เท้าความก่อนนะคะว่าพ่อแม่เรามักจะสั่งสอนให้เราอย่าไว้ใจและระวังตัวจากคนที่ไม่ได้เป็นคนในครอบครัว คนแปลกหน้า เพื่อนบ้านหรือแม้กระทั่งญาติเพราะเขาไม่ปลอดภัยและอาจจะทำร้ายเราได้ ทำให้เกิดความหวาดระแวง ไม่กล้าเข้าสังคม ไม่ไว้ใจใครเลย เรากังวลว่าจะมีคนข่มขืนเรามั้ย คนนี้แอบมองเรารึป่าว เรากลัวมากๆรวมถึงกลัวคนในครอบครัวด้วย อาจจะดูประสาท-แต่เรากลัวจริงๆไม่ว่าหญิงหรือชาย
สาเหตุที่เรากลัวพ่อแม่ไปด้วยเพราะเคยเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายจิตใจเราบ่อยครั้ง เช่น ครั้งนึงเมื่อเรายังเด็กมากๆพ่อเราเมาแล้วแม่ไปรับพ่อ เราด้วยความยังเด็กและคิดถึงพ่อเลยเล่นต่อสู้อะไรงี้กับพ่ออยู่เบาะหลัง พ่อก็เอาเครามาจั๊กจี้พุงเรา เราก็ไม่ได้อะไรขำๆสนุกๆกับพ่อ จนพ่อล็อคแขนล็อคขาเราแล้วเอาเครามาไซร้คอเรา เรากลัวและตกใจมากเพราะเราสู้ไม่ได้ดันคอไม่ขึ้นตอนนั้นนอนเล่นกันเราเลยร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวแต่เรากลับโดนด่าว่าเป็นบ้าซะงั้น อีกเหตุการณ์ตอนเราโตเป็นวัยรุ่นเริ่มหุ่นมีทรงเป็นวันที่พ่อแม่ชวนเพื่อนในที่ทำงานและญาติมากินเลี้ยงปีใหม่เราโดนพ่อแม่กับญาติแซวตลอดว่าอีกเดี๋ยวก็มีผัวกับลูก คนอย่างเราต้องหาผัวใหญ่ๆโหดๆทั้งวันทั้งคืนมาอยู่ด้วยแน่ๆ เราเกือบร้องไห้ ทำไมถึงกล้าพูด ทำให้เราเริ่มกลัวเซ็กส์และก็กลัวความรักไปเลย
พอผ่านไปสักพักเราก็เกลียดการสกินชิพมากๆ ไม่ค่อยอยากให้ใครมาจับในบางส่วน เช่น ก้น คอ ไหล่ หลัง ฯลฯ แต่ตัวเองพอจับหรือกอดคนอื่นได้อยู่ เพราะพ่อแม่เคยจับก้นเราบ่อยมากๆเพราะเราเป็นคนก้นใหญ่ ไม่เว้นแต่เพื่อนคนนึงที่มักจะเข้ามาตีก้นเรา เรารู้สึกระแวง พะอืดพะอมจนอยากจะอ้วกออกมา แต่พ่อเราจับเท้าเรา เรายังเกือบร้องไห้และอึดอัด
สาเหตุทั้งล้วนเกิดจากครอบครัวของเราค่ะ แบบนี้ไม่ปกติแน่ๆหละค่ะ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้มากอย่างช่วงโควิดด้วยจะออกไปหาจิตแพทย์ก็ยาก ตังก็ไม่มีและหายากอีก ท้อมากๆค่ะ ทำไงดี
ครอบครัวทำให้เรากลัวการเข้าสังคม ทำไงดี
สาเหตุที่เรากลัวพ่อแม่ไปด้วยเพราะเคยเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายจิตใจเราบ่อยครั้ง เช่น ครั้งนึงเมื่อเรายังเด็กมากๆพ่อเราเมาแล้วแม่ไปรับพ่อ เราด้วยความยังเด็กและคิดถึงพ่อเลยเล่นต่อสู้อะไรงี้กับพ่ออยู่เบาะหลัง พ่อก็เอาเครามาจั๊กจี้พุงเรา เราก็ไม่ได้อะไรขำๆสนุกๆกับพ่อ จนพ่อล็อคแขนล็อคขาเราแล้วเอาเครามาไซร้คอเรา เรากลัวและตกใจมากเพราะเราสู้ไม่ได้ดันคอไม่ขึ้นตอนนั้นนอนเล่นกันเราเลยร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวแต่เรากลับโดนด่าว่าเป็นบ้าซะงั้น อีกเหตุการณ์ตอนเราโตเป็นวัยรุ่นเริ่มหุ่นมีทรงเป็นวันที่พ่อแม่ชวนเพื่อนในที่ทำงานและญาติมากินเลี้ยงปีใหม่เราโดนพ่อแม่กับญาติแซวตลอดว่าอีกเดี๋ยวก็มีผัวกับลูก คนอย่างเราต้องหาผัวใหญ่ๆโหดๆทั้งวันทั้งคืนมาอยู่ด้วยแน่ๆ เราเกือบร้องไห้ ทำไมถึงกล้าพูด ทำให้เราเริ่มกลัวเซ็กส์และก็กลัวความรักไปเลย
พอผ่านไปสักพักเราก็เกลียดการสกินชิพมากๆ ไม่ค่อยอยากให้ใครมาจับในบางส่วน เช่น ก้น คอ ไหล่ หลัง ฯลฯ แต่ตัวเองพอจับหรือกอดคนอื่นได้อยู่ เพราะพ่อแม่เคยจับก้นเราบ่อยมากๆเพราะเราเป็นคนก้นใหญ่ ไม่เว้นแต่เพื่อนคนนึงที่มักจะเข้ามาตีก้นเรา เรารู้สึกระแวง พะอืดพะอมจนอยากจะอ้วกออกมา แต่พ่อเราจับเท้าเรา เรายังเกือบร้องไห้และอึดอัด
สาเหตุทั้งล้วนเกิดจากครอบครัวของเราค่ะ แบบนี้ไม่ปกติแน่ๆหละค่ะ แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้มากอย่างช่วงโควิดด้วยจะออกไปหาจิตแพทย์ก็ยาก ตังก็ไม่มีและหายากอีก ท้อมากๆค่ะ ทำไงดี