ตอนเด็กๆ หากผู้ใหญ่ถามว่าความฝันคืออะไร เราก็จะนึกถึงอาชีพ ผู้ชายก็ ทหาร ตำรวจ ผู้หญิงก็ ครู พยาบาล
พอเราโตขึ้นมา ความฝันก็เริ่มเปลี่ยนไปตามสภาพแวดล้อมของแต่ละคน บ้างก็นึกถึงตำแหน่งงาน ความมั่งคั่ง หรือการเป็นเจ้าของธุรกิจ
ส่วนความฝันของผมมันเป็นอะไรที่ดูธรรมดากว่านั้นแต่มันยากสำหรับผม
ผมอ่ะพอเกิดได้2วัน แม่ก็ส่งผมไปอยู่บ้านเกิดแม่ ซึ่งไกลมากๆ ไปอยู่บ้านญาติของแม่ เพราะแม่ไม่มีเวลาดูแล พ่อก็เหมือนกัน แต่การไปอยู่ของผมมันก็ได้แค่ซุกหัวนอน แค่นั้นเลย สิ่งที่แม่ช่วยคือค่าเทอม ส่วนค่ากินก็หาเอาเอง เขาเลี้ยงผมได้5-6ขวบ ผมก็ต้องไปหาเงินเอง ผมนอนอยู่ในห้องเก็บของเอาสมุดหนังสือมาพัดไล่ยุงให้นอนได้ เช้าๆสักตี4ครึ่งก็ต้องตื่นให้ทันป้าเพื่อขอติดไปตลาดด้วย แล้วรับจ้างทำทุกอย่างในตลาด เพื่อหาค่าขนมไปกินโรงเรียน ผมขึ้นรถรับส่งของโรงเรียนทุกวัน และแน่นอนว่าการทำงานของผมมันทำให้มีกลิ่นตัวแล้วเพื่อนๆก็รังเกียจ เงินที่ได้ก็ไม่ได้กินอะไรดีๆหรอก มาม่าเอย ไข่ต้มเอย ไม่ได้สารอาหารอะไรเลย อ้วนลงพุงเลยล่ะ 555 ก็ยังงงว่าทำงานทุกวันแต่อ้วนได้ไง
แล้วชีวิตผมก็เป็นอย่างงี้จนขึ้นม.2 แม่ผมใกล้เกษียน เลยสร้างบ้านที่ต่างจังหวัดไว้ หลังจากสร้างเสร็จ แม่ก็ให้ผมเข้าไปอยู่ ผมก็ไปขอน้ำขอไฟเอง แต่มันเหมือนฝันเลยล่ะ ที่มีห้องเป็นของตัวเอง หลังจากนั้นผมก็หางานที่ดีกว่าเดิม แม้เงินจะไม่มาก แต่ผมก็เก็บเงินซื้อของใช้มาจนอยู่ได้ ก็มีพัดลม คอม เตาแก๊ส TV มือถือ ระหว่างนั้นผมก็เรียนจนใกล้จะจบปวส.ละ แต่ผมก็ไม่มีเพื่อนเท่าไหร่นะครับ เพราะ1.ผมเรียนเสร็จก็รีบไปทำงาน แล้วผมเรียนคอมมันก็มีแต่ผู้หญิง ผมเลยไม่ได้เข้าหาใคร
จนผมได้เข้ามหาลัย ผมสอบได้มหาลัยดีๆเลยนะ แต่ผมก็ไม่มีเงินไปอยู่หอ ก็เลยนั่งรถไฟไปเรียน ไปเช้าเย็นกลับ ถามว่าทำไมผมถึงไม่กู้ ผมคิดว่าชีวิตผมไม่มีอะไรมั่นคงแม้จะเรียนจบ ผมเลยไม่อยากสร้างหนี้เอาไว้ ก็เหมือนเดิม เรียนการจัดการธุรกิจ ผู้หญิงทั้งห้อง ไม่มีเพื่อนอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะปกติก็ไม่มีอยู่แล้ว แต่เห็นอย่างนี้ผมก็เคยมีแฟนนะ แต่เป็นความทรงจำที่ไม่ดีเท่าไหร่ ก็ที่เจอจะมีหลายแบบเลย เกาะกิน-งานไม่ทำ-โกหก-นอกใจ-หลอกฟัน เป็นความทรงจำเรื่องความรักที่แย่มากๆ
