สามีนอกใจ เป็นระยะเวลา 1 ปี ไปติด ผญ. โสเภณี ติดแบบมาขอหย่า กลัาทิ้งเรากับลูกๆ พอเราเข้มแข็ง เราเลยตัดใจ ไม่เอาแล้ว อยู่คนเดียวสบายใจกว่า บังเอิญ โสเภณี ก็มาเฉลย ว่ามีลูกมีสามีแล้ว ที่คบ เพราะอยากได้เงิน พอรู้แบบนี้ เขาเหมือนจะถูกทุกคนทิ้ง ก็หันกลับมาหาครอบครัว ลูกๆ ไม่เคยขาดพ่อ เราก็เลยให้โอกาสดู เขาก็ปรับตัวนะ เขาให้เราเก็บเงินเขาทั้งหมด แล้วขอใช้ บางส่วน และ ยอมให้ลูกๆ ติด App ให้รู้ว่าทุกคนอยู่ที่ไหน สิ่งนี้เขาเสนอเพื่อขอกลับมา ก็อยู่กันมาสักพัก ประมาณ 3-4 เดือน เราเอง กลับลืมไม่เคยได้ กับสิ่งที่เขา ทำกับเรา พูดทำร้ายจิตใจ ว่าชอบ ผญ. โสเภณีคนนั้นยังไง เราเสียใจตรงที่เขาไม่เคยมีสามัญสำนึก ไม่เคยรู้ผิดชอบชั่วดี อีกอย่างเราคิดว่าเราอยู่กันนานมากเกินไปแล้ว 23 ปี ความรักคงหมดแล้ว ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ตอนนี้อยู่ด้วยกัน ก็ชอบน้อยใจ เอาตัวเองไปเปรียบเทียบ ความเด็ก ความสวย ความอ่อนหวาน ของโสเภณี พอมีสติขึ้นมา ก็ปรับใจตัวเอง ว่าเรามีดี ยังไง ไม่คู่ควรกับ ผช.คนนี้ยังไง ตอนนี้ คิดว่าเลิกกัน น่าจะสบายใจกว่า อยุ่ด้วยกัน คิดดูว่าต้องอยู่กันอีกกี่ปี เราต้องทนทุกข์ใจแบบนี้เรอะ เราก็ขอแยกทาง แต่เขาก็พยายามอดทน แต่ไม่พูด ขอโทษ หรือ ปลอบใจอะไรเราเลย มีใครมีประสบการณ์ผ่านเหตุการณ์แบบนี้บ้าง แชร์ ให้ฟังบ้างนะคะ เผื่อมีแนวคิดดีดี เอาไปปรับใช้ กับชีวิตปัจจุบัน
สามีนอกใจ ขอโอกาสกลับมาแต่เราหมดใจ