ผมเป็นลูกชายคนโต อายุ 17 ปี ผมทำทุกอย่างในบ้าน ตั้งแต่กวาดบ้านถูบ้านล้างจานรีดผ้าซักผ้าล้างห้องน้ำทำกับข้าว ผมเข้าใจนะว่ามันเป็นความรับผิดชอบแต่ น้องผมอายุ 12 ปี พ่อแม่ไม่เคยใช้ให้ทำอะไรเลย เล่นแต่มือถือเสียเงินกับเกมส์ไปมากมายแต่พ่อแม่ก็ยอมจ่าย ผมนี่แค่ให้เติมเงินให้100บาทยังไม่ทำให้ ตามใจน้องจนเคย น้องเรียนได้แค่เกรดไม่ถึงสองเด็กป.5นี่มันสมควรได้มากกว่านี้มั้ยอะ พอผมสอนน้องก็หาว่าดุด่ามัน ทุกคนในบ้านไม่เคยที่จะเตะไม้กวาดเลยมีแตาผมทำอยู่คนเดียว ทำแล้วไม่ถูกใจถูกด่าถูกตี พอผมบอกว่าน้องอะไม่เห็นทำไรเลย เขาด่าผมใหญ่ว่าน้องยังเด็ก แต่มันคิดในใจนะว่า ผมกวาดบ้านถูกบ้านรีดผ้าซักผ้าเองมาตั้งแต่ป.4เพราะผมต้องมาอยู่กับตายาย ผมสงสัยว่าเขาเคยรักผมรึป่าวไปไหนก็ไม่ค่อยเอาผมไปด้วย ผมก็คนนะมันก็น้อยใจเป็น ผมร้องไห้ตลอด ละไม่มีที่ระบายที่จะเอาไปเล่าให้ใครฟังทุกคนเห็นผมเป็นคนขี้เกียจคนนึง ผมไม่เคยดีในสายตาเขาเลย ผมอยากออกไปอยู่คนเดียวมากแต่ผมไม่กล้าพอละเงินก็ไม่ค่อยมี อยากตายๆไปซะ ครอบครัวผมเขาคงไม่เสียใจกันหรอก😢
ทำไม? พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน