ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะว่าครอบครัวมีฐานะปานกลาง ไม่ได้มีปัญหาด้านการเงิน ไม่ได้ขัดสนอะไร (แต่ซื้ออะไรที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเรียนก็จะโดนบ่น) ส่งเสริมด้านการเรียนเราอย่างดี พ่อแม่กึ่งๆโดนคลุมถุงชน คือไม่ได้รักกันเลยแต่ก็รักลูกทั้งคู่นั่นแหละ พ่อกับแม่ทะเลาะกันเกือบทุกวัน เคยทะเลาะกันมากสุด 6 เดือน ไม่คุยกัน แล้วพอกลับไปดีกันสัก 2วัน ก็ทะเลาะใหม่อีกแล้ว เป็นแบบนี้ซ้ำๆเห็นตั้งแต่เราจำความได้ แม่เรามีนิสัยค่อนข้างตรงและแรง บางทีก็พูดแรงเกินไป ไม่ค่อยถนอมน้ำใจคนสักเท่าไหร่ ส่วนพ่อเป็นคนละเอียดมาก จนบางทีก็ช้าเกิน แล้วก็ชอบบ่นอะไรซ้ำๆ ไม่ยอมจบเรื่องสักที เวลาแม่ทะเลาะกับพ่อทีไร ทั้งคู่ก็ชอบเอามาเล่ามาระบาย ว่าพ่อ/แม่มxงมันเลวยังงู้นยังงี้ บางทีมันก็เรื่องเล็กน้อยมากแต่ทะเลาะกันรุนแรงมาก ด้วยความที่เป็นคนกลางเราก็ไกล่เกลี่ย ทั้งคู่ก็ชอบพูดกลับประมาณว่า เดี๋ยวมxงไปอยู่กับพ่อ/แม่มxงก็รู้เองนั่นแหละ ซึ่งบอกตรงๆว่าเราเหนื่อยและรำคาญมาก อยากมีห้องส่วนตัวสักทีแล้วใครจะทะเลาะกันก็เชิญเอาเลย
เวลาออกนอกบ้านแม่ไม่ค่อยพูดให้เกียรติเรารวมถึงคนอื่นเท่าไหร่ ชอบตำหนิเราให้แม่ค้าฟังประจำ ไม่ก็เรียกเราว่าอี ทั้งๆที่เรากำลังจะเข้าสู่วัยทำงานแล้วและอาชีพเราค่อนข้างจะต้องการความน่าเชื่อถือ รวมถึงชอบชี้ให้เราดูแล้วพูดดังๆว่าคนนี้อ้วนจัง โอโห ขาเป็นมัดๆเลย คนนี้ดำจัง ซึ่งบอกตรงๆว่าเราไม่ชอบ พูดกับแม่ไปหลายรอบมากๆว่าเราไม่โอเคนะที่แม่มาพูดแบบนี้ แม่ก็ฟังนะคะ แต่ก็ยังพูดแบบนี้ตลอดไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย บอกว่าเป็นนิสัยจะให้แก้ยังไง จนมาวันนึงเราทนไม่ไหวบอกแม่ไปว่าเราไม่มีความสุขที่ได้ออกไปเดินกับแม่เลย แม่ก็พูดว่าแม่ก็เสียใจมาก แม่ร้องไห้ในใจอยู่นะ ซึ่งเราก็ไม่รู้จะทำยังไง มันอึดอัดไปหมด สมมติถ้าวันนึงได้แต่งงาน กลัวแม่จะด่าเรากลางงานแต่งด้วยซ้ำ
ส่วนพี่ก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านเท่าไหร่ เพราะเรียนที่ต่างจังหวัด แต่เวลาเจอหน้ากันไรพี่ก็พูดจาไม่ให้เกียรติเรา ชอบดูถูก ตอนเถียงกันจะชอบพูดเลียนเสียงเวลาเราพูด แล้วก็เข้ามาทำร้ายร่างกาย มาจิกมาบีบต้นแขน แม่กับพี่มักจะพูดว่าเราเป็นคนเยอะ เป็นเทวดากลับมาเกิดหรอ ทั้งๆที่จริงๆทุกคนควรให้เกียรติกันเป็นพื้นฐานด้วยซ้ำ เมื่อไหร่เราจะออกจากวงวนนี้ไปได้สักที
เหนื่อยคุยกับครอบครัวจังเลยค่ะ
เวลาออกนอกบ้านแม่ไม่ค่อยพูดให้เกียรติเรารวมถึงคนอื่นเท่าไหร่ ชอบตำหนิเราให้แม่ค้าฟังประจำ ไม่ก็เรียกเราว่าอี ทั้งๆที่เรากำลังจะเข้าสู่วัยทำงานแล้วและอาชีพเราค่อนข้างจะต้องการความน่าเชื่อถือ รวมถึงชอบชี้ให้เราดูแล้วพูดดังๆว่าคนนี้อ้วนจัง โอโห ขาเป็นมัดๆเลย คนนี้ดำจัง ซึ่งบอกตรงๆว่าเราไม่ชอบ พูดกับแม่ไปหลายรอบมากๆว่าเราไม่โอเคนะที่แม่มาพูดแบบนี้ แม่ก็ฟังนะคะ แต่ก็ยังพูดแบบนี้ตลอดไม่ได้เปลี่ยนอะไรเลย บอกว่าเป็นนิสัยจะให้แก้ยังไง จนมาวันนึงเราทนไม่ไหวบอกแม่ไปว่าเราไม่มีความสุขที่ได้ออกไปเดินกับแม่เลย แม่ก็พูดว่าแม่ก็เสียใจมาก แม่ร้องไห้ในใจอยู่นะ ซึ่งเราก็ไม่รู้จะทำยังไง มันอึดอัดไปหมด สมมติถ้าวันนึงได้แต่งงาน กลัวแม่จะด่าเรากลางงานแต่งด้วยซ้ำ
ส่วนพี่ก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านเท่าไหร่ เพราะเรียนที่ต่างจังหวัด แต่เวลาเจอหน้ากันไรพี่ก็พูดจาไม่ให้เกียรติเรา ชอบดูถูก ตอนเถียงกันจะชอบพูดเลียนเสียงเวลาเราพูด แล้วก็เข้ามาทำร้ายร่างกาย มาจิกมาบีบต้นแขน แม่กับพี่มักจะพูดว่าเราเป็นคนเยอะ เป็นเทวดากลับมาเกิดหรอ ทั้งๆที่จริงๆทุกคนควรให้เกียรติกันเป็นพื้นฐานด้วยซ้ำ เมื่อไหร่เราจะออกจากวงวนนี้ไปได้สักที