ขอระบายหน่อยนะคะ

มาระบายเฉยๆน่ะค่ะ ตอนนี้มีความคิดในหัวเต็มไปหมด อยากจะโตเร็วๆเพื่อทำงานมีเงินเลี้ยงครอบครัว ด้วยความที่เป็นพี่คนโต พ่อแม่หวังว่าให้เรียนเก่งๆ แต่ก็ดันลาออกจากโรงเรียนเพราะเหตุผลสังคมแย่ซะงั้น รู้สึกว่าตอนนี้พ่อแม่เลิกหวังแล้วค่ะ ทั้งคู่ดูรักน้องชายมากกว่าเราแบบเห็นได้ชัด ตอนนี้ก็เรียนการศึกษานอกระบบ อยากหางานทำมากๆ แต่ด้วยอายุและวุฒิการศึกษา ทำให้ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง พอไปปรึกษาใคร ก็มีแต่คนบอกว่าให้ตั้งใจเรียนไปเถอะ เป็นเด็ก เรื่องงานค่อยคิดทีหลัง คือเราก็ไม่เข้าใจอะไรเท่าไร เพราะส่วนตัวเราเรียนแค่ไม่กี่วัน วันที่เหลือก็นอนโง่ๆบนเตียง เหงา เคว้ง ไม่รู้จะทำอะไร อยากมีเงิน มีเงินเยอะๆ แต่ถ้าได้ทำงานจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างที่คิดไว้ไหม อยากมีเงินใช้เองบ้าง ไม่อยากขอเงินจากพ่อแม่แล้ว เอาเวลาบ่นกับนอนเฉยๆไปตั้งใจอ่านหนังสือจะได้เก่งๆไหม เห้อ ชีวิตเฮงซวยค่ะ

อยากมีตังไปซื้อกู๊ดไททัน ไม่อยากขอตังพ่อแม่ อยากรวย รวยแบบรวย ความฝันก็ไม่มี มีแต่อยากรวย อนาคตอันดำมืด ของฉัน ต้องอ่านหนังสือ ศึกษาหาความรู้นะ จะได้เก่งๆไปสู้คนอื่น เห้ออออ ทำไมกันคะ ทำไมเราไม่เกิดอยู่ในโลก2Dแบบหน้าตาสวยๆหวานๆ ตัวผอมๆ บ้านรวยมีผู้ชายตามจีบ เหนื่อยค่ะ อยากหลุดเข้าไปอีกโลก โลกความเป็นจริงมันล้มลุกคลุกคลานเหลือเกิน เมื่อไรจะถูกหวยคะ เมื่อไร เมื่อไรจะเดินๆอยู่แล้วมีผู้ใหญ่ใจดีชวนมาสมัครงาน เมื่อไรจะมีเพื่อนดีๆ เมื่อไรพ่อกับแม่จะเป็นเหมือนเดิม ทำไมชีวิตมันยากแบบนี้คะ หรือเราทำให้มันยากเอง โอ๊ย

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ค่ะ 

ขอบคุณค่ะ