อัพเดตค่ะ 6-เม.ย.-64
หลังจาก 1 เดือนผ่านไป เหมือนจะดี แต่เราได้เกิดเหตุทะเลาะกับแฟน จนมีการบอกเลอกกันเราเฮิร์ตมาก กลับบ้านมาบอกแม่ แม่เราโทรไปหาแฟนถามว่าทะเลาะอะไรกัน ผ่านไป 2-3 วัน แฟนโทรกลับมาขอคืนดี บอกเป็นเพราะอารมณ์กับความไม่เข้าใจกัน
พอมาเมื่อวาน แฟนบอกจะลงมาหาตอนสงกรายต์ แต่เรายังไม่ได้บอกแม่ แฟนเราทักแชทมาถามแม่เราเองว่า 'แม่ผมจะลงไปหา ผมนอนที่บ้านได้มั่ยครับ' แม่พูดกับเราว่าไม่ดีมั้ง เราก็แค่หันไปมองแบบงงๆ เพราะไม่คิดว่าแฟนจะถามแม่แบบนั้น เราก็พูดแค่ 'เอ้า' แค่นั่น แล้วเขาก็บ่นๆๆๆๆ เราก็เลยลุกไปล้างจาน เขาก็บ่นว่าทำไมแฟนไม่เอาผู้ใหญ่มาคุย ทำไมไม่มาให้เห็นหน้าบ้าง อยากจะมานอนบ้านทำไมไม่เอามาคุยให้มันรู้เรื่อง เราล้างจานอยู่เลยบอกไป 'เขาก็คงแค่คิดว่าตอนหนูไปบ้านเขา เขาก็ให้หนูนอนบ้านเขา พอเขามาก็คงคิดว่าขอนอนนี้ด้วยได้แหล' แม่ตอบมาว่า 'ไม่ได้ นี้มันบ้านผู้หญิง นั้นมันบ้านผู้ชาย' เราก็บอกไป 'แล้วเมื่อไรค่านิยมผู้หญิงผู้ชายจะหายไปสักที'
หลังจากนั้นเราก็มานั่งเล่นตรงโซฟา เขาก็พูดขึ้นมาอีก ทำไมจะลงมาคุยกันสักนิดไม่ได้รึไง ให้มันรู้เรื่องว่าจะเอายังไง (เร่งให้ทางบ้านแฟนมาคุยตั้งแต่คบกันวันแรก) เขาก็บ่นไป จนเราขึ้นบ้านนอน
พอมาวันนี้ แฟนทักมาบอกว่าแม่เราทักไปหาเรื่องให้แม่แฟนลงมาคุย ทักไปหาไม่พอ โทรไปหาแฟนตอนแฟนกำลังทำงาน แฟนเราบอกว่าที่บ้านก็มีเรื่องเครียด แม่เราก็เข้าไปถามอีกว่าเรื่องอะไร จนแฟนเราตอบไปว่า 'อ่อ บอกไม่ได้ครับเรื่องของครอบครัว'
เราก็เลยถามแม่เราว่าทักไปคุยกับแฟนเราหรอ เขาก็ตอบว่าใช่ทำไมอ่ะ เราก็เลยบอกว่า แม่เข้ามายุ่งเรื่องพวกหนูเกินไปมั้ย แล้วเขาก็โทรมาหาเรา ก็มีปากเสียงกัน หาว่าเราหลงผู้ชาย คิดจะพาผู้ชายเขามานอนในบ้านก็เอาเข้ามา (ทางเรายังไม่เคยบอกเลยค่ะว่าจะพาเข้ามานอนที่บ้าน เราก็บอกกับเขาไปแล้วว่า ถ้าไม่มห้มานอนก็ไม่เป็นไรบอกคำเดียวก็พอ) แล้วเขาก็บอกว่า 'เราเอาเรื่องของเราไปให้เขายุ่งเอง'(ด้วยคำหยาบคายทั้งหมด)
ทุกครั้งเวลาเราทะเลาะกับแฟน มีการโพสเฟชกัน เขาก็จะทักไปหาแฟนเราตลอด เขาบอกเขาอยากรู้ทะเลาะอะไรกัน แล้วก็หาว่าเราเอาเรื่องเราไปให้เขายุ่ง
แค่กับทางบ้านแฟนไม่เคยเข้ามายุ่งเรื่องเรากัยแฟนเลยเขาบอกเป็นเรื่องของคนสองคน ดูกันเอาเองคบกันเอาเอง
บางวันทักไปตอนเรากับแฟนกำลังทะเลาะกัน แฟนก็พูดแบบโมโหๆเรื่องของเรา แม่ก็เอามาไซโครเราประมาณว่าอยากให้เราเลิกกัน
เราก็พูดกับแม่นะคะ ว่าที่เอาเรื่องมาเราเพราะคิดว่าแม่ตะเป็นเซฟโซนของหนูอ่ะ แต่ไม่ใช่เลย ตอนเราเล่าเรื่องของเราก็อยากรู้เรื่องของเราทั่งหมด แล้วก็มาว่าเราว่าเอาเรื่องไปให้เขา พอเราไม่เล่าก็หาว่าเราเปลี่ยนไปอีก
