เราเป็นคนนึงที่ไม่ชอบการอยู่กับคนอื่นที่เราไม่สนิท เวลาอยู่ด้วยแล้วเกร็งไม่สบตาเวลาพูดและไม่ค่อยพูดหรือไม่พูดอะไรเลย
แต่อีกอย่างนึงคือเรื่องการสบตาเวลาพูดค่ะ เราไม่สบตาใครเลยใครก็ตามคนในครอลครัวพ่อแม่เราไม่สบตาใครเลยค่ะเวลาพูดหรือทำอะไรก็ตาม
เราเป็นคนไม่กล้าทำอะไรคนเดียวนอกจากอยู่บ้านคนเดียวค่ะแต่เวลาทำอะไรร่วมกับคนอื่นก็จะทำกับคนที่เรารู้จักและสนิทแล้ว อันเรียกเรื่องมากหรือป่าว😓
จริงๆตอนเด็กๆเราเป็นคนที่ชอบอยู่กับคนเยอะๆมากเลยรู้สึกสนุกแต่ตอนนี้ไม่แล้วเพราะเราเป็นเด็กที่อ้วยมากๆเลยค่ะ อยู่กับเพื่อนคนรอบข้างเขาพูดถึงรูปร่างเราเรารู้สึกรำคาญและอึดอัดเราเลยไม่ค่อยทำความรู้จักใครอีก
แต่พอเปลี่ยนรร.แล้วอยากทำความรู้จักเพื่อนไม่อยากรู้สึกอึดอัดแล้วแต่มันทำไม่ได้เลย จริงไคือเคลียดมาก
คนในครอบครัวบอกว่าเราติดโทรศัพท์ไงเราว่ามันไม่เกี่ยวเลยค่ะ เราคิดว่าโทรศัพท์คือเซฟโซนของเราด้วยซ้ำค่ะ
เราเป็นโรคกลัวสังคมหรือป่าวคะ?
แต่อีกอย่างนึงคือเรื่องการสบตาเวลาพูดค่ะ เราไม่สบตาใครเลยใครก็ตามคนในครอลครัวพ่อแม่เราไม่สบตาใครเลยค่ะเวลาพูดหรือทำอะไรก็ตาม
เราเป็นคนไม่กล้าทำอะไรคนเดียวนอกจากอยู่บ้านคนเดียวค่ะแต่เวลาทำอะไรร่วมกับคนอื่นก็จะทำกับคนที่เรารู้จักและสนิทแล้ว อันเรียกเรื่องมากหรือป่าว😓
จริงๆตอนเด็กๆเราเป็นคนที่ชอบอยู่กับคนเยอะๆมากเลยรู้สึกสนุกแต่ตอนนี้ไม่แล้วเพราะเราเป็นเด็กที่อ้วยมากๆเลยค่ะ อยู่กับเพื่อนคนรอบข้างเขาพูดถึงรูปร่างเราเรารู้สึกรำคาญและอึดอัดเราเลยไม่ค่อยทำความรู้จักใครอีก
แต่พอเปลี่ยนรร.แล้วอยากทำความรู้จักเพื่อนไม่อยากรู้สึกอึดอัดแล้วแต่มันทำไม่ได้เลย จริงไคือเคลียดมาก
คนในครอบครัวบอกว่าเราติดโทรศัพท์ไงเราว่ามันไม่เกี่ยวเลยค่ะ เราคิดว่าโทรศัพท์คือเซฟโซนของเราด้วยซ้ำค่ะ