ด้วยกัน” ☀️🌿🫶🏻 สายลมฤดูร้อนพัดแผ่วในสวนสาธารณะกลางเมือง มีนาเดินเคียงข้างธันวาไปช้า ๆ พร้อมเครื่องดื่มในมือสองแก้ว วันนี้เขาไม่ได้ใส่ผ้ากันเปื้อนเหมือนเคย แ

การกลับมา นั่นคือการยอมรับสภาพว่า อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด รับไหว แม้จะมีดีลสวยหรูเพียงใด ก็ต้องเผื่อใจรับสถานการณ์เลวร้ายที่จะเกิดขึ้น แต่นี่ เล่นแบบคิดเอาแต่ได้ ได้กลับ ได้อำนาจ ได้ผลประโยชน์ ได้เอาคื