ชอบไล่เราออกจากบ้าน พอเราจะไปก็มานั่งร้องไห้ พอเราไม่ไปก็หาว่าเราไม่มีที่ให้ไป
เราพยายามจะปรับตัวแล้วนะคะ สุดความสามารถแล้ว ยิ่วไปกว่านั้นคือเขาเอาเรื่องของเราไปเล่าให้คนอื่นฟัง ไปเล่าให้เพื่อนเขาฟัง โทรไปกวนเพื่อนเราบ้าง เขาละรานทุกคนเลยในชีวิตเรา พูดอะไรไปเลยก็ผิดตลอด กลายเป็นลูกไม่ดี หลงผู้ชายมากกว่า ทั้งๆที่เราเลือกจะอยู่กับเขาไม่ตามแฟนเราไปทั้งๆที่เรามีทางที่จะไปได้
ส่วนเรื่องที่แม่อยากให้ผู้ใหญ่มาคุย เรามองว่าไม่จำเป็นถึงขนาดนั้น เรามองแค่ว่าเราคบหาศึกษาดูใจ ที่บ้านรับรู้ก็พอ สมัยนี้แล้ว ยิ่งอยู่คนล่ะจังหวัดทางบ้านแฟนก็ต้องมีคนเฝ้าบ้านเขาด้วยเขาไม่สะดวกจะมา แม่ก็ไปเร่งเขา ในความคิดเราแค่ไม่ทำอะไรเดือดร้อน หรือนำภาระมาให้ก็โอเคแล้ว เรื่องเงินเราก็ยังไม่พร้อม อยากเก็บกันเอง
แม่ถามว่าสิ่งที่ลูกควรจะทำคือทำให้แม่สบายใจไม่ใช่หรอ เราเลยถามไปว่า 'ถ้าหนูทำให้แม่สบายใจแล้วแม่มีความสุขแต่หนูไม่สบายใจแล้วมันจะเรียกว่าความสุขหรอ?' แม่เงียบแล้วบอกว่าอยากกระทืบเรา แม่ก็ให้คำตอบเราไม่ได้อยู่ดี แต่เราคิดในใจค่ะ 'หรือว่าแม่เราเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเลยหรอ' #เราไม่อินเรื่องบาปบุญนะคะ เราหัวใหม่มากกกก
ต่อจากกระทู้ที่แล้วนะคะ 1 เดือนผ่านไป มีเรื่องใหม่เข้ามา
หลังจาก 1 เดือนผ่านไป เหมือนจะดี แต่เราได้เกิดเหตุทะเลาะกับแฟน จนมีการบอกเลอกกันเราเฮิร์ตมาก กลับบ้านมาบอกแม่ แม่เราโทรไปหาแฟนถามว่าทะเลาะอะไรกัน ผ่านไป 2-3 วัน แฟนโทรกลับมาขอคืนดี บอกเป็นเพราะอารมณ์กับความไม่เข้าใจกัน
พอมาเมื่อวาน แฟนบอกจะลงมาหาตอนสงกรายต์ แต่เรายังไม่ได้บอกแม่ แฟนเราทักแชทมาถามแม่เราเองว่า 'แม่ผมจะลงไปหา ผมนอนที่บ้านได้มั่ยครับ' แม่พูดกับเราว่าไม่ดีมั้ง เราก็แค่หันไปมองแบบงงๆ เพราะไม่คิดว่าแฟนจะถามแม่แบบนั้น เราก็พูดแค่ 'เอ้า' แค่นั่น แล้วเขาก็บ่นๆๆๆๆ เราก็เลยลุกไปล้างจาน เขาก็บ่นว่าทำไมแฟนไม่เอาผู้ใหญ่มาคุย ทำไมไม่มาให้เห็นหน้าบ้าง อยากจะมานอนบ้านทำไมไม่เอามาคุยให้มันรู้เรื่อง เราล้างจานอยู่เลยบอกไป 'เขาก็คงแค่คิดว่าตอนหนูไปบ้านเขา เขาก็ให้หนูนอนบ้านเขา พอเขามาก็คงคิดว่าขอนอนนี้ด้วยได้แหล' แม่ตอบมาว่า 'ไม่ได้ นี้มันบ้านผู้หญิง นั้นมันบ้านผู้ชาย' เราก็บอกไป 'แล้วเมื่อไรค่านิยมผู้หญิงผู้ชายจะหายไปสักที'
หลังจากนั้นเราก็มานั่งเล่นตรงโซฟา เขาก็พูดขึ้นมาอีก ทำไมจะลงมาคุยกันสักนิดไม่ได้รึไง ให้มันรู้เรื่องว่าจะเอายังไง (เร่งให้ทางบ้านแฟนมาคุยตั้งแต่คบกันวันแรก) เขาก็บ่นไป จนเราขึ้นบ้านนอน
