กว่าจะเป็นบังกลาเทศ ตอนที่ 4

การพ่ายแพ้การเลือกตั้งของฝ่ายตะวันตกต่อฝ่ายตะวันออก ทำให้ฝ่ายตะวันตกไม่ยอมรับการเลือกตั้งเนื่องจากอคติของฝ่ายตะวันตกต่อฝ่ายตะวันออก
แม้แต่ Zulfikir Ali Bhutto ก็แสดงออกชัดเจนเหมือนกันว่า เขาไม่มีทางยอมรับคู่แข่งจากฝั่งตะวันออกซึ่งพยายามจะแยกตัวอยู่ทุกวันเป็นนายกฯได้
อย่างไรก็ตาม Zulfikir หวาดกลัวสงครามกลางเมืองปะทุขึ้น เขาจึงติดต่อกับ Mujibur ว่าต้องการให้ Mujibur เป็นนายกฯ ส่วนเขาจะเป็นประธานาธิบดี
ความตึงเครียดระหว่างฝ่ายตะวันตกและฝ่ายตะวันออกถึงขีดสุดในเดือนมีนาคม 1971 เมื่อฝ่ายตะวันตกได้ประกาศเลื่อนการเปิดประชุมรัฐสภาออกไป
ฝ่ายตะวันออกมองว่าปากีสถานพยายามถ่วงเวลาไว้ไม่ให้ฝ่ายตนได้มีอำนาจในทางการเมือง ความรุนแรงจึงเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคมเป็นต้นมา

ชาวเบงกาลีในปากีสถานตะวันออกก่อจราจลขึ้นในปากีสถานตะวันออก และทำร้ายชาวมุสลิมพิหารซึ่งมองว่าเป็นพวกฝ่ายตะวันตกจนเสียชีวิตไปมาก
ขณะเดียวกันกับที่เจ้าหน้าที่ได้ทำการปรามปรามผู้ก่อจราจลจนเสียชีวิตไปด้วยเช่นเดียวกัน สถานการณ์ดังกล่าวทำให้ Mujibur ได้ทำสิ่งที่ไม่คาคคิด
วันที่ 7 มีนาคม 1971 Mujibur ได้กล่าวปราศรัยในกรุงธากา เรียกร้องต่อฝ่ายตะวันตกในหลายเรื่องรวมถึงเรียกร้องให้มีการประท้วงหยุดงานต่อต้าน
อย่างไรก็ตาม สำหรับมุมมองของทั้งฝ่ายตะวันตกและฝ่ายตะวันออก การปราศรัยของเขาคือการประกาศอิสรภาพและแบ่งแยกดินแดนโดยพฤตินัย
การปราศรัยของเขาในวันนั้น กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายระหว่างฝ่ายตะวันตกและฝ่ายตะวันออกซึ่ง Mujibur เลือกที่จะตัดขาดมันด้วยตัวเขาเองเอง 

หลังจากวันปราศรัยไม่กี่อาทิตย์ เขากับนักการเมืองจำนวนหนึ่ง ถูกจับกุมในช่วงกลางดึกในวันที่ 26 มีนาคม โดยเขาส่งโทรเลขเรียกร้องให้ต่อสู้ต่อไป
วันเดียวกัน กองทัพปากีสถาน ได้เริ่มต้นปฏิบัติการ Searchlight เพื่อทำการสังหารหมู่กลุ่มเบงกาลีชาตินิยม และเหมารวมไปถึงผู้นับถือฮินดูอีกด้วย
ฝ่ายตะวันออกได้ก่อตั้งกลุ่มกึ่งทหาร Mukti Bahini เพื่อตอบโต้ปากีสถาน ส่วน Tajuddin Ahmad ก็ประกาศก่อตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นในเมืองกัลกาตา
ผลของสงคราม ทำให้มีชาวเบงกาลีสิบล้านคน อพยพไปอยู่ในรัฐต่างๆ ในประเทศอินเดีย ขณะที่การสู้รบและการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ก็ทวีความรุนแรงขึ้น
ช่วงเวลาดังกล่าว George Harrison และเพื่อนชาวเบงกาลีที่ชื่อว่า Ravi Shankar ก็ได้จัดคอนเสิร์ตขึ้นเพื่อหาทุนสนับสนุนผู้ลี้ภัยจากบังกลาเทศ

สำหรับอินเดีย ซึ่งดูท่าทีมาตั้งแต่ต้น เห็นผลว่า การแยกตัวจากปากีสถานของฝ่ายตะวันออก จะส่งผลดีต่ออินเดีย จึงให้การสนับสนุนมาโดยตลอด
เดือนธันวาคม 1971 ปากีสถานตัดสินใจเปิดฉากโจมตีกองทัพอากาศอินเดีย แต่การกระทำดังกล่าวสร้างปัญหาใหญ่ให้กับปากีสถานอย่างรุนแรง
อินเดียเปิดฉากโต้กลับและได้แทรกแซงปากีสถานอย่างเป็นทางการ โดยโจมตีทั้งฝ่ายตะวันตกและฝ่ายตะวันออก กินเวลาสงครามไปแค่ 13 วัน
ท้ายสุด พลโท A. A. K. Niazi ของปากีสถานตะวันออก ประกาศยอมจำนนต่ออินเดีย และได้เซ็นลงในสัญญากับพลโท Jagjit Singh Aurora 
ปากีสถานประกาศถอนทหารออกจากปากีสถานตะวันออก ดินแดนดังกล่าวก็ได้กลายเป็นประเทศใหม่ในชื่อว่า สาธารณรัฐประชาชนบังกลาเทศ

หลังจากที่ Zulfikar Ali Bhutto ได้ขึ้นเป็นผู้นำของปากีสถานแทนที่ผู้นำฝ่ายทหาร ด้วยแรงกดดันจากนานาชาติ เขาได้ปล่อยตัว Mujibur ออก
Mujibur เมื่อปล่อยตัวออกมา ก็ได้เดินทางไปพบผู้นำอังกฤษและอินเดีย ก่อนที่จะกลับมายังบังกลาเทศในสภาวะ "ยามเช้าหลังระเบิดปรมาณูลง"
Mujibur กลับมารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของบังกลาเทศ และเริ่มดำเนินนโยบายทางการเมืองที่เอียงมาทางศาสนา เช่น แบนสุราและการพนัน
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ Mujibur ได้เป็นนายกรัฐมนตรี เขาต้องพบกับปัญหาหลายๆ อย่างในรัฐบาล โดยเฉพาะปัญหาภายในรัฐบาลของเขาเอง
ท้ายที่สุด วันที่ 15 สิงหาคม 1975 Sheikh Mujibur Rahman กับครอบครัว ถูกสังหารหมู่โดยทหารกลุ่มหนึ่งซึ่งมองว่าเขาเข้าข้างอินเดียเกินไป
----
กว่าจะเป็นบังกลาเทศ
 
ตอนที่ 1 https://pantip.com/topic/40630094
ตอนที่ 2 https://pantip.com/topic/40635747
ตอนที่ 3 https://pantip.com/topic/40641375
ตอนที่ 5 (จบ) https://pantip.com/topic/40686594
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่