จนช่วงซัมเมอร์ในเทอมที่ผมกำลังจะจบ ผมได้คบกับเด็กคนหนึ่ง ตอนนั้นผม22 น้องเขา20 เขาอยู่กรุงเทพ ไกลจากผมมาก แล้วคบไปเลื่อยๆ น้องเขาก็บอกว่าเรียนจบให้ไปอยู่ด้วย ยิ่งคบก็ยิ่งรู้ว่านางอยากได้ผมจัดๆ ไม่ต้องการเงิน ไม่ต้องการคนหล่อๆ คืออยากได้ผมและจะเอาให้ได้ ในช่วงอาทิตย์ที่ผมกำลังจบรับใบจบ น้องเขาก็นั่งรถมาบ้านผมแล้วเฝ้าเลย ถ้ารับใบจบปุ๊บคือไปด้วยกันเลย ไปหางานแล้วอยู่ด้วยกัน แล้วนางก็ขอแม่ผม บอกประมาณว่า "แม่คะ คนนี้หนูขอไปดูแลเองนะคะ หนูเห็นพี่เขาอยู่คนเดียว แต่ไม่ต้องห่วงแล้วค่ะ หนูจะเป็นครอบครัวให้พี่เขาเอง" แม่ผมก็ไม่ค่อยพอใจ แต่น้องเขาจะเอา และต้อง ก็เลยจัดไป น้องเขายอมผมทุกอย่าง คือถ้าให้จดทะเบียนก็พร้อมจด แต่ตอนนั้นน้องเขาเรียนอยู่ผมเลยเอาไว้ก่อน ถ้าให้ท้องให้ดูก็ยอม พาไปไหว้พ่อแม่ ขึ้นสถานะ ตั้งรูปคู่ที่ปกเฟส-ปกไลน์ พาผมไปสาบานด้วย คือพิสูจน์ทุกอย่าง ผมถามน้องเขาตลอดว่าชอบผมตรงไหน สภาพผมไม่น่ามีเด็กมาชอบนะ น้องเขาก็บอกว่า "เราไม่รู้ว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นอย่างไรหรอก แต่แค่ไม่โกหก ไม่นอกใจ มันก็แค่นั้นไหมอ่ะที่คนๆหนึ่งต้องการ" ผมก็เลยบอกน้องเขาตลอดว่า"ชีวิตผู้ชายกองขยะอย่างเค้าอ่ะ ถ้าอยากได้ก็ให้ความรักความอบอุ่นนะ แล้วชีวิตนี้จะเป็นของเอง" หลังจากนางก็ดูแลผมจนถึงปัจจุบัน กอดผมทุกคืน แกะสิวบีบหนองให้ทั้งแต่หัวจรดเท้า กลับจากทำงานมา น้องเขาก็จะมากอดผมทุกวันแล้วถามว่าเหนื่อยไหม ทำอะไรกินกันดี เป็นแบบนี้ตลอด10กว่าปีที่ผ่านมา
แล้วความฝันเพียงหนึ่งเดียวของผมก็เป็นจริง ผมอ่ะ ฝันอยากจะมีครอบครัวมาตลอด แต่ตอนเด็กๆทุกครั้งที่พูดก็จะโดนหัวเราะ ก็จะโดนดูถูก โตมาผมถึงได้เข้าใจว่าไม่มีใครโตมาแบบผมก็ไม่เข้าใจหรอก ผมอ่ะเห็นความแตกแยกมาตั้งแต่จำความได้ ไปอยู่บ้านญาติแม่ ก็เห็นป้ากับลุงตีกัน พี่ในบ้านก็เลิกกันแฟนทะเลาะกับแฟน แม้แต่แม่ผมก็ยังเลิกกับพ่อ ตอนผมย้ายบ้านไปอยู่หลังที่สร้างใหม่ มันเป็นช่วงชีวิตที่เหงาจนผมเชื่อว่าน้อยคนจะรู้สึกอ่ะ คือเปิดประตูบ้านมาไม่เคยเจอใคร เพื่อนก็ไม่มี นั่งหน้าดําคร่ําเครียดทำงานหาเงิน เป็นแบบนี้ตั้งแต่ ม.3 จนจบป.ตรี เกือบ10ปีเหมือนกันนะ ผมเชื่อว่าที่บ่นเหงาๆกันในเน็ตอ่ะ เทียบความรู้สึกผมไม่ได้หรอก ที่เคยอยู่มาก็ไม่เคยอบอุ่น ผมเลยคิดว่ามันจะดีไหมนะ ถ้าสักวันเรามีครอบครัวอบอุ่นๆบ้าง แล้วมันก็เป็นจริง ผมกล้าพูดตรงนี้เลยนะครับ ว่าผมร้องไห้แล้วกอดภรรยาคนนี้ของผมบ่อยมาก ผมร้องไห้แล้วบอกว่า"ขอบคุณนะที่รักเค้า ที่ให้ความอบอุ่นเค้า สักวันอย่าทิ้งเค้าไปนะ เค้าไม่เหลืออะไรแล้ว ขอร้องนะ อยู่กับเค้าตลอดไปนะ" แล้วภรรยาผมก็จะลูบหัวแล้วบอกว่า"ไม่ว่านานแค่ไหน เค้าจะอยู่ตรงนี้กับตัวเสมอนะ เค้ารู้ว่าผู้หญิงที่ตัวผ่านมาก็สัญญาอะไรแบบนี้ไว้ แต่เค้าจะทำให้ตัวจริงๆนะ"
ถ้าใครอ่านจนจบก็ขอขอบคุณนะครับ ผมแค่อยากจะมาแชร์ถึงความฝันที่เป็นจริง ว่ามันมีความสุขแค่ไหน
เล่าความฝันที่เป็นจริง (ยาวหน่อยนะครับ)
พอเราโตขึ้นมา ความฝันก็เริ่มเปลี่ยนไปตามสภาพแวดล้อมของแต่ละคน บ้างก็นึกถึงตำแหน่งงาน ความมั่งคั่ง หรือการเป็นเจ้าของธุรกิจ
ส่วนความฝันของผมมันเป็นอะไรที่ดูธรรมดากว่านั้นแต่มันยากสำหรับผม
ผมอ่ะพอเกิดได้2วัน แม่ก็ส่งผมไปอยู่บ้านเกิดแม่ ซึ่งไกลมากๆ ไปอยู่บ้านญาติของแม่ เพราะแม่ไม่มีเวลาดูแล พ่อก็เหมือนกัน แต่การไปอยู่ของผมมันก็ได้แค่ซุกหัวนอน แค่นั้นเลย สิ่งที่แม่ช่วยคือค่าเทอม ส่วนค่ากินก็หาเอาเอง เขาเลี้ยงผมได้5-6ขวบ ผมก็ต้องไปหาเงินเอง ผมนอนอยู่ในห้องเก็บของเอาสมุดหนังสือมาพัดไล่ยุงให้นอนได้ เช้าๆสักตี4ครึ่งก็ต้องตื่นให้ทันป้าเพื่อขอติดไปตลาดด้วย แล้วรับจ้างทำทุกอย่างในตลาด เพื่อหาค่าขนมไปกินโรงเรียน ผมขึ้นรถรับส่งของโรงเรียนทุกวัน และแน่นอนว่าการทำงานของผมมันทำให้มีกลิ่นตัวแล้วเพื่อนๆก็รังเกียจ เงินที่ได้ก็ไม่ได้กินอะไรดีๆหรอก มาม่าเอย ไข่ต้มเอย ไม่ได้สารอาหารอะไรเลย อ้วนลงพุงเลยล่ะ 555 ก็ยังงงว่าทำงานทุกวันแต่อ้วนได้ไง