พอมาวันนี้ แฟนทักมาบอกว่าแม่เราทักไปหาเรื่องให้แม่แฟนลงมาคุย ทักไปหาไม่พอ โทรไปหาแฟนตอนแฟนกำลังทำงาน แฟนเราบอกว่าที่บ้านก็มีเรื่องเครียด แม่เราก็เข้าไปถามอีกว่าเรื่องอะไร จนแฟนเราตอบไปว่า 'อ่อ บอกไม่ได้ครับเรื่องของครอบครัว'
เราก็เลยถามแม่เราว่าทักไปคุยกับแฟนเราหรอ เขาก็ตอบว่าใช่ทำไมอ่ะ เราก็เลยบอกว่า แม่เข้ามายุ่งเรื่องพวกหนูเกินไปมั้ย แล้วเขาก็โทรมาหาเรา ก็มีปากเสียงกัน หาว่าเราหลงผู้ชาย คิดจะพาผู้ชายเขามานอนในบ้านก็เอาเข้ามา (ทางเรายังไม่เคยบอกเลยค่ะว่าจะพาเข้ามานอนที่บ้าน เราก็บอกกับเขาไปแล้วว่า ถ้าไม่มห้มานอนก็ไม่เป็นไรบอกคำเดียวก็พอ) แล้วเขาก็บอกว่า 'เราเอาเรื่องของเราไปให้เขายุ่งเอง'(ด้วยคำหยาบคายทั้งหมด)
ทุกครั้งเวลาเราทะเลาะกับแฟน มีการโพสเฟชกัน เขาก็จะทักไปหาแฟนเราตลอด เขาบอกเขาอยากรู้ทะเลาะอะไรกัน แล้วก็หาว่าเราเอาเรื่องเราไปให้เขายุ่ง
แค่กับทางบ้านแฟนไม่เคยเข้ามายุ่งเรื่องเรากัยแฟนเลยเขาบอกเป็นเรื่องของคนสองคน ดูกันเอาเองคบกันเอาเอง
บางวันทักไปตอนเรากับแฟนกำลังทะเลาะกัน แฟนก็พูดแบบโมโหๆเรื่องของเรา แม่ก็เอามาไซโครเราประมาณว่าอยากให้เราเลิกกัน
เราก็พูดกับแม่นะคะ ว่าที่เอาเรื่องมาเราเพราะคิดว่าแม่ตะเป็นเซฟโซนของหนูอ่ะ แต่ไม่ใช่เลย ตอนเราเล่าเรื่องของเราก็อยากรู้เรื่องของเราทั่งหมด แล้วก็มาว่าเราว่าเอาเรื่องไปให้เขา พอเราไม่เล่าก็หาว่าเราเปลี่ยนไปอีก
ชอบไล่เราออกจากบ้าน พอเราจะไปก็มานั่งร้องไห้ พอเราไม่ไปก็หาว่าเราไม่มีที่ให้ไป
เราพยายามจะปรับตัวแล้วนะคะ สุดความสามารถแล้ว ยิ่วไปกว่านั้นคือเขาเอาเรื่องของเราไปเล่าให้คนอื่นฟัง ไปเล่าให้เพื่อนเขาฟัง โทรไปกวนเพื่อนเราบ้าง เขาละรานทุกคนเลยในชีวิตเรา พูดอะไรไปเลยก็ผิดตลอด กลายเป็นลูกไม่ดี หลงผู้ชายมากกว่า ทั้งๆที่เราเลือกจะอยู่กับเขาไม่ตามแฟนเราไปทั้งๆที่เรามีทางที่จะไปได้
ส่วนเรื่องที่แม่อยากให้ผู้ใหญ่มาคุย เรามองว่าไม่จำเป็นถึงขนาดนั้น เรามองแค่ว่าเราคบหาศึกษาดูใจ ที่บ้านรับรู้ก็พอ สมัยนี้แล้ว ยิ่งอยู่คนล่ะจังหวัดทางบ้านแฟนก็ต้องมีคนเฝ้าบ้านเขาด้วยเขาไม่สะดวกจะมา แม่ก็ไปเร่งเขา ในความคิดเราแค่ไม่ทำอะไรเดือดร้อน หรือนำภาระมาให้ก็โอเคแล้ว เรื่องเงินเราก็ยังไม่พร้อม อยากเก็บกันเอง
แม่ถามว่าสิ่งที่ลูกควรจะทำคือทำให้แม่สบายใจไม่ใช่หรอ เราเลยถามไปว่า 'ถ้าหนูทำให้แม่สบายใจแล้วแม่มีความสุขแต่หนูไม่สบายใจแล้วมันจะเรียกว่าความสุขหรอ?' แม่เงียบแล้วบอกว่าอยากกระทืบเรา แม่ก็ให้คำตอบเราไม่ได้อยู่ดี แต่เราคิดในใจค่ะ 'หรือว่าแม่เราเป็นคนเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเลยหรอ' #เราไม่อินเรื่องบาปบุญนะคะ เราหัวใหม่มากกกก