ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ คือเราชอบพี่คนนี้มา2ปีแล้ว ตั้งแต่แรกที่รู้จักกันเราเคยจีบเขามาก่อน555 ถามว่าติดมั้ยมันไม่ติดหรอกเพราะพี่เขาก็มีแฟนแล้ว แต่เหมือนว่าเขาก็เห็นเราเป็นน้องคนหนึ่งในสายตาเขางี้ แบบช่วงเวลาที่ได้คุยกับเขาเราโครตมีความสุขหลังจากนั้นแบบเราก็เริ่มโทรเริ่มคุยกันแบบปรึกษาเรื่องต่างๆ กัน พี่เขาดีมากๆ จนวันหนึ่งเขาเลิกกับแฟนที่คบกันมานานพอสมควร เขาก็เลิกกันไม่ดีแหละมันแย่มากๆเลยด้วยซ้ำ เราก็ได้แค่ปลอบและให้กำลังใจพี่เขา เราเคยโทรหากันบ่อยอยู่พักหนึ่งเคยคุยกับแบบบ่อยมากๆ จนเรามีแฟน ถามว่าเราคุยกันต่อมั้ย ก็คุยนะแต่แบบคุยกันในสถานะพี่น้องอ่ะ คือเราพร้อมคุยกับเขาเสมอเลย เขาเคยบอกเราว่าเป็นพี่น้องไม่มีวันเลิกกันนะอ่ะเราก็โอเคบวกกับอายุของเราและพี่เขาด้วย เราจึงคิดว่าเป็นแค่พี่น้องกันนี่แหละคงโอเคสุดแล้ว เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ได้อยู่ใกล้กันบ่อยขึ้น คืออะไรก็ได้ถ้าให้ช่วยเราจะรีบไปทันทีเลย เวลาเราเสียใจพี่เขาจะคอยปลอบคอยให้กำลังใจเราตลอดเลย เขาทำให้เรายิ้มได้นะ เวลาเราอยู่ใกล้ๆเขาเราโครตรู้สึกดีเลยที่เราพิมพ์ไปทั้งหมดเราไม่ได้นอกใจแฟนเรารึว่าอะไรนะ แต่มันเป็นความรู้สึกลึกๆข้างในของเรา เราพยามจะเลิกคิดถึงเลิกชอบเขาแบบอยากมูฟออกจากเขาแต่เราทำไม่ได้เลยสักนิดเราเคยร้องไห้เพราะเขาด้วย ใจเรามันหวั่นไหวทุกครั้งเลยเวลาได้คุยกับเขา เรารู้สึกได้ว่าเราแคร์เขา ที่เราออกมาเล่าวันนี้มันเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น เราแค่อยากรู้สึกกับแฟนเราแค่คนเดียว แต่ทำยังไงได้ล่ะ พี่เขาก็มีผลต่อหัวใจเราจริงๆ ปล.เราห่างกับพี่เขา10ปี พี่เขาเป็นผญ
ชอบรุ่นพี่คนนึงมา2ปีแล้ว อยากเลิกชอบเขาทำยังไงดี