สวัสดีครับวันนี้จะมาเเชร์เรื่องราวของผมครับชื่อว่า "ความสุขของเธอ" เพื่อนไปเคยผ่านประสบการณ์เเบบนี้กันบ้างไหมครับมาเเชร์กันได้ๆ
หลังจากที่เราคบหากันมามากกว่าจะ 3 ปี ก็มีความสุขกันปกติเเต่พอหลังๆเราไม่ค่อยได้เจอกันเลย ทั้งเรื่องงานเเละเรื่องสอบ ทำให้เราต้องห่างกันยาวๆซักพัก เป็นที่เขาส่วนนึงด้วยครับ เพราะก่อนหนัานี้เราก็ทะเลาะกันเรื่องเวลามาซักพักเเล้ว ผมจะเป็นฝ่ายที่เริ่มเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไร จะเรื่องเวลา การดูแล เอาใจใส่ ผมเป็นคนทุ่มเทมากๆครับ เเต่เหมือนว่าผมจะเป็นฝ่ายที่เหนื่อยคนเดียว อีกฝ่ายเขาไม่ได้อะไรเลย อีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ จากคุยกัน ก็ไม่คุยกันคุยกันน้อยลง จากไปเที่ยวด้วยกัน ก็กลายเป็นไม่ได้เที่ยวด้วยกันเขาไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขา จากมีเวลาอยู่ด้วยกัน ก็เเทบจะไม่มีเวลามาเจอกัน กลายเป็นว่านับวันยิ่งห่างเหิน เขาเริ่มจะหายไปเรื่อยๆ พอมาหลังๆก็กลับมาคุยได้ปกติ(แหละมั้ง) จนทำให้ผมรู้ว่า เขานั้นไม่ได้มีความสุขกับผมอีกเเล้ว เขานั้นมีความสุขกับอีกอย่างสิ่งใหม่ สถานที่ใหม่ๆ มากกว่าผม ทั้งความฝันของเขาที่จะเรียนต่อ ผู้ชายทิพย์ของเขา(k pop) มุมห้องนั่งเล่นทรศ. ของเขา เพื่อนๆ เเละเเน่นอนครับผู้ชายคนใหม่ของเขา ทำให้ให้ผมได้รับรู้ว่า ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องมีผมอีกต่อไปแล้ว เขานั้นมีความสุขได้โดยไม่มีผม ถ้าถามจากความรู้สึกของผมนั้นเเน่นอนครับ ผมรักผญ. คนนี้ ผมตัดสินใจมาหลายวันจนตัดสินใจได้ว่า ผมควรปล่อยเขาไปครับให้เขานั้นทำตามสิ่งที่เขาอยากทำในการหาความสุข ผมจะไม่ถามว่า เพราะอะไร ผมผิดอะไร ทำแบบนี้ทำไม นอกใจกันทำไม ทิ้งผมทำไม ผมตะเคารพในการตัดสินใจของเขาครับ ในเมื่อถ้าผมรักเขาจริง ผมก็ต้องยอมปล่อยเขาไปครับ การปล่อยเขาไปไม่ได้แปลว่า ยอมเเพ้ เเต่มันเป็นการยอมรับครับ ถึงเเม้ว่าความสุขของเขาในตอนนี้จะไม่ใช่ผม ถึงเเม้จะเป็นอย่างอื่นหรือคนใหม่ ผมก็ยอมปล่อยเขาไปครับ เพราะว่าผมไม่ใช่ความสุขของเขาอีกเเล้ว ผมรักเขาครับในเมื่อเขาเจอสิ่งที่ดีสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขก็ปล่อยเขาไปครับ
วันนั้นผม ยิ้มทั้งน้ำตาครับหลังจากเราเลิกรากัน 😊😊😊 เป็นช่วงเวลาที่ยากมากครับ
ยิ้มทั้งน้ำตา
หลังจากที่เราคบหากันมามากกว่าจะ 3 ปี ก็มีความสุขกันปกติเเต่พอหลังๆเราไม่ค่อยได้เจอกันเลย ทั้งเรื่องงานเเละเรื่องสอบ ทำให้เราต้องห่างกันยาวๆซักพัก เป็นที่เขาส่วนนึงด้วยครับ เพราะก่อนหนัานี้เราก็ทะเลาะกันเรื่องเวลามาซักพักเเล้ว ผมจะเป็นฝ่ายที่เริ่มเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไร จะเรื่องเวลา การดูแล เอาใจใส่ ผมเป็นคนทุ่มเทมากๆครับ เเต่เหมือนว่าผมจะเป็นฝ่ายที่เหนื่อยคนเดียว อีกฝ่ายเขาไม่ได้อะไรเลย อีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ จากคุยกัน ก็ไม่คุยกันคุยกันน้อยลง จากไปเที่ยวด้วยกัน ก็กลายเป็นไม่ได้เที่ยวด้วยกันเขาไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขา จากมีเวลาอยู่ด้วยกัน ก็เเทบจะไม่มีเวลามาเจอกัน กลายเป็นว่านับวันยิ่งห่างเหิน เขาเริ่มจะหายไปเรื่อยๆ พอมาหลังๆก็กลับมาคุยได้ปกติ(แหละมั้ง) จนทำให้ผมรู้ว่า เขานั้นไม่ได้มีความสุขกับผมอีกเเล้ว เขานั้นมีความสุขกับอีกอย่างสิ่งใหม่ สถานที่ใหม่ๆ มากกว่าผม ทั้งความฝันของเขาที่จะเรียนต่อ ผู้ชายทิพย์ของเขา(k pop) มุมห้องนั่งเล่นทรศ. ของเขา เพื่อนๆ เเละเเน่นอนครับผู้ชายคนใหม่ของเขา ทำให้ให้ผมได้รับรู้ว่า ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องมีผมอีกต่อไปแล้ว เขานั้นมีความสุขได้โดยไม่มีผม ถ้าถามจากความรู้สึกของผมนั้นเเน่นอนครับ ผมรักผญ. คนนี้ ผมตัดสินใจมาหลายวันจนตัดสินใจได้ว่า ผมควรปล่อยเขาไปครับให้เขานั้นทำตามสิ่งที่เขาอยากทำในการหาความสุข ผมจะไม่ถามว่า เพราะอะไร ผมผิดอะไร ทำแบบนี้ทำไม นอกใจกันทำไม ทิ้งผมทำไม ผมตะเคารพในการตัดสินใจของเขาครับ ในเมื่อถ้าผมรักเขาจริง ผมก็ต้องยอมปล่อยเขาไปครับ การปล่อยเขาไปไม่ได้แปลว่า ยอมเเพ้ เเต่มันเป็นการยอมรับครับ ถึงเเม้ว่าความสุขของเขาในตอนนี้จะไม่ใช่ผม ถึงเเม้จะเป็นอย่างอื่นหรือคนใหม่ ผมก็ยอมปล่อยเขาไปครับ เพราะว่าผมไม่ใช่ความสุขของเขาอีกเเล้ว ผมรักเขาครับในเมื่อเขาเจอสิ่งที่ดีสิ่งที่ทำให้เขามีความสุขก็ปล่อยเขาไปครับ
วันนั้นผม ยิ้มทั้งน้ำตาครับหลังจากเราเลิกรากัน 😊😊😊 เป็นช่วงเวลาที่ยากมากครับ