บ้านเราเป็น ครอบครัวเล็กๆมี3คนพ่อเเม่ลูก ตอนนี้เราอยู่ม.ปลาย คือเมื่อก่อนตอนเราเด็กๆพ่อเราเป็นคนที่ดีมาตลอด เป็นผช. ที่ดีมากๆ ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย รักลูกรักครอบครัวมากๆ เป็นคนอารมณ์ดี เฮฮาตลอด ที่บ้านเราก็มีความสุขกันดี พ่อเราตอนนี้อายุ60แล้ว เมื่อประมาณ2ปีก่อน เขาอยากเล่นเฟสเราก็เลยสมัครให้ ก็ไม่มีอะไร ต่อมาเรารู้ว่าพ่อเราไปแอบคุยกะผญ. คนนึง ซึางผญ. คนนี้พ่อเราเคยคบกับเขามาก่อนที่จะเจอเเม่ แต่ก็เลิกรากันไปเพราะ ผญ.หนีไปมีผัวใหม่ ตอนนั้นเราก็รู้ว่าเขาคุยกันมันไม่ใช่แค่เพื่อนเเน่ๆ แต่เรายังไม่บอกแม่ จนเวลาผ่านไป จนเราลืมเรื่องนี้ พอวันนึงเรากลับมาบ้าน เพราะไปรร. มา(ตอนนั้นประมาณ1ทุ่ม) แม่เราเล่าว่าเขาจับได้ว่าพ่อมีเมียน้อย แล้วพอพ่อรู้เขาก็ทำเป็นอารมณ์ขึ้น เก็บเสื้อผ้า ขับรถออกไป เเล้วเราก็เล่าให้แม่ฟังว่าพ่อเป็นงี้
พอสัก2-3วันพ่อก็กลับบ้าน กลับมาคราวนี้นิสัยเเบบแปลกไปมากๆ อะไรที่เคยดีมันตรงกันข้ามทุกอย่าง งานเคยขยันตอนนี้ไม่เอาอะไร นอกจากคุยแชทกะผญ. คนนั้น ของในบ้านเสีย พัง ก็ไม่เคยสนใจจะซ่อม ปีนี้คือหนักมากๆ อารมณ์รุนเเรง ด่าลูกด่าเมีย ตอนนั้นย่าเราเสีย เมียน้อยพ่อก็มาด้วย แต่ไม่มีใครสนใจมัน พ่อเราก็กลับมาส่งเรากะเเม่ที่บ้าน และก็กลับไปบ้านย่าต่อ เรามารู้ทีหลังว่าเขาไปมีอะไรกัน แม่เราร้องไห้เสียใจมาก เพราะเเเม่ก็ไม่เคยเจอเรื่องเเบบนี้มาก่อน เราเองก็บั่นทอนจิตใจเหมือน ทนอยู่เกือบ2ปี กับนิสัยเเย่ๆของพ่อ เวลาวันหยุดเทศกาลพ่อไม่เคยอยู่บ้านกับครอบครัวไปหาเมียน้อยตลอด ขนาดวันเกิดเราเขายังไม่อยู่ อีนั้นมันร้ายมาก พ่อเราก็ปกป้องมันตลอด รักคนอื่นมากกว่าลูกเมียตัวเอง พ่อเอาเงินเเม่เราไปเยอะมาก ทีละ1-2หมื่น เอาไปเที่ยวกะเมียน้อย เเม่เราก็ให้คิดเสียว่าตัดความรำคาญ คนที่บ้านปู่เราก็รู้ พวกอาๆอะไรงี้ ตอนเเรกเขาก็เข้าข้างเรานะ แต่เมื่อวานบ้านเราทะเลาะกันเเรงมาก เราทนไม่ไหว ไล่พ่อออกจากบ้านเพราะสงสารเเม่ สงสารตัวเองด้วย ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราไปอยู่หอนะ เขาไม่เคยทักไม่เคยไลน์หา เงินสักบาทก็ไม่เคยให้ ห่วงลูกบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
พอเราไล่พ่อออกจากบ้าน พวกอาก็หาว่าเราเป็นคนผิด
ทั้งๆที่เราทนไม่ไหวแล้ว เหมือนจะเป็นโรคประสาท มันเหนื่อยกับเรื่องนี้มากๆ กลับมาบ้านก็มีแต่พลังงานลบๆ