แล้วชีวิตผมก็เป็นอย่างงี้จนขึ้นม.2 แม่ผมใกล้เกษียน เลยสร้างบ้านที่ต่างจังหวัดไว้ หลังจากสร้างเสร็จ แม่ก็ให้ผมเข้าไปอยู่ ผมก็ไปขอน้ำขอไฟเอง แต่มันเหมือนฝันเลยล่ะ ที่มีห้องเป็นของตัวเอง หลังจากนั้นผมก็หางานที่ดีกว่าเดิม แม้เงินจะไม่มาก แต่ผมก็เก็บเงินซื้อของใช้มาจนอยู่ได้ ก็มีพัดลม คอม เตาแก๊ส TV มือถือ ระหว่างนั้นผมก็เรียนจนใกล้จะจบปวส.ละ แต่ผมก็ไม่มีเพื่อนเท่าไหร่นะครับ เพราะ1.ผมเรียนเสร็จก็รีบไปทำงาน แล้วผมเรียนคอมมันก็มีแต่ผู้หญิง ผมเลยไม่ได้เข้าหาใคร
จนผมได้เข้ามหาลัย ผมสอบได้มหาลัยดีๆเลยนะ แต่ผมก็ไม่มีเงินไปอยู่หอ ก็เลยนั่งรถไฟไปเรียน ไปเช้าเย็นกลับ ถามว่าทำไมผมถึงไม่กู้ ผมคิดว่าชีวิตผมไม่มีอะไรมั่นคงแม้จะเรียนจบ ผมเลยไม่อยากสร้างหนี้เอาไว้ ก็เหมือนเดิม เรียนการจัดการธุรกิจ ผู้หญิงทั้งห้อง ไม่มีเพื่อนอีกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะปกติก็ไม่มีอยู่แล้ว แต่เห็นอย่างนี้ผมก็เคยมีแฟนนะ แต่เป็นความทรงจำที่ไม่ดีเท่าไหร่ ก็ที่เจอจะมีหลายแบบเลย เกาะกิน-งานไม่ทำ-โกหก-นอกใจ-หลอกฟัน เป็นความทรงจำเรื่องความรักที่แย่มากๆ
จนช่วงซัมเมอร์ในเทอมที่ผมกำลังจะจบ ผมได้คบกับเด็กคนหนึ่ง ตอนนั้นผม22 น้องเขา20 เขาอยู่กรุงเทพ ไกลจากผมมาก แล้วคบไปเลื่อยๆ น้องเขาก็บอกว่าเรียนจบให้ไปอยู่ด้วย ยิ่งคบก็ยิ่งรู้ว่านางอยากได้ผมจัดๆ ไม่ต้องการเงิน ไม่ต้องการคนหล่อๆ คืออยากได้ผมและจะเอาให้ได้ ในช่วงอาทิตย์ที่ผมกำลังจบรับใบจบ น้องเขาก็นั่งรถมาบ้านผมแล้วเฝ้าเลย ถ้ารับใบจบปุ๊บคือไปด้วยกันเลย ไปหางานแล้วอยู่ด้วยกัน แล้วนางก็ขอแม่ผม บอกประมาณว่า "แม่คะ คนนี้หนูขอไปดูแลเองนะคะ หนูเห็นพี่เขาอยู่คนเดียว แต่ไม่ต้องห่วงแล้วค่ะ หนูจะเป็นครอบครัวให้พี่เขาเอง" แม่ผมก็ไม่ค่อยพอใจ แต่น้องเขาจะเอา และต้อง ก็เลยจัดไป น้องเขายอมผมทุกอย่าง คือถ้าให้จดทะเบียนก็พร้อมจด แต่ตอนนั้นน้องเขาเรียนอยู่ผมเลยเอาไว้ก่อน ถ้าให้ท้องให้ดูก็ยอม พาไปไหว้พ่อแม่ ขึ้นสถานะ ตั้งรูปคู่ที่ปกเฟส-ปกไลน์ พาผมไปสาบานด้วย คือพิสูจน์ทุกอย่าง ผมถามน้องเขาตลอดว่าชอบผมตรงไหน สภาพผมไม่น่ามีเด็กมาชอบนะ น้องเขาก็บอกว่า "เราไม่รู้ว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นอย่างไรหรอก แต่แค่ไม่โกหก ไม่นอกใจ มันก็แค่นั้นไหมอ่ะที่คนๆหนึ่งต้องการ" ผมก็เลยบอกน้องเขาตลอดว่า"ชีวิตผู้ชายกองขยะอย่างเค้าอ่ะ ถ้าอยากได้ก็ให้ความรักความอบอุ่นนะ แล้วชีวิตนี้จะเป็นของเอง" หลังจากนางก็ดูแลผมจนถึงปัจจุบัน กอดผมทุกคืน แกะสิวบีบหนองให้ทั้งแต่หัวจรดเท้า กลับจากทำงานมา น้องเขาก็จะมากอดผมทุกวันแล้วถามว่าเหนื่อยไหม ทำอะไรกินกันดี เป็นแบบนี้ตลอด10กว่าปีที่ผ่านมา
แล้วความฝันเพียงหนึ่งเดียวของผมก็เป็นจริง ผมอ่ะ ฝันอยากจะมีครอบครัวมาตลอด แต่ตอนเด็กๆทุกครั้งที่พูดก็จะโดนหัวเราะ ก็จะโดนดูถูก โตมาผมถึงได้เข้าใจว่าไม่มีใครโตมาแบบผมก็ไม่เข้าใจหรอก ผมอ่ะเห็นความแตกแยกมาตั้งแต่จำความได้ ไปอยู่บ้านญาติแม่ ก็เห็นป้ากับลุงตีกัน พี่ในบ้านก็เลิกกันแฟนทะเลาะกับแฟน แม้แต่แม่ผมก็ยังเลิกกับพ่อ ตอนผมย้ายบ้านไปอยู่หลังที่สร้างใหม่ มันเป็นช่วงชีวิตที่เหงาจนผมเชื่อว่าน้อยคนจะรู้สึกอ่ะ คือเปิดประตูบ้านมาไม่เคยเจอใคร เพื่อนก็ไม่มี นั่งหน้าดําคร่ําเครียดทำงานหาเงิน เป็นแบบนี้ตั้งแต่ ม.3 จนจบป.ตรี เกือบ10ปีเหมือนกันนะ ผมเชื่อว่าที่บ่นเหงาๆกันในเน็ตอ่ะ เทียบความรู้สึกผมไม่ได้หรอก ที่เคยอยู่มาก็ไม่เคยอบอุ่น ผมเลยคิดว่ามันจะดีไหมนะ ถ้าสักวันเรามีครอบครัวอบอุ่นๆบ้าง แล้วมันก็เป็นจริง ผมกล้าพูดตรงนี้เลยนะครับ ว่าผมร้องไห้แล้วกอดภรรยาคนนี้ของผมบ่อยมาก ผมร้องไห้แล้วบอกว่า"ขอบคุณนะที่รักเค้า ที่ให้ความอบอุ่นเค้า สักวันอย่าทิ้งเค้าไปนะ เค้าไม่เหลืออะไรแล้ว ขอร้องนะ อยู่กับเค้าตลอดไปนะ" แล้วภรรยาผมก็จะลูบหัวแล้วบอกว่า"ไม่ว่านานแค่ไหน เค้าจะอยู่ตรงนี้กับตัวเสมอนะ เค้ารู้ว่าผู้หญิงที่ตัวผ่านมาก็สัญญาอะไรแบบนี้ไว้ แต่เค้าจะทำให้ตัวจริงๆนะ"
ถ้าใครอ่านจนจบก็ขอขอบคุณนะครับ ผมแค่อยากจะมาแชร์ถึงความฝันที่เป็นจริง ว่ามันมีความสุขแค่ไหน