ทำใจยังไงคะ ยายกำลังจะเสียหนูพยามแล้ว

หนูพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็กค่ะ คุณยายเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ทุกคนในบ้านบอกให้ทำใจ เมื่อวันก่อนท่านปลุกไม่ตื่น จนครอบครัวพาไปโรงพยาบาล เรามาเรียนที่กรุงเทพ ท่านเลี้ยงไม่เคยอดอยากเลย ท่านสั่งเสียเอาไว้ว่า เกิดอะไรขึ้นไม่ต้องรักษา ไม่อยากทรมาน หนูนอนพยายามไม่ร้องไห้แต่ไม่ได้สักครั้งเลย พยายามเข้มแข็ง แต่ไม่ได้เลย พอรู้ว่าท่านกำลังจะจากไป ยิ่งสถานการณ์โควิดโรงพยาบาลไม่ให้ญาติเยี่ยม หนูกลัวว่าท่านจะเหงา กลัวว่าท่านจะไม่มีใครอยู่ข้างๆ หนูจะกลับไปเลยก็ไม่ได้อยู่ในพื้นที่เสียง พรุ่งนี้บ้านจะถอดเครื่องช่วยให้ใจ พยายามคิดแล้วว่า คนเราต้องตามธรรมชาติ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ตอนนี้หนูทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เลยคิดไปไกลว่าท่านไม่อยู่แล้ว หนูจะยังไง ต่อ เรียนไปร้องไห้ไป มีวิธีไหมคะ ตอนนี้ไม่สามารถพูดกับใครได้เลย ท่านเป็นห่วงหนูมากๆด้วย