เราไม่รู้จะทำยังไงดี เวลาไปไหนก็ลำบาก เพราะแม่เราขับรถไม่เป็น แต่ตอนนี้เราพอขับได้แล้วแต่ยังไม่แข็ง
อายุไม่ถึงด้วย เราเบื่อกับปัญหาครอบครัวมากๆ ที่จริงผญ. คนนั้นทำอะไรกับบ้านเราไว้เยอะมากๆ คิดว่าเราทำถูกแล้วมั้ยคะ ที่ไล่เขาออกจากบ้านเพราะทนกับการกระทำของเขาไมาไหว เราไม่เคยมีความสุขเลย เขาไม่เคยทำหน้าที่พ่อให้มันดีสักครั้ง จนตอนนี้เรารู้สึกเกลียดพ่อตัวเองมากๆ เราผิดมั้ยอะ
เคยรู้สึกเกลียดพ่อตัวเองกันไหมคะ
พอสัก2-3วันพ่อก็กลับบ้าน กลับมาคราวนี้นิสัยเเบบแปลกไปมากๆ อะไรที่เคยดีมันตรงกันข้ามทุกอย่าง งานเคยขยันตอนนี้ไม่เอาอะไร นอกจากคุยแชทกะผญ. คนนั้น ของในบ้านเสีย พัง ก็ไม่เคยสนใจจะซ่อม ปีนี้คือหนักมากๆ อารมณ์รุนเเรง ด่าลูกด่าเมีย ตอนนั้นย่าเราเสีย เมียน้อยพ่อก็มาด้วย แต่ไม่มีใครสนใจมัน พ่อเราก็กลับมาส่งเรากะเเม่ที่บ้าน และก็กลับไปบ้านย่าต่อ เรามารู้ทีหลังว่าเขาไปมีอะไรกัน แม่เราร้องไห้เสียใจมาก เพราะเเเม่ก็ไม่เคยเจอเรื่องเเบบนี้มาก่อน เราเองก็บั่นทอนจิตใจเหมือน ทนอยู่เกือบ2ปี กับนิสัยเเย่ๆของพ่อ เวลาวันหยุดเทศกาลพ่อไม่เคยอยู่บ้านกับครอบครัวไปหาเมียน้อยตลอด ขนาดวันเกิดเราเขายังไม่อยู่ อีนั้นมันร้ายมาก พ่อเราก็ปกป้องมันตลอด รักคนอื่นมากกว่าลูกเมียตัวเอง พ่อเอาเงินเเม่เราไปเยอะมาก ทีละ1-2หมื่น เอาไปเที่ยวกะเมียน้อย เเม่เราก็ให้คิดเสียว่าตัดความรำคาญ คนที่บ้านปู่เราก็รู้ พวกอาๆอะไรงี้ ตอนเเรกเขาก็เข้าข้างเรานะ แต่เมื่อวานบ้านเราทะเลาะกันเเรงมาก เราทนไม่ไหว ไล่พ่อออกจากบ้านเพราะสงสารเเม่ สงสารตัวเองด้วย ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ เราไปอยู่หอนะ เขาไม่เคยทักไม่เคยไลน์หา เงินสักบาทก็ไม่เคยให้ ห่วงลูกบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้
พอเราไล่พ่อออกจากบ้าน พวกอาก็หาว่าเราเป็นคนผิด
ทั้งๆที่เราทนไม่ไหวแล้ว เหมือนจะเป็นโรคประสาท มันเหนื่อยกับเรื่องนี้มากๆ กลับมาบ้านก็มีแต่พลังงานลบๆ
เราไม่รู้จะทำยังไงดี เวลาไปไหนก็ลำบาก เพราะแม่เราขับรถไม่เป็น แต่ตอนนี้เราพอขับได้แล้วแต่ยังไม่แข็ง
อายุไม่ถึงด้วย เราเบื่อกับปัญหาครอบครัวมากๆ ที่จริงผญ. คนนั้นทำอะไรกับบ้านเราไว้เยอะมากๆ คิดว่าเราทำถูกแล้วมั้ยคะ ที่ไล่เขาออกจากบ้านเพราะทนกับการกระทำของเขาไมาไหว เราไม่เคยมีความสุขเลย เขาไม่เคยทำหน้าที่พ่อให้มันดีสักครั้ง จนตอนนี้เรารู้สึกเกลียดพ่อตัวเองมากๆ เราผิดมั้ยอะ