เราควรทำยังไงหรอคะ

คือเราโดนแยกจากพ่อแม่ ซึ่งเป็นคนที่เรารักมาก เราถูกบังคับให้มาอยู่กับปู่-ย่า ซึ่งย่าก็เหมือนไม่ได้รักเรา ชอบด่ากูใส่เรา เรามีน้อง2คน ปู่-ย่า รักน้องมากกว่าเรา จริงๆไม่ควรน้อยใจหรอก เพราะเราเป็นลูกคนโต

เป็น ถึงผจก ร้าน ทำงานแต่เงินไม่คืน งงน่ะ ฉันก็ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายขนาดนั้น ไปก็แค่ถามว่าสะดวกคุยไหม ถ้าไม่สะดวกก็โทรกลับมาคุยกันหน่อยแต่ก็ไม่โทรกลับสักครั้งติดต่อไม่ได้ ผจก ร้านมีปัญหาเรื่องเงินซึ้งมายื

เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนเรา เราขอแทนชื่อเพื่อนเราว่า เอ กับแฟนของเพื่อนเรา ขอแทนชื่อด้วย บี เอกับบี คบกัน 5 ปีกำลังจะเข้าสู่ปีที่ 6 เอมัเริ่มเเกิดความน้อยใจ ด้วหลายๆอย่างทมันไไม่เหมือนเดิม ด้วยว่าปัจจุบ

พ่อกับแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราเกิดได้ 8 เดือน เราอยู่กับปู่กับย่ามาตลอด ส่วนพ่อกับแม่ก็ไปมีครอบครัวใหม่และมีน้องฝั่งละ2คน ส่วนเราที่อยู่กับปู่กับย่า ซึ่งทั้งสองท่านพยายามจะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับเราน

มีแฟนแต่ตอนนี้เรายุไกลกัน ไปมาหาสู่กันก่อไม่ได้ วันๆหนึ่งคุยกันแค่ 10 กว่านาที เราถามเขาตลอดที่เวลาที่เราคุยกัน "เราไปเที่ยวบ้านเธอได้ไหม" คำตอบที่ได้ก็เหมือนเดิม "ไม่" เรารู้สึก

ปรึกษาค่ะ ปู่และย่า (ที่เสียไปแล้ว) มีลูก 9 คน เสียไปแล้ว 4 คน เหลือ 5 ก่อนเสีย ย่าแบ่งที่ให้ลูกๆ ที่เหลืออยู่ เพื่อปลูกบ้าน (เป็นที่ผืนติดกัน แยกโฉนดชัดเจน) แต่ว่ามีอาคนหนึ่ง เป็นกึ่งๆ ผู้พิการ ย่า

สวัสดีค่ะวันนี้หนูอยากมาเล่าเรื่องชีวิตที่หนูเจอมาให้พี่ๆฟังค่ะหนูไม่รู้นะคะว่ามันคือเรื่องปกติรึป่าวเเต่สำหรับหนูหนูเสียใจมากๆค่ะหนูโตมากับครอบครัวที่พ่อเเม่แยกทางกันค่ะแม่หนูต้องไปทำงานหาเงินที่กรุง

กระทู้นี้ผมสร้างขึ้นเพราะอยากจะระบาย ผมอึดอัด อึดอัดมากๆ ผมเกิดในครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง ผมโตมาเพราะย่ากับปู่ ผมรู้สึกว่า ตัวเองไม่มีค่าในสายตาพ่อแม่อยู่ตลอด ตอนผมอยู่ประถม มีอยู่วันนึง มีแขกมาบ้าน

หนูทะเลาะกับครอบครัวค่ะ คุณแม่คุณแม่หาว่าหนูไม่เคารพท่าน...ญาติของหนูเขาบอกว่าหนูโตมาในสังคมที่แย่ก็เลยเป็นแบบนี้..คุณแม่สาปแช่งหนูต่างๆนาๆ หาว่าหนูแย่อย่างงั้นอย่างงี้บอกว่าน้องดีกว่าหนูต่างๆนาๆ ที่ไ