โควิด19สังคมรังเกียจ แสดงถึงจิตใจคน

เราติดโควิด เเละได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อเมื่อวันที่ 26 เม.ย. 64 ที่ผ่านมา  ก่อนเราจะไปตรวจเรากักตัวอยู่ในห้องก่อนแล้ว 5 วัน ออกจากห้องประมาณ 2 ครั้ง  ออกไปซื้อข้าวแต่รีบซื้อรีบกลับใส่หน้ากากป้องกันตัวเองอย่างดี ออกจากห้องจริงจังอีกทีคือวันที่ 25 ไปตรวจหาเชื้อ  ได้รับการยืนยันติดเชื้อวันที่ 26 ตอนเที่ยง  เราไม่รู้ว่าเราไปติดมาจากไหนเพราะเราไม่เคยเที่ยว ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร  เพราะมีงานส่วนตัวทำอยู่เลยไม่ค่อยมีสังคม  แต่คิดว่าน่าจะติดเพราะจับเงินกดเงินแล้วมาจับหน้าขยี้ตา  ไม่คิดโทษใคร โทษที่ตัวเองไม่รักษาความสะอาด  พอถึงวันที่รถโรงบาลมารับ คนในซอยที่เราอยู่ก็พากันกลัวจนไม่มีสติ  กลัวเพื่อนข้างห้อง  กลัวน้องสาวของเราที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันถึงขั้นห้ามไม่ให้ซื้อของ  ถึงขั้นรังเกียจเลยแหละ  เราอยากจะอธิบายว่าถ้าคนติดเชื้อไม่ได้ไปไอใส่หรือจามใส่หรือเอาน้ำมูกไปป้ายเราก็ไม่ติดจากเขาหรอก น้องเราก็อยู่คนละห้องกับเราไม่ได้สุงสิงกัน ข้างห้องเราก็ตรวจไปแล้วไม่มีเชื้อ
 
#ทำไมคนถึงกลัวจนขาดสติขนาดนี้
 
#เรามั่นใจว่าเราไม่ได้ไปติดจากใครมา
 
#เรามั่นใจว่าเป็นเพราะเราไม่ได้ล้างมือแล้วมาขยี้ตาหลังจากกดเงินเสร็จ
 
#ร้านค้าร้านขายในซอยไล่น้องเราไม่ให้เข้าร้านทั้งๆที่น้องเราไม่ผิดอะไรเลย  พอน้องเราอธิบายก็โดนตะคอกใส่ 
 
#เราจะอธิบายให้คนแบบนี้ฟังยังไง แต่ที่แน่ๆเราบอกน้องบอกเพื่อนอย่าไปซื้อของร้านนั้นอีก
อยากให้คนไทยมีสติกว่านี้ เชื้อมีทุกที่ ไม่จำเป็นว่าจะต้องมาจากบุคคลที่เป็นญาติหรือเพื่อนข้างห้องของเรา เชื้อมาจากสิ่งของ มาจากเงิน มาจากความมักง่ายของเราเองก็มี 
 
#เพื่อนๆมีความคิดเห็นยังไง