ผิดมากไหมที่แบบรำคาญพ่อแม่

คือเหมือนเวลาเราทำอะไรก็ไม่ส่วนตัวเลย บางทีจะทำงานส่งอาจารย์ก็ต้องมานั่งทำนู่นนี่ให้ พอทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็ขู่ว่าจะตบบ้าง ตีบ้าง ด่าแบบสาปแช่งเรางี้ ทั้งๆที่บางทีเรายังไม่ทำอะไรผิดเลย
พ่อชอบมาใส่อารมณ์กับเราตลอด แต่เวลาพูดกับแม่เลี้ยงคือหวานยิ่งกว่าดอกไม้ แล้วแม่เลี้ยงเป็นประเภทที่ชอบประชด ประชัน ประชดเก่งจริงแม่คุณ คือเราอยู่ที่แบบนี้มาประมาณ 7-8 ปีแล้วอ่ะ เรารำคาญที่ต้องมารองรับอารมณ์ เราไม่ใช่เด็กเที่ยว ไม่ติดเหล้าอะไรนะ เเต่เวลาเลิกเรียนเรามีความรู้สึกว่าไม่อยากกลับบ้าน พอถึงเวลากลับบ้ารเราก็ถามตัวเองตลอดเลย นี่กูต้องกลับบ้านแล้วหรอวะ พอเวลาอยู่บ้านเราก็ชอบขลุกอยู่แต่บนห้อง แล้วเราก็ไม่ร่วมวงกินข้าวด้วย คือหลักเลี่ยงการปะทะอารมณ์กับพ่อ พออยู่แต่บนห้องมันก็หดหู่ใจ เวลาเห็นบ้างข้างๆพ่อแม่ลูกกินข้าวด้วยกัน แฮปปี้ ตัดภาพมาที่บ้านอีนี่ เวลากินข้าวโดนบ่นตลอด โดนเปรียบเทียบกับลูกของณาติ ทั้งๆที่เราแบบเรียนเก่งกว่า มีความสามารถติดตัวเยอะกว่า แต่พ่อก็ไม่เคยมอง

เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปดี...