ผลกรรมของการผิดศีลข้อสาม ของชีวิตจริงที่เน่ายิ่งกว่าละคร

ย้อนกลับไปตอนเรา 5 ขวบ พ่อแนะนำให้เรารู้จักกลับผู้หญิงคนนึง ชื่อA พร้อมเด็ก 2 คน คนโตชื่อ1 คนเล็กชื่อ2 เราจำไม่ได้แล้วว่าพ่อแนะนำว่าเค้ามาในฐานะอะไร แต่พี่A และน้อง2 คนดีกับเรามาก แต่สิ่งที่พ่อบอกกับเรา คือ อย่าบอกแม่ ตอนเด็กๆเราอยู่กับปู่ย่าและป้าๆที่ต่างจังหวัด พ่อกับแม่ทำงานที่กรุงเทพ พ่อเลยแอบมารับเราไปเที่ยวกับ 3 คนนี้บ่อยๆ ... จนเราโตขึ้นเราเลยรู้ว่า นี่คือครอบครัวเมียน้อย แต่เราก็ไม่เคยบอกแม่ ด้วยความที่เราก็ไม่ได้เจอบ่อยนัก และไม่ได้สนิทกับแม่ เรารู้แค่ว่า บ้านเมียน้อยก็ดีกับเรา

จนมัธยมเราเข้ามาเรียนในกรุงเทพ มาอยู่กับแม่ที่กรุงเทพ ได้คุยกับแม่มากขึ้น สนิทกับแม่มากขึ้น และเราก็โตขึ้นพอที่จะเข้าใจโลกใบนี้มากขึ้นเช่นกัน เราเริ่มคุยกับแม่เรื่อง พ่อและครอบครัวเมียน้อย แม่รู้ทุกอย่าง รู้นานแล้ว ตบตีกับพ่อไปก็หลายครั้ง แต่ก็ยังไม่เลิกกัน แม่ยังมีทะเบียนสมรส และ ทำกิจกรรมครอบครัวเหมือนครอบครัวอื่นๆเล่น ไปกินข้าว ไปเที่ยวต่างจังหวัด (แม่ทำปิดหูปิดตา และปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพื่อรักษาพ่อไว้ให้เรา)

เรื่องราวชีวิตก็ดำเนินมาแบบนี้หลายปี อ้อ ลืมบอกว่าตอนเราอยู่ ม.1 พี่A ท้องลูกคนที่ 3
จนวันนึงเราเปิดใจคุยกับแม่ถึงเรื่องของบ้านเมียน้อย 
แม่เล่าว่า ... พี่A เป็นแฟนของเพื่อนพ่อ ไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นกลุ่ม รู้จักกันดีกับแม่เรา จนวันนึงพี่A ทะเลาะกับแฟนของเขา และร้องห่มร้องไห้ขนของออกจากห้องเช่า โทรหาพ่อเรา เพื่อขอร้องให้พ่อพาไปส่งที่บ้าน (พ่อเรามีรถมอเตอร์ไซค์) แต่ไม่รู้ไปส่งกันอีท่าไหน พี่A เลยมาเป็นเมียพ่อเราซะงั้น

หลังจากนั้นพี่ A ก็ท้อง แล้วพ่อต้องไปแต่งงานอีกครั้งกับเมียน้อย ตอนนั้นแม่รู้แล้ว และทะเลาะกับพ่อไปหลายครั้ง (จำไม่ได้ว่าแม่รู้ได้ยังไง) 
แม่เล่าต่อว่า แม่ของพี่A โทรหาแม่ แล้วพูดกับแม่ว่า "ขอให้น้องไปอยู่ด้วยคนนะ ขอให้แม่เรารักลูกของเค้าเหมือนน้องสาว ให้ช่วยกันดูแลพ่อ" (ตอนแม่เล่าถึงตรงนี้ เราอึ้งไปเลย) แต่แม่ไม่ยอมและมีการด่ากลับไป หลังจากนั้นก็มีโทรศัพท์มาข่มขู่แม่บ่อยๆ ว่าถ้าไปยุ่งในงานแต่งจะโดนนู้น โดนนี่ แล้วพ่อก็ได้แต่งงานครั้งที่2 (เราเคยเห็นรูปแต่งงานด้วย) และก็เหมือนจะมีเรื่องตบตีกันด้วยหลังจากงานแต่ง มีการตามมาด่า โทรมาด่าแม่เราที่ทำงาน เราก็จำรายละเอียดตรงนี้ไม่ได้ แม่เล่านานแล้ว .....

เรื่องทุกอย่างก็ดำเนินผ่านมาหลายปีจนพ่อเรากับพี่A เลิกกัน (แต่ยังคงสถานะพ่อแม่ของเด็กทั้ง 3คน) เด็กๆเริ่มโตขึ้น น้อง1 น้อง2 เข้ามหาลัย
กรรมเริ่มทำงาน ... พี่A มีผัวใหม่ และหนีพากันไปอยู่จังหวัดอื่น ทิ้งลูก3คนไว้ให้ตายายดูแล ส่วนพ่อเราก็ยังคงมีเมียน้อยเพิ่มไปเรื่อยๆ (แม่เราอาศัยอยู่กับเรา2คน พ่อมาบ้างเป็นบางครั้ง แต่พ่อกับแม่ยังไม่หย่า) ครอบครัวที่ 2 ของพ่อเริ่มพัง น้อง1 ท้องตั้งแต่เรียนยังไม่จบ น้อง2 ก็มีลูกมีเมียตั้งแต่เรียนไม่จบเช่นกัน น้อง3 ยังเรียนอยู่มัธยม เมื่อน้อง1 น้อง2 มีลูก พี่A ก็กลับมาอยู่บ้านเลี้ยงหลาน และเลิกกับผัวใหม่เรียบร้อย พี่A น้อง1 น้อง2 ไม่มีอาชีพเป็นหลักแหล่ง เน้นกินเหล้า สังสรรค์ รับหวย ขายอาหาร ไปวันๆ 

หลังจากนั้นไม่นาน (ปัจจุบัน) พี่A ก็ประสบอุบัติเสียชีวิต หรือ ที่เรียกว่า "ตายโหง"
น้อง1 น้อง2 มีครอบครัวแล้วไม่น่าห่วง (ตอนนี้น่าจะทำงานโรงงาน)
แต่น้อง3 วัยมัธยม ต้องกำพร้าแม่ พ่อก็อยู่ห่างไกล มียายและตาคอยดูแล
ส่วนพ่อเราก็มีปัญหาไม่ลงรอยกับสามีของน้อง1 ทำให้พ่อไม่ค่อยได้ไปบ้านนั้น ... ถึงจุดที่กรรมส่งผลโดยสมบูรณ์

บทสรุปของเรื่องนี้
พี่A เลิกรากับพ่อเราไปมีผัวใหม่ อยู่กันไม่รอดต้องกลับมาอยู่บ้าน และเสียชีวิตในที่สุด
น้อง1 น้อง2 เรียนไม่จบทั้งคู่ เพราะมีลูกในวันเรียน 
น้อง 3 กำพร้าแม่ และอยู่ไกลจากพ่อ 
แม่ของพี่A น่าจะทุกข์ที่สุด เพราะรับรู่ทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่รู้จำเรื่องที่โทรหาแม่เราได้หรือเปล่า
ส่วนพ่อเราตอนนี้หย่ากับแม่แล้ว และก็มีเมียใหม่(อีกแล้ว) และมีเริ่มปัญหาเรื่องเงิน เพราะต้องหาเงินส่งน้อง3 ทั้งค่าเรียนค่ากินค่าอยู่ เพียงคนเดียวในวัยที่พ่อเกษียญ จริงๆถ้าพ่อไม่มีลูกเยอะ พ่อคงไม่ต้องลำบากขนาดนี้

เราไม่ตัดสินว่าใครผิดใครถูก ใครดีไม่ดี หรือเรื่องที่เกิดขึ้นมันคือเวรกรรมของใคร
เราแค่อยากเล่าเรื่องนี้ไว้เป็นอุทาหรณ์ มันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ที่บังเอิญมีแต่เรื่องแย่ๆเกิดขึ้นในครอบครัวที่ 2 ของพ่อ

ปล.ถ้าพิมพ์งงๆ ต้องขออภัยด้วย เรียบเรียงไม่เก่ง
ปล.เรื่องนี้ คือ เรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเรา